Voorbereidingen

We zijn al aardig druk met de voorbereidingen van ons tripje aan Nederland. Dingen moeten geregeld worden! En ik moet zeggen dat het best een beetje spannend is. Voor Chiel en voor mij!

Zo zijn onze plekken in het vliegtuig alvast gereserveerd en is de rolstoel service op de hoogte in HK en straks in Amsterdam op de heen-en terug weg. Want zomaar aankomen met je rolstoel bij de incheck balie, da kannie!

Voor deze gelegenheid hebben we Jesse gevraagd (en heeft hij aangeboden) om Joey in te schakelen. Zijn contactpersoon bij Cathay. Ik had gevraagd of Chrystal, mijn reisagente, dat kon regelen maar schijnbaar is dat nogal moeilijk. Ze gaf mij de website van Cathay en zei dat ik sommige documenten moest uitprinten en in moest vullen. En bedankt. Dat had ik zelf ook kunnen verzinnen. 1 Document wat wij moesten invullen en 1 document wat Chiel's arts moest invullen. 4 pagina's notabene! Je begrijpt dat de dokter daar geen tijd voor had en dat wij met die papieren weer naar het andere ziekenhuis moesten om het daar door de administratie te laten invullen. Wat een gedoe.

Maar nu kon alles met een shortcut geregeld worden dankzij Jesse en dankzij Joey. Daarvoor onze eeuwige dank! We hebben een prachtige plek op rij 30 precies naast het toilet!

Verder is Chiel druk bezig samen met zijn fysiotherapeut, om met krukken te leren lopen. Het gaat nog niet zo goed want zijn spieren in de heupen en in zijn voet doen het nog niet helemaal, maar het begin is er! Volgens de peut gaat het goed komen. De spieren in zijn rechter been zijn zo stevig nu dat ze heel wat kunnen opvangen!

Ook is Chiel heel erg druk bezig met het opnieuw gebruik leren maken van het toilet. En dat gaat waanzinnig goed! Hij wil als het effe kan, weer als een 'normaal' mens naar het toilet. En ik moet zeggen dat zijn blaas en darmen goed meewerken! Deze week is hij alles aan het registreren omdat we a.s. donderdag voor controle, naar de dokter moeten in het Queen Elisabeth ziekenhuis. Hoeveel doe je zelf, en hoeveel doe je met hulp. In dit geval een katheter. Voor de reis, neem ik wel van alles mee omdat we niet voor verrassingen willen komen te staan. Maar echt, we zijn zo blij als een klein kind dat het zo goed gaat! Ook zullen we bij de dokter wel weer medicijnen meekrijgen voor de periode in NL.

En ik moet ook nog een bezoekje brengen aan de Medimart. Er moeten dingen ingeslagen worden voor onze trip. Hier weet ik waar ik moet zijn en in Druten weet ik niet of die dingen allemaal te krijgen zijn.

Dan moet de rolstoeltaxi nog gebeld worden om ons weg te brengen naar het vliegveld op 20 maart. Dat leek ons beter. We moeten een rolstoel en koffers meenemen, nog een brace en krukken, en handbagage! Kortom, dat krijg je niet allemaal mee in een normale taxi.

Ook heb ik een auto gehuurd die wat hoger zit en waar een rolstoel zonder problemen in kan. Tja, het is wat. En ik heb Lody gevraagd om ons op te halen van Schiphol. Nadat we de bagage hebben opgehaald moet ik toch met heel wat meuk slepen om bij de auto te komen. Dat lukt me niet in mijn eentje en nu komt Lody dus naar Ansterdam. De schat. Leuk om te weten dat we om 06.30 aankomen ;-) Dat wordt een vroegertje voor zuslief!

En dan natuurlijk nog de dingen die thuis in Druten geregeld moeten worden.
Ben gaat zorgen dat ons bed straks beneden in de woonkamer staat. Ik denk dat Chiel nog niet zover is dat hij de trap op en af kan. Waarschijnlijk kan hij wel een beetje trap lopen maar om zeker te zijn, toch maar dat bed naar beneden. Hijzelf wil er nog niet aan, maar deze keer hou ik mijn voet stijf! We moeten maar even zien hoe we dat doen met wassen. Het is niet anders.

Maar stel dat hij vriend en vijand verrast met het trap kunnen lopen, in dat geval zorgt Linn dat de trap bekleed wordt. Ze gaat van de week vloerbedekking uitzoeken en dan wordt het volgende week donderdag gelegd. We hebben nu een kale trap met van die halve maantjes erop en dat is echt te glad. Ook gaat ze zorgen dat er een leuning geplaatst gaat worden.  Kanjers zijn die kids van ons!!

En vandaag heb ik bij toeval ontdekt dat ik mijn pinpas moest activeren om in het buitenland te kunnen pinnen. Tjonge wat een gezeik zeg. Nou ja, het is in ieder geval geregeld en ik ben blij dat ik er hier achter kwam en niet toen ik op het kerkplein in Druten stond. Ook weer geregeld.

En nu alleen nog die kleindochter van ons...Ik hoop dat ze even wacht totdat wij in NL zijn aangekomen en dat ze besluit om ruim voor 14 april geboren te worden, want dan gaan we weer terug.