Afgelopen maandag heb ik weer geprobeerd om hard te lopen. Om 6 uur stond ik buiten en begon met les 3 van week 2 van de halve marathon. Ik begon deze keer met eerst naar de klokkentoren lopen en dan terug naar de trap en vandaar door om naar de muur te gaan en terug. De eerste helft ging best goed maar de tweede helft was huilen met de pet op. Bah. Ik moest echt 3 keer stoppen en kon mezelf maar met moeite motiveren om door te gaan. Halverwege de tweede helft ben ik opgehouden. Dit heeft helemaal geen zin. Dus terug naar huis.
En toen had ik nog een waterkoker nodig. Die had het 2 weken daarvoor begeven. Het modelletje waar ik naar keek werd door de verkoopster afgekraakt. Niet goed. Slechte kwaliteit. Ze adviseerde een ander. Die was beter! Toen ik zei, ok doe me die dan maar, liep ze weg en kwam even later terug met de mededeling dat dat apparaat niet meer op voorraad was. Jee, d'as balen. Nou, zei ze, misschien wil je dan toch die ene waar je al naar keek! Pardon? Eerst kraak je hem af en nu wil je hem aan mij verkopen? Dacht het niet. Ze moest er zelf ook wel om lachen. Gelukkig was bij de buurman, Broadway, wel die ene op voorraad, dus ik kon weer naar huis met 2 werkende apparaten.
Eenmaal thuis gelijk koffie zetten...dacht ik. Maar nee, eerst koffiebonen malen. Ik heb kilo's bonen liggen dus eerst een half uurtje heel ouderwets bonen gemalen. Toen kon dan echt het koffiezetapparaat aan. Jippie!
Vervolgens werd ik gebeld door het Nederlandse Consulaat. Mijn paspoort was klaar en kon opgehaald worden. Dat doe ik dan morgen.
Na de koffie naar de supermarkt. Boodschappen doen voor het avondeten. Was opgehangen, wc's schoongemaakt. Eten koken en al met al lag ik om 8 uur kapot op de bank.
Dinsdagmorgen vroeg naar het Consulaat. Eerst met de Starferry naar Wanchai, paspoort ophalen, starferry terug. Vlug naar huis want Chiel zou een vergadering thuis hebben met 4 man. Koffie en thee zetten, lunch verzorgen en nadat de laatste vertrok om 2 uur, ging Chiel zich weer klaar maken voor de fysio die om 3 uur gepland staat.
Omdat de Diamondcap, de rolstoeltaxi voor deze week helemaal was volgeboekt, moesten we met een gewone taxi. Dat gaat best maar het is wel even een gedoe. Eerst Chiel de helling opduwen, taxi aanhouden, Chiel in de taxi krijgen, rolstoel opklappen en achterin gooien, naar het ziekenhuis. Dan eerst naar de kassa om gelijk de sessie te betalen, met de lift naar de 3e verdieping, Chiel afzetten en afscheid nemen, met de minibus naar Mongkok omdat anderhalf uur later Chiel weer opgehaald moest worden.
In Mongkok een beetje rondgelummeld, boodschappen gehaald voor het avondeten, de minibus weer in naar het ziekenhuis, Chiel weer ophalen, taxi aanhouden, Chiel in de taxi krijgen, rolstoel opklappen en achterin gooien. Terug naar huis. Met de rolstoel de helling weer af, Chiel laten wachten bij de deur. Ik weer naar boven over de helling, de voordeur in van de Hilton Towers, met de lift weer naar de kelder, deur open maken, houten ramp weer voor de deur leggen, Chiel door de deur, ramp weer weghalen, lift naar boven en pfff, we zijn thuis!
Eten maken, Chiel aan de skype, eten, afwas doen en om 8 uur zat ik weer voor dood op de bank.
Vandaag, woensdag dus, ben ik weer gaan lopen omdat het maandag niet zo goed ging. Ik moet meer lopen om mijn conditie weer op peil te krijgen. Achteraf denk ik dat ik nog steeds last heb van dat griepje. Ik heb weer hoofdpijn en ben verkouden. Bah. Maar goed, ik heb het gedaan en heb mijn 60 minuten afgemaakt.
Daarna naar huis, de was doen, het bed verschonen, en boodschappen doen voor het avondeten. Ook heb ik nog een uurtje op de bank geslapen. Heb nog steeds hoofdpijn. Lunch klaar gemaakt en toen weer om half 3 de helling op met Chiel, taxi aanhouden en naar het ziekenhuis. Weer betalen, naar de 3e verdieping en weer de minibus in naar Mongkok. Echt voor die anderhalf uur loont het niet om naar huis te gaan. Deze keer over de bloemenmarkt gelopen om nieuwe kruidenplantjes te kopen.
Weer naar het ziekenhuis om Chiel op te halen en toen wachten op een taxi. En die kwam dus niet. We hebben een uur gewacht voordat er een taxi kwam! Heel fijn. Maar we waren in ieder geval op weg naar huis! Deze keer stond er een mannetje van de beveiliging klaar om voor ons de deur beneden open te maken vanaf de binnenkant. Ik heb namelijk geen sleutel van die deur. Het scheelde mij weer een loopje naar boven.
By the way, de fysio was erg tevreden over Chiel. Het gaat echt steeds beter en nu zijn ze bezig om te oefenen met krukken. De fysio verwacht dat Chiel straks het vliegtuig in kan met krukken!
Morgen nog ene keer met een gewone taxi naar het ziekenhuis en vrijdag heeft Chiel weer een vergadering thuis. Ook krijgen we visite van Rina en 's avonds komen de Chineesjes weer op bezoek. Gaan we gezellig bbq-en!
5 comments:
Wauw, volle dagen hoor, en wat een goed nieuws over Chiel, te gek. Kijk je wel uit voor jezelf dat je zelf niet helemaal opgebrand raakt.
veel liefs en dikke kus,
Lody
Fijn dat je training nu weer goed ging. Je lichaam roept je soms een halt toe... Maar zo te lezen is iedere dag voor jou een Marathon! En krukken voor Chiel... helemaal super!!
Pffffff, krijg het al warm als ik alleen al lees wat je op zo'n dag doet. Vragen de mensen zich nog af; goh wat doet Ans dan op een dag, werkt ze niet?? Denk dat je langere werkdagen maakt dan ik, hahaha.....
Nou zeg ik word al moe als ik lees wat je allemaal doet!Maar...denk je een beetje aan jezelf? Wanneer is het plan om naar Holland te komen? Wil je wel even zien dan hoor.Kom ik lekker naar Druten toe.
Alvast gefeliciteerd met Chiel zijn verjaardag morgen en veel liefs XXX
Hoi grote kale man gefeliciteerd met je verjaardag HBD en een gezellige dag gewenst Gr Nico
Post a Comment