Sneeuwstorm

Oké. Gisteravond gingen we op bezoek bij Manon en Tim. Zij wonen in het pittoreske Dronten dus wel een eindje rijden. Maar dat mocht de pret niet drukken. Gewapend met de bos bloemen onder de armen reden we om half vijf weg uit Druten.

Alles ging voorspoedig tot aan 't Harde. Het begon een beetje te sneeuwen. Wat gaaf! Verse sneeuw! Jippie!! Eerlijk is eerlijk, de Veluwe ziet er prachtig uit met al die bomen gehuld in een laagje sneeuw. Ik baalde er wel een beetje van dat ik geen foto's kon maken maar we hadden om 6 uur afgesproken dus toch maar door gereden.

De sneeuw werd steeds dikker en vanaf Elburg was de omgeving wit! Niet een beetje wit. Er lag al zo'n 10 cm sneeuw. Chiel liet telefonisch weten dat we er bijna waren maar dat het iets langer kon duren vanwege de sneeuwbui. "Doe maar kalm aan en rij voorzichtig", was het antwoord. Zeker weten. We doen kalm aan!

Eenmaal in Dronten en na wat omwegen vonden we het huis van Manon en Tim. Het was binnen lekker warm en Manon had zich flink uitgesloofd met hapjes en drankjes. Heel gezellig. Om 8 uur hadden ze een tafeltje gereserveerd bij De Rede in het kloppend hart van Dronten. Ondertussen was de sneeuwbui al zo'n sneeuwstorm geworden! Onvoorstelbaar hoeveel sneeuw er lag!

We hebben lekker gegeten en het was een heel leuk restaurant. Heel gezellig en vooral lekker warm! Maar uiteindelijk was het toch tijd om opnieuw in de auto te stappen om naar huis te gaan. Na uitgebreid afscheid genomen te hebben, stapten we in. Het was nu 11 uur...

De sneeuw kwam met bakken uit de hemel! Er lag nu zo'n 20 tot 30 cm sneeuw en het zag er sprookjesachtig uit. Prachtig. Maar als je in de auto zit en zeker nog een uur moet rijden dan kan je toch niet helemaal de schoonheid in zien van vers gevallen sneeuw...

We reden echt stapvoets in de tweede versnelling van Dronten naar Elburg. Normaal een kippeneindje maar nu, in het donker en de weg die niet was schoongemaakt, en waarvan je niet kan zien of je op de weg of ernaast rijdt, leek eindeloos te duren! Vette sneeuwvlokken op de voorruit creëerden een hallucinatisch effect. Gedver de gedver. Pas 5 kwartier later arriveerden we in Elburg! Nou d'as dan lekker! Maar je bent onderweg dus je moet wel doorrijden. Geen keus.

Toen kwam het volgende obstakel. Normaal rijden we via 't Harde om bij Epe de A50 op te gaan richting Nijmegen. Maar de wegen waren niet schoongemaakt en de sneeuw hield niet op. Hoe komen we in vredesnaam de Knobbel op? Niet dus! Om gevaarlijke taferelen te omzeilen zijn we de snelweg opgegaan richting Zwolle om dan de A50 op te gaan richting Apeldoorn.

Het bleef sneeuwen en we zagen wel strooiwagens met borstels de wegen schoonmaken, maar het bleef ook hard sneeuwen...Eindelijk bij Arnhem leek de weg wat schoner te worden en konden we nu met 60 km per uur door rijden. Bah.

Om 2 uur 's nachts stopten we dan eindelijk voor ons huis in Druten. Totaal uitgeput van het turen door de sneeuwvlokken heen en het proberen in het spoor te rijden van de auto's. Eerst maar wat drinken en toen naar bed. Ik ben dan ook pas wakker geworden om 10 uur vanmorgen...