Buurmeisje

Naast ons woont een Indiaas gezin. Eigenlijk wonen in het hele gebouw Indiase mensen, maar goed, je snapt wel wat ik bedoel. Vader, moeder, dochter en een helper. Allemaal flink van postuur, behalve de helper want die komt van de filipijnen, met harde stemmen. Ik bedoel als ze normaal praten op de gang, dan lijkt het of ze bij je binnen staan. Maar ze zijn heel erg aardig en als we elkaar zien doen we altijd even een praatje.

Ze hebben 2 dochters, maar eentje is getrouwd en heeft net ook een dochtertje gekregen. Deze dame is slank en bloedmooi. Ze zou zo uit een Bollywood film kunnen lopen. Hele mooie meid. De andere dochter, ik schat zo'n jaar of 15, woont nog thuis en is geestelijk gehandicapt. Ik denk dat ze ook autistisch is.

In het afgelopen jaar hebben we regelmatig woede aanvallen gehoord van de jongste dochter. Altijd rond een uur of 8 's avonds. En vaak duurt dat een uurtje of 2. Niets aan te doen en ik snap dat je als ouders soms het eventjes niet meer weet. Er valt met haar dan geen land te bezeilen. Het enige wat ze kunnen doen, is de woedeaanval voorbij laten gaan en haar laten uitrazen.

De afgelopen week was ze echt helemaal door het dolle. Vanaf het moment dat ze thuis kwam van school, heeft ze lopen gillen, krijsen, stampvoeten, en ik vermoed dat ze met haar hoofd tegen de muur bonkte want we hoorden regelmatige doffe dreunen door de muur. Ze heeft dit 2 dagen achter elkaar gehad en hield het vol van 5 tot 11 uur 's avonds!

Chiel en ik keken elkaar af en toe eens aan maar ach, je weet hoe dit meisje is. Lijkt me verschrikkelijk ook voor de rest van de familie, als je zo machteloos bent en niets kan doen om haar tot rust te krijgen.

De dag erop kwamen we toevallig allemaal uit 2 verschillende liften lopen. Zij en haar moeder, en Chiel en ik. Ze zei vrolijk 'hello!' en toen zei haar moeder: 'I hope she didn't disturb your evenings for the last 2 days' terwijl ze naar haar dochter wees. Ik antwoordde met; no problem. I want to scream sometimes too! Het meisje keek ons aan met die grote bruine ogen en toen zei ze ineens : 'Sorry, I have disturbed your nights. Sorry'.

Ach...