Weer een stukje vooruit!

Zaterdagavond zijn we naar Annie geweest. Ze wist dat Chiel jarig was en ze pakte goed uit! Heerlijk gegeten! En Jesse en Chiel hebben zich gehouden aan hun woord. Ik wilde tenminste 45 minuten aan tafel zitten, en niet zoals de laatste keer binnen 15 minuten alles naar binnen schrokken, en dat lukte maar net ;-) En toen we net dachten, er kan niets meer bij, toen kwam er nog een fles champie en pisang goreng met kaarsjes op tafel! Als kadootje, van het huis!

Zondag was een luie dag. Beetje uitslapen, beetje hangen in huis en lekker lunchen. Heerlijk.

En vandaag was weer een volle dag. Ik moest vanmorgen naar de Immigratie omdat ik net een nieuw paspoort heb gekregen. Nu staat mijn verblijfsvergunning in het oude paspoort en dat moet naar mijn nieuwe paspoort. Ik begrijp niet helemaal waarom ze dit nou ineens willen want ik heb al 3 keer met 2 paspoorten rond gelopen, maar goed. Als ze het willen dan regelen we dat.

Met de metro naar Wanchai. En wat is dat toch fijn als je zo dicht op elkaar staat gepropt. Gelukkig is het nog niet de tijd van tshirtjes en singletjes anders had ik echt met mijn neus bij iemand in de oksel gestaan. Allemachtig wat was het druk. Maar goed ik kwam aan bij Immigratie. Heb een kwartier in de rij gestaan voordat ik aan de beurt was en toen vertelde ze mij dat ik nu nog niet mijn sticker kon laten 'transferen' zoals ze dat noemen. Nee dat mag ik pas in september doen. Fijn. Voor Jan Doedel naar Wanchai gegaan.

Thuis aangekomen heb ik Chiel eerst geholpen met op de fiets stappen. Ik had de fiets weer lekker buiten gezet want het weer was zalig. Net lente! En Chiel genoot weer! Lekker bezig zijn in het zonnetje en energie op doen. En echt het gaat elke keer beter. Hij heeft nu al op niveau 5 gefietst voor 45 minuten!

(Ik heb die tijd gebruikt om de keuken helemaal schoon te maken. Alle kastjes, alle plankjes, alle laadjes. Pff, wat een rotklus is dat toch. En daarna heb ik het balkon aan de achterkant maar weer schoon gespoten. Moet ook gebeuren. En hoera, geen rare dingen gevonden op mijn balkonnetje!)

Ook wat werk betreft heeft Chiel nu een soort van routine gevonden. Uurtje zitten op de eetkamerstoel, stukje wandelen met zijn wandelrek zonder brace en dan weer een uurtje zitten. Hij heeft zelfs zin in werken! Het doet hem goed en dat is een tijdje geleden wel anders geweest. Waar zo'n gedwongen verblijf in het ziekenhuis al niet goed voor is.

En dan zijn we super trots op Chiel's darmen en blaas! Die gaan ineens als de brandweer! Hij voelt veel meer en kan nu ook gebruik maken van het toilet! Na het toilet maakt hij nog wel gebruik van een katheter omdat hij van de dokter dat goed in de gaten moeten houden. Soms heeft hij nog wel een tegenvaller maar toch. Als je me dit zo'n 3 weken geleden verteld zou hebben, dan had ik het niet geloofd!