De bank

Omdat ik had gehoord van verschillende mensen dat het erg moeilijk is om te pinnen in Japan, dacht ik het probleem voor te zijn. Ik ga geld wisselen in HK in Yen's! Hoe moeilijk kan dat zijn.

Dus afgelopen zaterdagmorgen ben ik eerst naar de Citibank gegaan. Ik heb geen idee hoe dat zit met die yen's dus laat ik slim zijn en mijn bescheiden hoeveelheid van 50.000 yen (zo'n 500 euro) alvast reserveren. Je weet maar nooit. Misschien heeft de bank geen yen's op voorraad.

De klantenservice meneer van de Citibank lachte vriendelijk. Reserveren? Nee hoor, niet nodig! En zeker niet voor die 5000 hkd. Als ik nou een zak geld nodig had, dan was het een ander verhaal geweest. Maar of ik misschien mijn paspoort bij me had? Nee, laat ik nou van alles bij me hebben. Mijn  HK-ID card, mijn bankpasje van de Citibank, maar nee mijn paspoort lag nog keurig op mijn bureautje thuis. Ach da's nou jammer, dan kon hij me nu niet helpen, maar als ik maandag met mijn paspoort zou komen, dan was het geen probleem.

Zo makkelijk als ik ben, lachte ik vriendelijk terug en antwoordde hem dat ik maandagmorgen terug zou komen.

Dus vanmorgen (nadat ik weer had hard gelopen en mensen wat ging die goed, ik eindigde bij de klokkentoren net voor de Star ferry) ging ik bij tijds naar de bank. Dan kon ik gelijk daarna met Chiel lunchen, mijn boodschapjes doen en dan weer naar huis. Leek me een strak plan.

De klantenservice meneer stond er weer en verwees me naar boven. Ah, dat mens weer van die yen's, zag je hem denken. Ik trek een nummertje en wacht rustig af. Er zijn 2 employees bezig met geld tellen en dat kan altijd even duren. En ik had gelijk. 10 Minuten later ben ik aan de beurt.

Ik wil graag 5000 HKdollars omwisselen voor Japanse Yen's. Dus u wilt geld opnemen? Nee, ik wil van mijn rekening 5000 HKdollars omwisselen voor Yen's en die dan meenemen. Oh...Nou dan moet u eerst 5000 HKdollars opnemen en dan kunnen we die omwisselen. Mijn god, wat een gedoe, maar doe dan maar. Volgens mij moet dit makkelijker kunnen.

Ik krijg een briefje die ik moet ondertekenen. Met mijn paspoort ernaast, krabbel ik vlug mijn handtekening. Uhm...fout. Handtekening komt niet overeen met de handtekening op het computerscherm. Maar ik ben het toch echt! De jongeman streept mij handtekening door en nu moet ik een nieuwe handtekening zetten naast de doorgestreepte. Ook goed. Wat jij wilt. Alsjeblieft. Uhm...nu moet er nog een juiste handtekening boven de doorgestreepte. Ik zucht nog maar eens diep en doe gewoon wat er mij gevraagd wordt. Zo gaat het hier nou eenmaal. En hoera, de handtekening is goed gekeurd!

Alsjeblieft! Hier heb je 5000 HKdollar! Das fijn maar nu wil ik die in Japanse Yen's hebben, leg ik nogmaals uit. Oh? Echt? Nou dat kan niet. Die had je moeten reserveren! Zaterdagmorgen kan ik ze ophalen. Kijk, op zo'n moment moet ik echt alle zeilen bijzetten om niet uit mijn dak te gaan.

Ik leg nogmaals uit dat ik hier afgelopen zaterdag was en het wilde reserveren en dat mij is verteld dat het niet hoeft. Nu sta ik hier, en nu zijn er geen Yen's?! Haal ze maar ergens vandaan, maakt me niet uit waar vandaan. Het is nu een principe kwestie geworden!!

De employee biedt aan om wat andere bijkantoren in de omgeving te bellen en te vragen of zij Yen's hebben. En waar ik die dan wil ophalen. Doe die maar op Cameron road, daar moet ik toch langs als ik naar huis loop. Vervolgens vraag ik nadrukkelijk of die yen's dan op mij wachten, en niet stiekum aan iemand anders verkocht gaan worden, want ik ben namelijk niet blij. Ah, dat had de employee al gezien. Hij belt nogmaals. Om half 2 kan ik de yen's ophalen. Op Cameron road.

Dus ik heb eerst boodschappen gedaan en daarna snel met Chiel geluncht. Sushi. Ik was toch in de mood van de yen's. Na de lunch loop ik via Cameron road naar de bank.

Goedesmiddags! Ik kom mijn yen's ophalen en als het goed is is er gebeld door het kantoor op Nathanroad. Ja dat klopt, maar die yen's moeten 'prepared' worden en zijn dus nu nog niet klaar. Pardon? Ja, je zou om half 2 komen en het is nu 10 over 1, dus...
Ga je me nou vertellen dat ik een freaking 20 minuten moet wachten op mijn yen's??? Ja maar ik mag even plaats nemen op het bankstel. Ook goed. Ik ga echt niet eerst 10 minuten lopen naar huis om binnen te komen en dan weer terug te lopen.

10 Minuten later zwaait de employee naar mij. Het ligt klaar! Mooi. Hier is 5000 hkd. Geef die yen's maar. Uhm, nou dat kan zo niet. Dan moeten we eerst de 5000 hkd terug storten op je rekening want alleen op die manier kunnen we vreemde valuta verkopen. Wat?! Ik sla met mijn hoofd op de balie. Echt?! Dus eerst haal ik 5000 op en dan moet ik dezelfde 5000 weer storten om vervolgens 50.000 yen's mee te krijgen?! Uhm...ja!

Whatever. Doe je best. Ik ben er helemaal klaar mee. De jongen doet wat hij moet doen en dan gaat hij tellen. Yen's deze keer. 5 Spliksplinter nieuwe briefjes van 10.000 ieder. Hebben we daar nou al die tijd moeilijk over gedaan?

Ik vraag of hij niet kleiner heeft. Dat lijkt mij zoveel makkelijker met betalen voor de bus, een biertje en een hapje. Uhm nee, hij heeft niet kleiner. Dat had ik dan moeten reserveren...Laat maar. Ik neem deze wel!