Actie!

Om half 12 werden de hometrainers gebracht. Keurig op tijd zoals dat van een Duits merk verwacht kan worden. En nee, dit zeg ik niet omdat ik een hekel zou hebben aan Duitse merken. Ik zeg dit omdat Duitsers zich altijd zo aan afspraken houden. Dus geen paniek, wacht nog even met een reply-email, dit is goed bedoeld!

Chiel was niet de enige die weinig geduld had om te beginnen op de hometrainer. Ook Jesse was er al vroeg bij. Hij had zijn startnummer opgehaald, voor ons nog langs de leverancier van katheters gegaan en toen stond hij in sport tenue voor de deur. Ik had al 1 fiets uitgepakt en toen Jesse binnen kwam en met de tweede fiets hielp, zat Chiel al kant en klaar ongeduldig te wachten voor de hometrainer. Hij had er zo'n zin in!

Met Chiel's stabiliteit viel het reuze mee. Het verbaasde ons echt! Hij heeft wel hulp nodig met erop komen en om zijn linker voet moet een band die zijn voet in 90 graden houdt zodat hij er niet uitslipt, maar met het zitten op zich had hij geen enkele moeite.

Hij was zo trots als een aap! De laatste keer op de fysio had hij 20 minuten gefietst en nu ging hij samen met Jesse voor 30 minuten! Eerst kalm aan maar op een gegeven moment had Chiel bedacht om steeds een verzetje hoger te gaan. 1 Minuut zwaar trappen, 1 minuut minder zwaar trappen. En het ging echt bijzonder goed!

Na dat half uur was hij wel moe. Maar dat is natuurlijk logisch. Hij had zich echt ingespannen en het zweet liep weer van zijn neus. Hij was zo blij en een tikkie emotioneel. Het is echt een hele stap de goede kant op. Er werd afgesproken om aan het eind van de middag weer een half uurtje op de fiets te zitten en Jesse wilde daar graag bij zijn. Voor nu ging Chiel eerst even liggen op bed. Bijkomen van de gedane inspanningen.



Later op de middag werd ik gebeld. Jesse en Mabel leek het leuk om naar Sai Kung te gaan. Of we zin hadden om mee te gaan. Altijd. Wij hebben altijd zin om mee te gaan naar Sai Kung. Dus de plannen werden weer een beetje bijgesteld. Om half 5 fietsen, dan opfrissen en daarna de taxi in.

Het halfuurtje van Chiel werden 20 minuten. De workout in de morgen was best zwaar geweest. Hij had zelfs spierpijn in zijn linker been en mensen dat is pas echt goed nieuws!! Hij vond het wel best zo. Morgen is er weer een dag.

We zijn naar Sai Kung geweest en hebben een kreeftje verorberd. Za-lig! En nu ligt Chiel bij te komen van deze geweldige dag. Moe maar voldaan. Morgen komt Jesse weer met Chiel fietsen maar hij gaat eerst met Mabel en mij hardlopen. Leuk!