Kung Hei Fat Choi!

Oftewel gelukkig nieuwjaar! En of we het jaar van de slang ook goed beginnen!

Vanmorgen hebben we eerst lekker uitgeslapen. Voor ons doen dan. 8 Uur gingen de oogjes open en we hebben nog kalm aan gedaan met ontbijt op bed/bank. Het is zoo lekker dat we even geen schema hebben dat we daar volop van wilden genieten.

De hele avond had de brace van Chiel me vanuit de hoek van de kamer aangestaard en het was duidelijk dat hij vandaag in gebruik genomen zou worden. Chiel heeft al veel geoefend met zo'n zelfde brace bij de fysio maar deze die op maat gemaakt is, is dus spliksplinter nieuw en ik heb Chiel dus nog nooit live zien oefenen. Tijdens het bezoekuur lag Chiel op bed of zat hij in de rolstoel dus ik vond het erg spannend.

Hij nam er ruim de tijd voor om de brace om te doen. Hij moet goed zitten en de voet van de brace moet ook in zijn gymschoen. Het hele been wordt als het ware op slot gezet en gesteund van alle kanten. Het leren lapje moet op de juiste plek op zijn knieschijf geplaatst worden en de scharnieren aan de zijkant moeten op slot gezet worden. Het duurt dus wel even voordat je echt kan gaan 'lopen'.

Maar toen alles op de juiste plek zat en het been helemaal gesteund was, stond Chiel op met hulp van zijn looprek en voor de allereerste keer in 2 maanden zag ik hem rechtop staan en liep hij stapje voor stapje door het huis! Ik wist niet wat ik zag! En ja hoor, de tranen liepen weer over de wangen. Wat geweldig! Eerlijk gezegd heb ik nooit gedacht dat we zo snel zo ver zouden komen. Wat een bikkel is het toch!



Chiel voelde zich helemaal op zijn gemak zo achter dat looprek maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het doodeng vond. Ik bleef maar achter hem aan lopen voor 'het geval dat'. Nogmaals ik had hem niet meer rechtop zien staan sinds 12 december! Voor mijn gemoedsrust heeft hij na een half uur de brace afgedaan, maar morgen gaat hij weer trainen. Ik denk dat ik dan meer rust heb omdat ik hem dan al een keer heb zien lopen, maar voor vandaag was het prima zo. Stel je voor dat hij valt en dat ik hem dan niet kan houden. Dat vond ik het engste.

Na deze sessie hebben we een worstenbroodje gegeten van de AH met dank aan Mickey en nadat Chiel weer de verzorging had gedaan, zijn we een stukje gaan wandelen. Eerst die verdomde helling op natuurlijk maar het ging goed. We zijn er gekomen.

We hebben bij de Kettler winkel gekeken voor een home trainer fiets met breed zadel. Nou zat de winkel dicht vanwege nieuwjaar maar zo hebben we toch wel een beeld gekregen wat er te koop is. Daarna de boulevard op, langs de Starferry en via de achterkant van Cantonroad zijn we gelopen naar de West Kowloon Bamboe Theater.

Wat een complex zeg! Ik heb het nog gezien toen tientallen mannen als aapjes in de bamboe klommen en bezig waren met de bouw hiervan maar nu is het afgeplakt met papier en is er een heus theater in gemaakt. Super gaaf. Nu waren de winkeltjes rondom ook open en hebben Chiel en ik lekker een custard bun gegeten en rond gelopen. Echt leuk om te zien!

Toen begonnen we met de wandeling terug. Dit keer via de voorkant van Cantonroad. Het was heerlijk rustig op straat dus we hadden geen enkel probleem met het lopen. Er blijven altijd mensen vreselijk in de weg lopen maar toch. Op de boulevard waren de generale repetities volop bezig voor de nieuwjaars parade die morgenavond plaats vind. Zo hebben we het toch een beetje gezien want morgenavond gaan we daar niet heen. Veel te druk.

Thuis aangekomen hebben we nog wat aangelummeld en toen ben ik begonnen met alles voor de hotpot klaar te zetten. Heerlijk. En de turnip cake die Lydia, onze chinese vriendin, had gemaakt smaakte echt heerlijk! Het schijnt een traditioneel gerecht te zijn die vooral tijdens het CNY wordt gegeten. Super lekker en het paste perfect bij de hotpot.

Nu hangen we op de bank. We doen niets, kijken wat naar de tv en whatsappen wat af. Morgenmiddag gaan we naar Sai Kung met Hildegard en John. Ze zijn weer terug uit Macau. Ben heel benieuwd wat ze er van vonden.

Wat een heerlijk weekend! En we zijn nog maar op de helft!