Annual dinner party

Op vrijdagavond was het feestje gepland in Shenzhen. De laatste avond voor de Chinese New Year vakantie. Nadat we er goed over na gedacht hadden en Chiel toestemming kreeg van het ziekenhuis, nadat onze HK werkvisa weer orde waren en de Chinese visa in het paspoort stonden en nadat Elvira een bus had geregeld die ons van huis helemaal naar China tot voor het hotel in Shenzhen zou brengen, toen pas was het zeker. Wij gingen een nachtje op stap!

Ik moet zeggen dat het wel een geregel is. Je doet dit niet zomaar. Het begint met de koffer inpakken. Weinig kleren maar des te meer medische dingetjes. Overal moet je aan denken want zodra je iets vergeet loopt alles in de soep. Dus alles 3 keer checken.

Om 2 uur werden we opgehaald door de minibus van huis. De mensen van kantoor HK hebben ons vergezeld. Gezellig met z'n allen in de bus. De afstand per auto is niet zo ver, het is alleen dat je zo'n tijd moet wachten bij de grens maar alles ging goed en sneller dan verwacht stopte de bus voor het hotel. Prachtig hotel trouwens. We kregen een prachtige kamer, lekker ruim, uitzicht en een enorm groot bed.

Kantoor HK ging in het hotel op zoek naar kantoor Shenzhen en wij gingen naar de kamer om de verzorging te doen. Alles uitpakken en zo neer zetten dat Chiel er makkelijk bijkon. We werden om 6 uur verwacht in de party-zaal in hetzelfde hotel, dus dat was lekker. Na 3 uur in een auto te hebben gezeten wilde Chiel wel even liggen op bed. Even bijkomen.

Om 6 uur liepen we naar de lift. Toch een beetje gespannen en emotioneel. Dit zou voor Chiel de eerste keer na 3 maanden zijn dat hij zijn mensen weer zou zien.

Alles ging goed totdat we bij de ingang van de zaal kwamen...oeps, een trap van 7 treden! Volgens Godwin, geen enkel probleem. Er werd wat geroepen en binnen no time stond er een klein legertje mannen die Chiel met stoel en al in 1 keer de trap op tilden! En toen kwamen we de zaal binnen...

Ze kwamen zo'n beetje allemaal langs om Chiel de hand te schudden en iedereen wenste hem heel veel beterschap in het jaar van de Slang en ze wilden allemaal dat hij zo snel mogelijk weer terug op het werk zou komen. Ik werd zelfs in het damestoilet door dames van het werk aangesproken dat ze hem misten en ze verzekerden mij dat alles weer goed zou komen met Chiel. Je begrijpt, de tranen stonden nonstop in de ogen. Wat hartverwarmend.

Vol trots lieten ze de banners zien die speciaal gedrukt waren voor het feest. Allemaal foto's vanaf 2008, toen het kantoor en de fabriek echt groot werden en er een echte fotograaf aan te pas kwam. De zaal was prachtig versierd, de tafels zagen er prachtig uit en deze keer was er zelfs een licht-specialist aan te pas gekomen. Op de tafel stond de menukaart en de tafelschikking. Dit jaar waren er 6 witneuzen aan tafel! Eddy en zijn vrouw van kantoor Shanghai, Chiel en ik van kantoor HK en Shenzhen en Berry met vrouw, de big boss uit NL, die voor de allereerste keer op het jaarlijkse feestje aanwezig was!

Ook het menu was met zorg uitgezocht en met veel symboliek. Ze probeerden het te vertalen van het chinees naar het engels en eigenlijk slaat het dan nergens op, maar het idee was erg lief!

De speeches werden gegeven, het eten kwam op tafel en het feest kon beginnen. Zangers, danseressen, een goochelaar, PSY werd nagedaan, de nodige spelletjes werden gedaan en de loterij werd gehouden. Dit jaar kregen we zelfs een heel klein viool concertje van de zoon van Kevin. Heel gaaf. En het zoontje van Dick met zijn 2,5 jaar mocht balletjes trekken. Het was echt een hele geslaagde avond, op 1 puntje na dan. Karin was enorm ziek geworden en heeft maar 5 minuten meegemaakt van het feest. Zo zonde en heel vervelend voor haar.

Toen het feest bijna ten einde was, is er nog een statie foto gemaakt. Het management voorop en de werknemers erachter. Ik ben echt heel benieuwd hoe die foto is geworden!

Chiel werd weer naar beneden getild door zijn mannen en eentje was niet van zijn zijde af te slaan. Hij bleef Chiel maar vasthouden en hij bleef maar zeggen dat Chiel weer terug moest komen. We miss you Michael!, snikte hij bijna.

Wij hebben nog even wat flesjes wijn naar binnen geklokt na het feest in de lobby. En daarna hebben we heerlijk geslapen in onze mega bed. Tot half 5 dan. Toen de deurbel van onze kamer 2 keer ging. Met mijn slaperige hoofd liep ik naar de deur en keek toen in de ogen van een hoertje die duidelijk aan de verkeerde deur stond te kloppen. En bedankt.

Om half 9 ging de wekker en ik moet zeggen dat ik de wijn nog steeds voelde in mijn hoofd. We hebben ontbeten, de koffer weer ingepakt en toen naar beneden om uit te checken. Echo nam nog even afscheid en heeft gewacht totdat wij de minibus weer instapte. Met z'n vieren zijn we terug gereden naar HK. Lekker relaxed. Maar dat wordt je vanzelf als je in een file voor de grens terecht komt...
Anderhalf uur...



Maar we zijn weer thuis. Het was gezellig en we hebben echt genoten van een nachtje weg.
Straks eten met Jos en Irma die vannacht weer naar NL vliegen en morgen hebben we ons jaarlijkse chinees nieuwjaar feestje met de Chinese vrienden. Of we ook druk zijn!