We hebben heerlijk geslapen! Of het nu komt door de zachtglijdende sake, de Asahi, door het bed of door een gebroken nacht kwam omdat we vlogen naar Japan, we staan weer uitgerust naast het bed en staan klaar voor een nieuwe spannende dag! Want 1 ding is wel zeker. Er mag dan wel niet zo heel veel cultuur te bezichtigen zijn in Osaka, ze weten wel wat gezelligheid is! Al die kleine barretjes en restaurantjes en al die gezellige winkelstraten maken Osaka zeker de moeite waard om te bezoeken!
Eerst ontbijten naast ons hotel met Steve en Silla en dan gaan we door naar een park net even buiten Osaka. Steve gaat namelijk zondagmiddag na de marathon terug naar HK. En hij wil ook graag de prachtige herfstkleuren zien van de beroemde maple-leaves. We gaan daarom dus naar het Mino Quasi National Park. Het is een tripje met de trein van ongeveer 30 minuten.
Het weer zit ons mee. Was het gisteren een beetje druilerig weer, zo is het vandaag prachtig herfstweer. Lekker fris (rond de 10 graden) en met een strakblauwe lucht. Geweldig!
Als we aankomen op het stationnetje zien we al welke kant we opmoeten. Gewoon met de stroom mensen mee de berg op. Het dorpje is helemaal ingericht om de mensen stroom te verwennen. Elk winkeltje heeft zijn lekkernijen buiten opgesteld en roepen de mensen naar binnen. Vooral het gefrituurde esdoorn-blaadje scoort hoog op de lijst. We hebben het geprobeerd en geloof mij, het is het geld niet waard. Wel leuk om te zien hoe de dames de blaadjes in een beslagje dopen en het daarna met chopsticks in de hete olie laten glijden.
In een lange rij lopen wij met de duizenden andere toeristen de berg op. En de fototoestellen blijven klikken! Je kan van elke boom, elke steen, elke bocht en elke huisje wel foto's maken! Het ziet er prachtig uit en de kleuren van de bomen lijken wel niet echt. Het rood is echt rood en sommige blaadjes lijken wel licht te geven in de zon!
We lopen door het dorpje en langs een beekje, en dan staan we ineens in het park. Het is echt prachtig en Chiel en ik zijn toch enigszins verbaasd over hoeveel aantrekkingskracht die gekleurde blaadjes hebben op al die mensen. Misschien komt het wel dat wij van de Veluwe komen en in de herfst daar talloze rode beukenbomen en eikenbomen hebben gezien en ontgaat ons daardoor wel die hype. Misschien hebben deze mensen in hun hele leven nog geen boom gezien. Desalniettemin het is echt prachtig!
Op het park staan ook tempels, zijn er hier en daar prachtige bruggetjes gebouwd en lijkt het of de bomen met opzet zo gepland zijn om een fotogenieke aantrekkingskracht uit te oefenen.
Ook staan hier en daar langs het pad, kleine restaurantjes waar je even op adem kan komen van de kou en waar de rokers onder ons even een sigaretje kunnen roken. Want ook hier mag je in het park niet roken, maar wel in de restaurantjes.
Wij lopen eerst helemaal naar boven om de waterval te bekijken. En als we dichterbij komen worden we verrast door de enorme hoeveelheid mensen die allemaal op de foto willen met de waterval op de achtergrond.
Als ook wij op de foto zijn geweest, slenteren we weer rustig terug naar beneden. We nemen alleen deze keer een pad wat net naast het brede pad ligt zodat we met net iets minder mensen lopen.
Ook gaan we nog even lunchen bij zo'n klein tentje waar je de meest vreemde dingetjes kan eten. Opnieuw met handen en voeten uitleggen wat je wilt hebben, maar het lukt!
Na het bezoek nemen we de trein weer terug naar Osaka en nemen dan voor even afscheid van Steve en Silla. Zij willen nog op zoek naar souveniertjes en wij gaan terug naar het hotel om Chiel's rug even rust te gunnen en waar we genieten van Sumo worstelaars op tv!
's Avonds gaan we met z'n vieren eten bij een Waygu Beef restaurantje. Lekker authentiek en we tenslotte nog nooit zo dichtbij de bron geweest waar de koeien worden gemasseerd met bier! De mannen eten beef van een hotplate en Silla en ik gaan voor de soep met beef. Heer-lijk!
Na het eten nemen we nog een afzakkertje of 2 bij een Cartoon-bar.
Dag 2 zit erop. Morgen moet Silla de marathon lopen!
De foto's van dag 2 kan je HIER bekijken!
No comments:
Post a Comment