Sunny day

Zo wat een heerlijke dag! De zon schijnt lekker naar binnen en de drilboor die onder het huis de halve stoep opbreekt hoor ik niet eens. Een kopje koffie erbij, de mail doornemen, de ziekenhuisrekeningen scannen en dan straks de was ophangen.

Chiel is vanmorgen weer vertrokken. Ik breng hem naar beneden waar we vaak niet lang hoeven te wachten op de taxi. Hij rolt de taxi in en ik zwaai hem uit. Zo doen we het nu al een tijdje. Ik hoef niet mee want hij kan het makkelijk alleen. Net als naar huis komen. Chiel doet dat nu ook alleen. En zodra hij in de taxi zit, belt hij op en dan loop ik weer naar de garage om hem weer mee naar boven te nemen. Hij vind het heerlijk om weer bijna alleen iets zelfstandig te kunnen doen.

Gisteren bewoog een spier in zijn enkel! De fysiotherapeut was helemaal blij en enorm optimistisch. En daar werden wij weer blij van! Chiel wordt nu getraind om zelf hele kleine stukjes achter een looprekje te lopen. Zoals van zijn stoel naar b.v. de wc. Als dat allemaal goed gaat, zijn ze van plan om Chiel officieel te ontslaan uit het ziekenhuis. Dat wil trouwens niet zeggen dat hij dan geen therapie meer krijgt. Hij gaat dan halve dagen naar de fysio in het zelfde ziekenhuis en dan zou hij de rest van de dag, thuis kunnen gaan werken.

Aan zijn medewerkers ligt het in ieder geval niet. Ze willen allemaal dat hij snel weer komt werken. Ze missen hem en willen dat zo spoedig mogelijk alles weer normaal wordt. Het zijn natuurlijk ook rare weken geweest. En als dat betekent dat hij vanuit huis kan gaan werken, dan is dat maar zo. En dat voelt best goed.

Na vanavond is het voor ons weekend!