Chiel, bezoek

Ik ben gisteravond als een blok in slaap gevallen. Zonder dat je het doorhebt wordt de energie uit je lijf gezogen.

De hele dag staat in het teken van 'bezoek'. Ik loop naar het ziekenhuis, ga eerst koffie halen voor Chiel, broodje erbij en dan de afdeling op. Daarna loop ik weer terug. Soms lunchen met iemand die ook op bezoek is, soms niet. Kom thuis, doe de was, ruim een beetje op, zit effe doelloos op de bank, pak de rugzak weer in met schoon wasgoed, nieuwe broodjes, koffie en dan loop ik weer naar het ziekenhuis. Lekker naast Chiel zitten op de te kleine vensterbank, beetje praten, beetje koffie drinken, beetje nachtkastje opruimen en dan loop ik weer terug.

Vandaag heeft Chiel fysio gehad op de revalidatie afdeling. Hij heeft oefeningen gedaan die alle ledematen hetzelfde laten doen zodat de prikkels allemaal hetzelfde zijn. Ook heeft de dokter gezegd dat hij als het kan (!) hij voor de kerst een paar dagen naar huis mag. En dat zou geweldig zijn natuurlijk! Daarna moet hij wel weer naar het ziekenhuis want op de 27ste gaan de hechtingen eruit en dan moeten we op zoek naar een revalidatiecentrum.

Trouwens, Chiel dacht dat ze door 2 kleine gaatjes hadden geopereerd maar nee hoor. Er zit een pracht van een ritssluiting op zijn rug. Het oefenen wat Chiel steeds deed als hij in bed lag aan de papegaai, vonden de artsen niet zo'n goed idee. Eerst de wond goed laten helen was het advies.

Vandaag ben ik ook nog op zoek gegaan naar een prachtige rolstoel, krukken en een looprekje. Das weer eens wat anders in het repertoire. En helaas, niet op de markt te krijgen ;-) Zo'n rolstoel kan wel worden uitgeleend mits je onder de 75 kg bent! Ja hoor. T'is wat. Nou dat gaat dus niet lukken, dus ik heb mijn oog al laten vallen op een rolstoel waar hij zich zelf in kan verplaatsen. Maar het nadeel zit weer in de breedte. Met grote wielen kom je de slaapkamer b.v. niet in. Ik ben er dus nog niet uit. En morgen ga ik eens kijken of we met een rolstoel door de parkeergarage zouden kunnen, want hier bij de voordeur moet je eerst 7 treden af. Dat is niet handig. Maakt niet uit, dan heb ik wat te doen! En de krukken moeten besteld worden. Hij is te lang! En te zwaar!

En wat geweldig goed nieuws is dat de kids inderdaad zondagmiddag aankomen! Chiel kijkt er enorm naar uit. Net als ik trouwens. De eerste keer boeken was niet gelukt maar de tweede keer liep het gesmeerd. Dat wordt een kerst-peking-eend aan het bed van Chiel! Gezellig!!