Vakantie!!

De koffers staan ingepakt en ik ben de laatste dingen bij elkaar aan het zoeken. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik de oplader van het een of ander vergeet. Dus zodra me iets te binnenschiet, wordt het in de koffer gegooid.

Vanmorgen heb ik nog wel gelopen. 45 Minuten tempo-training. Natuurlijk liep ik op de enige dag waarop het super benauwd en klef was, de laatste weken is het zalig lopen, maar ach. Zo kan je in ieder geval zien aan mijn bezwete renshirt en mijn hoofd als een biet, dat ik wat gedaan heb.

Ik had alleen even moeite met de flyover op rennen. Kost me altijd veel moeite en ik probeer mezelf dan moed in te praten om vooral door te gaan, maar vanmorgen moest ik toch echt bij de laatste 20 meter even afhaken. Boven aan de flyover weer gestrekt en toen weer door. Ik hoorde achter mij wel iemand die flink doorliep en wat een verrassing toen ik het hoofd van Herman zag! De vader van Jesse heeft het laatste stukje met me meegelopen. Hij ging de trap op en ik moest nog even door. Vandaag kwam ik tot bij het Bruce Lee monument!

Chiel is vandaag nog aan het werk. Met zijn rug gaat het de ene dag perfect en de volgende dag is het zwaar bagger. Hij heeft er enorm de pest over in maar what can you do? Rustig blijven, oefeningen doen en hopen dat het snel overgaat. En even het hardlopen over laten aan mij ;-)

Vanavond gaan we naar het vliegveld en dan zijn we lekker een weekje weg. Ben enorm benieuwd naar Japan en ik beloof dat ik alles bij thuiskomst uitgebreid ga beschrijven. Ik weet niet of ik tijd heb en/of internet om het daar al te doen. Ik ben erg benieuwd hoe de herfst alle bomen heeft gekleurd en of het echt zo geweldig is om te zien, zoals alle boekjes mij doen geloven. Alle camera's zijn opgeladen, de yen's zitten in de knip en nu alleen nog wachten op Chiel.

私たちはここに来る日本  (Watashi-tachi wa koko ni kuru Nippon

oftewel...

Japan, here we come!