Wij zijn erg blij met de rolstoeltaxi. Zo blij zelfs dat we er graag wat geld voor over hebben. Voor dat kippen eindje wat het is van ons huis naar het ziekenhuis (net 1,2 km) kost het 100 hkd. Zeg maar 10 euro heen en 10 euro terug. Dat maakt ons niets uit. Zelfs als ze 100 euro hadden gevraagd want voor ons is dat de enige mogelijkheid om dat huis uit te komen. Om even de verhouding te zien, als ik in een gewone taxi naar het zkh ga dan betaal ik 2 euro.
Dus zoals ik al zei, we zijn erg blij dat Hong Kong heeft nagedacht over mensen in een rolstoel en daar wel 5 taxi's voor inzet! Jazeker! Op de gehele bijna 8 miljoen inwoners die HK telt, hebben we zegge en schrijve 5 taxi's! Dus je bent blij als je op tijd bent en zo'n taxi kan boeken want ze komen niet voorbij rijden. Het zou bijna een nieuwe carrière kunnen betekenen voor mij. Je koopt 1 auto en je bent binnen. Maar goed, ik dwaal een beetje af.
We hebben dus zo'n taxi geboekt voor deze week. Om 8 uur 's ochtends ophalen van ons huis naar het ziekenhuis en 's avonds om half 6 weer ophalen van het ziekenhuis naar huis toe. Alles was geregeld en gistermorgen stonden Chiel en ik klaar in de parkeergarage. Nadat ik Chiel veilig in een hoekje had gezet, liep ik de helling op om de taxi op te vangen. Dan check ik eerst wie er bij de ingang zit van de garage. Er zijn namelijk 2 personen die zeggen 'rij maar door' en er zijn er 2 die steevast ook nog eens 20 hkd willen hebben omdat de taxi naar beneden rijd. Nee niet om te parkeren maar om iemand op te halen en dan weg te gaan. En dan te bedenken dat het uurtarief voor parkeren 18 hkd is! Maar goed dat is weer een verhaal op zichzelf.
Ik stond al een tijdje te wachten toen mijn telefoon ging. De taxi mevrouw belde op. Ze stond al te wachten en waar we bleven. Ik keek eens om me heen en antwoordde dat ik bij de ingang van de parkeergarage stond en haar niet zag. Ik keek nog eens goed en ja, verdomd zeg, daar stond ze aan de OVERKANT VAN DE WEG!!
Je moet hierheen komen, wees ik. Rij die garage in! Ze kwam met de auto aanrijden, stopte bij de ingang en kwam haar auto uit. 'Solly, you have to come out of the garage'. Nee zei ik weer, je moet naar beneden rijden want ik kom die helling niet op. Nee zei zij weer, mijn auto is te hoog en ik kan die garage niet in. Nee, zei ik, de hele afgelopen week zijn wij opgehaald uit de parkeergarage met dezelfde auto waar jij nu in rijdt, dus naar beneden met die hap en vlug! Alles past, echt waar.
Met zichtbare tegenzin en na 20 minuten verspeeld te hebben omdat ze niet luisterde, reed ze haar auto naar beneden en stopte toen bij de 1e bocht. Ze stapte uit en zei dat ik echt naar boven moest komen met de rolstoel want het paste niet. En toen werd ik me toch boos!! Ik zag echt bloed!!
Get in your fucking car! Drive down and listen to me!! It will fit!! It has been fitted for the last week!! All your colleagues drove down in the same car. Go down!!
Ik weet het. Ik had niet mogen uitvallen en ik schaam me er ook voor maar die mensen luisteren niet. Ze praten dwars door je heen en zijn niet voor rede vatbaar. Pas toen Chiel de centrale belde om uit te leggen dat deze chauffeur niet naar beneden wilde rijden en de Centrale de chauffeur in kwestie zelf belde, toen pas kwam ze naar beneden. Met tegenzin en al mopperend deed ze haar werk.
En natuurlijk wilde die gabber ook nog 20 dollar hebben voor het inrijden van de taxi. Ik ben van plan om een brief te schrijven naar de eigenaar van het gebouw. Kompleet met foto's van de trap en die belachelijke steile helling en vragen of ze misschien een idee hebben hoe iemand met een rolstoel naar buiten zou kunnen. Maar dat ze dat echt mogen proberen en dat ze zelfs onze rolstoel daarvoor mogen gebruiken. En waarom je 20 dollar moet betalen om de garage in te gaan. Want eigenlijk is het 18 dollar maar ze geven je nooit die 2 dollar terug.
Ik ging zitten, Chiel werd de auto ingetakeld, we slaakten een diepe zucht en toen we zaten keken we elkaar eens aan. 'Nou lekker hoor, we zitten, gezellig! Dit wordt een prachtige dag!'
No comments:
Post a Comment