Afkicken

Zo'n eerste dag in Hongkong na een vakantie in NL blijft altijd bijzonder.

Was ik net gewend om met zweetdruppels op het voorhoofd (ja zelfs bij min 15!) de boodschappen van de lopende band te grissen om het brood en de eieren te redden, voordat de cassiere vraagt of ik nog zegeltjes, bonuspunten of voetbalkaartjes wil hebben, zo sta ik hier weer met de armen over elkaar te aanschouwen hoe de cassiere hier heel behendig alle boodschappen met 1 hand in het tasje stopt!

Was ik net gewend aan ruimte op het trottoir, wat zeg ik, een doorsnee van 50 meter rondom mijn persoontje, zo krijg ik het weer even voor de kiezen als iedereen die ik tegenkom precies op mijn plek wil lopen, de paraplu wil opsteken, mij een 'copy watch' willen aansmeren en mijn personal space wil opslokken!

Was ik net gewend aan de luxe van een centrale verwarming door mijn gehele huis plus een open haard die overuren heeft gemaakt, zo sta ik 's ochtends te rillen van de kou in de badkamer op de bijna bevroren marmeren vloertegels en sta ik even later (met mijn handen in de lucht) te bedenken wat ik nu weer aan moet doen! Ik ga door de stapeltjes kleren in de kast "te koud, te dun, te warm"!

Was ik net gewend aan Erwin Krol die mij kon vertellen hoe prachtig het winterweer toch wel is en dat -6 met een gevoelstemperatuur van -16 de winter echt is begonnen, dat sneeuwduinen gevormd kunnen worden en dat er misschien toch nog wel een "Elfstedentocht" inzit, zo sta ik hier weer met verbazing te kijken dat er een "cold weather warning" is afgegeven. Het is tenslotte 12 graden boven nul, en kom ik weer Chinezen tegen die het niet gek zouden doen als figuranten in "de Hel van '63"!

Was ik net gewend aan Bakker Bart met zijn extra donkere volkoren brood, super saucijzen en kaascroissantjes, zo sta ik hier weer te zoeken naar iets wat op 'bruin' lijkt en kom ik even later thuis met een 'farmers bread' van Duitse makelij en zijn die Berliner Bollen van Hongkong makelij. Niet te eten dus!

Aan de andere kant...

Neem nou de heren in de lobby die mij elke keer dat ik passeer, mij een goede dag wensen, dat ze rennen om de voordeur te openen als ik mijn handen vol heb, dat onze huis-vietnamees een volledige maaltijd serveert voor nog geen 7 euro per persoon, dat de jongen van Koh-i-nor weer zwaait als ik langs kom en zegt "I've missed you!", dat op elke hoek van de straat een Starbucks zit, dat de borden SALE weer volop in de etalage hangen, dat de dimsumdinsdag gevierd moet worden met Mickey, dat VERS ook VERS is, dat sushi hier geen drol kost, en dat Jesse in de lobby zit te wachten om met ons te gaan eten!

...'t went snel!