We hebben contact!!

Jippie! Ik kan weer op het internet! Mens, wat voelde ik me diep ongelukkig. Je bent toch meer van internet afhankelijk dan dat je in eerste instantie denkt. Het kastje van PCCW was kapot. Het begon geluiden te maken en die geluiden werden steeds harder. Klopte niet dus. Maar nu doet 'ie 't weer!

Het was de afgelopen stil hier. Deb is vertrokken en inmiddels weer veilig terug in Leiderdorp. Ik las dat ze nog wel iets last heeft van jetlag, maar dat kan ook haast niet anders. Om maar met de beroemde woorden van Berry van Aerle te spreken: "It hurt erbie"!

Chiel is lekker thuis nu. Hij werkt vanmiddag vanuit huis. De koffers staan ingepakt en vanavond gaan we voor het eerst met de KLM naar NL. Ben erg benieuwd hoe dat bevalt. Omdat ik geen internet had, heeft Mickey ons online ingecheckt, en we hoopten een beetje op het berichtje wat Deb ook kreeg toen ze incheckte. Dat je namelijk voor 300 euro meer, je een business class plek kon krijgen. Maar helaas. Dat berichtje popte niet op.

Ik zal de foto's van Deb's vertrek er nog even opzetten. Bietje mosterd na de maaltijd, maar ach. Toch leuk om te zien toch?


Wij vertrekken vanavond om 11 uur en komen morgenochtend heel vroeg aan in NL. 5 Uur als het goed is en we de wind mee hebben. En dan is het ook 1 april! En wie is er dan jarig? Juist! Moi!!

Home alone

Ze is weg. Deborah komt over een paar uur aan in NL. Ik heb haar gisteravond weg gebracht naar het vliegveld. Ze heeft een leuke tijd gehad hier, en ze had 'maar' 4.2 kilo overgewicht in haar koffer! Gelukkig doet KLM hier in HK niet moeilijk in tegenstelling tot KLM in Amsterdam. Daar moest ik toen tot op de ons nauwkeurig mijn koffer leeg halen!

Gisteren zijn we nog voor de allerlaatste keer over de Mongkok markt gelopen. Nog het allerlaatste cadeautje kopen en weer had Deb mazzel! Heel veel rugby teams waren de bus uitgegooid om een cadeautje voor thuis te halen en die liepen dus ook over de markt. Nou heb ik geen idee welke teams er waren maar wat ik zo hoorde van Deb, liepen in ieder geval Kenia, Zimbabwe en Zuis Afrika gezellig te shoppen.

Enfin, ik zit weer in m'n eentje. Chiel zit nu nog in China en ik hoop dat hij op tijd terug is in HK op woensdagavond. Want dan vertrekken wij naar NL! Er kwam nog een klant. De koffers staan uitgeklapt op het bed wat tot gisteren nog beslapen werd door Deb. De was draait op volle toeren en ik zit me gek te ergeren aan mijn INTERNET!!!!

Potver. Sinds gisteren geen internet meer. Waarom weet ik niet. Ik heb van alles geprobeerd. Kastje aan, kastje uit. Mac aan, Mac uit. Ik heb geen idee. En Chiel is er niet, de mannen Jos en Jesse kan ik ook niet om hulp vragen want die zijn ook weg, en bellen met PCCW lukt ook niet want ik heb Chiel's ID gegevens niet. En hij loopt rond met een klant dus storen gaat ook niet. ARGHHHH!!!! Ik kan dus ook geen mail lezen. Ik negeer niemand hoor, ik kan er alleen niet bij!

Dus nou zit ik bij Pacific Coffee op de boulevard. Effe een capuchino en gelijk even op internet. Voel me net een backpacker, hihi. Als alles gaat zoalshet er nu uitziet dn komt mijn volgende post uit NL. Of mijn internet thuis moet het ineens gaan doen...denk het niet eigenlijk.
De foto's van Deb's laatste dag komen zo snel mogelijk op internet.

Ik ga weer koffie drinken!

Rugby en BBQ

Zaterdag. Voor mij een rustige dag, voor Deb een hele spannende. Vandaag ging ze in haar eentje richting HK-stadium om op het veldje voor het stadium naar de rugby sevens te gaan kijken.
Rond 11 uur liep ze de deur uit en een half uurtje later kreeg ik een sms dat ze was aangekomen.



Ze heeft mooie, brede mannen zien rondlopen. En achteraf had ze de beste plek van het stadium! Waar je kon kijken op een groot tv scherm naar de wedstrijden, ze had tenslotte geen kaartje, daarnaast was het warming up veldje voor de mannen! En ze liepen er vlak langs! En ze kwamen zelfs kijken naar de wedstrijden waar Deb zat! Geweldig toch!!



Rond 6 uur kwam ze moe maar voldaan thuis. Foto's op de computer gezet en toen ging ze heel eventjes liggen op bed. Zo'n dag hangen kost aardig wat energie!



Chiel was ondertussen bijna thuis uit China en om 8 uur gingen we met Cynthia en Michael eten. Heel gezellig! Eerst hebben we wat gedronken in de lobby van het Langham Hotel omdat ze daar actief meededen met "Earth Hour". Alle lampen gaan uit voor 1 uur. Misschien hebben jullie daar in NL er ook aan meegedaan. Alle lampen gingen uit in de lobby en duizenden waxinelichtjes hebben de boel heel romantisch verlicht. Het was een prachtig gezicht!



Daarna hebben we ons te goed gedaan aan een Koreaanse BBQ. Lekker je eigen stukje vlees bakken op een platje in de tafel. Heel lekker. Afgesloten met een drankje op TST east en niet in Wanchai. Daar wil je echt niet zijn als er 20.000 dronken rugby fans rondlopen.

Toen we thuis kwamen hebben we nog even geskypt met Simone en Ron, omdat Simone jarig was.

En nu gaan we naar Wong Tai Sin en Diamond Hill. Tempels kijken. Vanmiddag gaat Deb weer naar het stadium om naar de finales te kijken. En morgen? Morgen is het inpakken geblazen. Dan vertrekt Deb weer naar NL!

Klik hierrr om naar de foto's te gaan!

Zomertijd!

Rugby, manicure en een knipnicht

Vandaag zijn de Rugby Sevens begonnen in HK. Bij Deborah kriebelt het al een tijdje en ze is ook bijna niet te houden. Jammer genoeg heeft ze geen kaartje kunnen krijgen voor deze 3 dagen. Die tickets zijn gewoon binnen 1 dag uitverkocht, 3 maanden geleden!!



Dus dan maar even sfeer snuiven rondom het HK stadium, kijken hoe alles eruit ziet en ze gaat waarschijnlijk zaterdag een paar wedstrijden bekijken op het veldje voor het stadium met een groot tv scherm. Ook zijn we nog bij het officiele verkooppunt geweest in de Landmark, een winkelcentrum in Central. Natuurlijk nog wat dingen gescoord en ook al is ze er niet bij, ze heeft toch een aandenken.



Ook zagen we vandaag wat brede mannen lopen naar de spelersbus en zagen we spelersbusjes voorbij komen (helaas zonder spelers) van Italie en Australie. In Lan Kwai Fung is alles versierd en zijn de vaten met bier opgeslagen voor het grootste feest van HK. Om 10 uur vanmorgen hingen de eersten al met een halve liter bier op een barkruk. Moet kunnen...

Daarna hebben we met Chiel een hapje gegeten en zijn we naar de kapper geweest. Deb wilde graag eens uitproberen hoe zo'n HK kapper nou te werk gaat. Dus zo gezegd, zo gedaan.
We liepen binnen en het was flink druk. Er werd geknipt, gedroogd, en de muziek stond keihard aan met een soort van Chinese Anita Meijer zeg maar. Niet om aan te horen!



Ik gaf aan bij de balie dat Deb graag geknipt, gewassen en geföhnd wilde worden. We moesten even wachten. Kort daarop kwam de knipnicht Deb halen. Ik kon helaas niet mee om naast haar te zitten want het kleine kapsalonnetje knapte zowat uit z'n voegen maar ik had die Babylonische spraakverwarring graag willen meemaken. Wat een knipbeurt had moeten worden werd een hoofdmassage plus steil föhnen. En eerlijk is eerlijk het haar is echt steil! Geen steiltangen, gewoon een ronde borstel en een föhn. Toen die jongen Deb's haar ging föhnen, fluisterde hij wat in haar oren. En Deb lag bijna dubbel van 't lachen...Hij zei: "If you feel hot, talk to me!" Waar hij mee bedoelde dat als de föhn te heet stond ze dat moest zeggen! Klein verschilletje maar, hihi.



Met prachtige steile haren liepen we vervolgens naar de K11 om daar een manicure te krijgen. Met veel aandacht en overgave werden onze handen onder handen genomen. Prachtig. Kopje thee erbij en lekker effe niets doen. Heerlijk.



En toen was het alweer tijd voor het avondeten. Mickey had een tafeltje geboekt bij BLT aan de haven, dus Deb heeft als een prinsesje aan de waterkant kunnen genieten van een heerlijk eendenborstje. Wij trouwens ook! Het eten was heerlijk!

Morgen doe ik even kalm aan. Ligt ook een beetje wat Deb gaat doen. Ik ga namelijk niet mee om naar de wedstrijden te kijken. Niet helemaal mijn ding. En Chiel...hij mag weer eens aan het werk, IN HET WEEKEND!!! Potver. Morgenmiddag moet hij naar Shenzhen en dan komt hij 's avonds weer terug. Hij is tenslotte al 1 avond deze week thuis geweest. Fijn hoor, meetings in het weekend en van die (hopeloze) telefoontjes in de avonduren. Je moet wat over hebben voor je werk...zeggen ze...

En je raad het al, de foto zijn hierrr te vinden!

De Peak

Vanmorgen was het na lang wachten, een heldere dag. Hoog tijd om naar de Peak te gaan!
En omdat we vroeg waren konden we gezellig met de Peaktram de berg op. In het weekend b.v. staat er zo'n lange rij dat de lust je wel vergaat. Maar zoals ik al zei, het was lekker rustig. En koud! Potver. Gisteren was het nog 29 graden en vanmorgen maar 15 graden, en het waaide als een gek bovenop de Peak.



Maar we hebben de tijd genomen om foto's te maken, te genieten van het uitzicht. Deb vond het prachtig. Daarna zijn we de taxi ingestapt om naar Stanley market af te reizen. Ze moest nog een paar dingetjes hebben. We hebben lekker geslenterd over de markt, alles uitvoerig bekeken en een broodje gegeten bij Delifrance. Ook hebben we nog even boodschappen gedaan voor de spaghetti en toen naar huis.

De boel daar weer afgezet en opnieuw de stad in. Deze keer naar Shanghai Street, jade-market en de Night Market. Blijft leuk. En het lijstje van Deb is volledig afgevinkt. Alles is gekocht dus ze kan nu met een gerust hart naar NL terug.



En vanavond hebben we lekker thuis gegeten. Spaghetti met sla. Gezellig. Daarna de film 'The blind side' gekeken met Sandra Bullock, geweldige film trouwens en nu liggen Deb en Chiel te slapen. Morgen wil Deb kijken bij het HK-stadium of ze nog rugby spelers kan spotten en verder hebben we weinig plannen gemaakt. We zien wel. Beetje uitrusten is ook wel lekker...

De foto' staan weer hierrr!

Shenzhen

We zijn net terug uit China. Moe maar voldaan en Deborah zit vol met nieuwe indrukken en die probeert ze slapend op de bank te verwerken.

Per trein naar de grens Lok Ma Chau, vandaar de taxi naar het hotel waar we een nachtje bleven slapen. Chiel was ook in Shenzhen voor 2 dagen, dus helemaal leuk. We zijn eerst naar Dongmen gegaan. Shoppen in het lawaai en veel, heel veel mensen is weer eens iets anders. We zijn wel goed geslaagd moet ik zeggen. Ze had een lijstje gemaakt en we konden bijna alles afstrepen.



Na Dongmen zijn we de taxi ingestapt naar Citic Plaza. Dit was het allereerste westerse winkelcentrum plus Jusco supermarkt waar ik ooit geweest ben in Shenzhen. Het was ook een beetje nostalgie toen we het plein opliepen en ik de Starbucks zag waar we veel hebben gezeten.



We hebben wat gedronken op een terras en daarna zijn we even de super-supermarkt ingelopen. Deb keek haar ogen uit. Bij elke gang staat iemand je de produkten aan te prijzen, gepaard met roepen en geklap. En vers is vers. De vis, de schilpad, de kikkers en de slangen moet je eerst echt gaan vangen voordat je ze de pan in kan gooien. Verse mie wordt gedraaid, kant en klare vers gekookte maaltijden worden opgeschept. Echt geweldig om te zien.

En toen waren we wel klaar met de drukte. We zijn terug gegaan naar het hotel. Wat gedronken (het was echt superheet!) en gewacht op Chiel die naar het hotel gebracht zou worden. Het was heel leuk om Chiel op te kunnen wachten in Shenzhen en niet zoals normaal, een belletje te krijgen. Heerlijk gegeten en daarna zijn we het plein opgelopen wat voor het hotel ligt. Allemaal terrasjes en heerlijke muziek en een overschot aan Westerlingen! Jemig!



Maar het toilet wat bij het tentje zat waar wij wat gingen drinken was geweldig! Vol automatisch! Verwarmde bril en je kon je laten spoelen na gebruik. Voor, achter, allebei, hard, zacht, fohn erop, poederen, alles kon! Je begrijpt ik moest hier foto's van maken. Wees gerust niet tijdens gebruik maar van de pot zelf.

Toen was het tijd om naar bed te gaan. Chiel moest de volgende dag weer werken. Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan en hebben we met z'n drietjes ontbeten. Chiel uitgezwaaid, uitgecheckt en de taxi in naar "Splendid China". Een soort van openlucht museum over volken, stammen en nog veel meer.



Wij waren zo tijd dat we het grootste gedeelte van de tijd met z'n tweetjes alleen door het enorme park hebben gelopen. Ongekend! Later kwamen er bussen vol met schoolkinderen maar die bleven we voor het grootste gedeelte voor, zeg maar. Erg leuk om te zien.


Ook hebben we nog foto's gemaakt in het park met levende pauwen. Eigenlijk moest je helemaal verkleed op de foto maar daar bedankten Deb en ik voor. Het was 29 graden en alles plakte aan je vast dus we vonden het wel goed zo. Maar het zijn wel leuke foto's!

Rond 1 uur zijn we naar het hotel gegaan om de tasjes op te halen om weer terug te gaan naar Hong Kong. Het was heel gezellig en we hebben zoveel gezien, maar het blijft toch heerlijk om weer in HK te zijn!

De vele foto's uit China zijn hierrrr te vinden!

Techniek staat voor niets

Het plan voor vandaag was om zoveel mogelijk markten te bezoeken! Leuk om te weten dat het ook gelukt is :)) Deborah is bijzonder goed geslaagd en we stonden allebei weer versteld over het ruime aanbod en hoeveel je voor weinig kon kopen.

Eerst hebben we Fa Yuen Street market gehad, daar 3 keer overheen gelopen. Namelijk eerst achterzijde rechts, dan recht over de markt, vervolgens achterzijde links.



Oversteken en naar de bloemenmarkt, toen een d-tour over de bird market, bloemenmarkt weer vervolgd, gegeten in een typisch Chinees restaurantje waar geen 1 gweilo (witte) zat, toen de straat over en de Goldfish Market bewonderd.



Met tassen vol onder de armen zijn we weer naar Tsim Sha Tsui gegaan om Deb's paspoort op te halen bij het visum bureau. Ze heeft er een prachtige sticker inzitten en morgen gaan we saampjes naar Shenzhen. Chiel gaat al vroeger maar hem komen we 's avonds weer tegen in het Marco Polo Hotel. We blijven gezellig een nachtje slapen daar zodat we de volgende dag nogmaals de stad in kunnen gaan.



Toen we eenmaal thuis waren hebben we nog even aan de Skype gezeten met Simone. Het eerste half uur leek het meer op 'Hints' maar toen Laurens wakker werd en zag dat z'n moeder liep te klooien met het geluid, was het 3 keer klikken en ineens konden we praten met elkaar! Geweldig! Het blijft toch een vreemd fenomeen dat je 10.000 km verderop elkaar kan zien en kan praten!



Morgen dus even geen update. Dat wordt een dagje later. Dit omdat ik geen laptop heb en omdat de Chinese regering nog steeds Blogger weert in China. Censuur dus. We zitten dan maar 35 km vanaf Hong Kong maar het is toch echt een ander land!

Tot overmorgen en de foto's van alle markten staan weer hierrr!

Zondag

Genoeg kleurstoffen, en E10 t/m E99 op 1 bord. Jesse's bord!

Vandaag hebben we een beetje kalm aan gedaan. Lekker uitgeslapen, Chiel ging weer rennen met Jos en Jan, ik heb nog muffins gebakken en net even voor enen liepen we met z'n allen naar Spasso. Lekker aan het buffet.



Daarna zijn Chiel, Deb en ik naar Mongkok gegaan om de Ladiesmarket te bezoeken. En het viel reuze mee qua drukte. Gelukkig. Ik was een beetje bang dat je over de Chinese koppen kon lopen, maar het viel erg mee.



Deborah heeft nu ook aan den lijve het concept 'stinky tofu' kunnen meemaken. De geur die ergens ligt tussen rottende vis en beerput valt niet te ontkennen. Zodra je in de buurt komt van deze stalletjes dringt die penetrante geur hoog je neus in. Het zal niemand verbazen dat we niet gestopt zijn om deze lekkernij te proeven.

Wel hebben we nog wat sportschoenen bekeken in 'sneekerstreet', maar daar was het wel druk. Deb zag wel leuke schoenen maar dat gaan we van de week maar doen als iedereen naar het werk is. Scheelt toch weer in drukte.



Verder hebben we aan de skype gehangen met Ron en Simone, en vanavond een hamburger gescoord met de mannen op TST-east.



En nu doen we even niets. Morgen gaan we de vogeltjes- en bloemenmarkt op, halen we het chinese visum op van Deborah en ik denk dat we boodschappen gaan doen om thuis te eten.

Dinsdag gaan we voor 2 dagen naar Shenzhen! Chiel moet toch werken daar en dan gaan we gezellig een nachtje slapen in zijn hotel. Leuk toch?

Foto's zijn weer hierrr te bekijken!

Op bezoek bij Big Budha en Tai O

Een bezoek aan Hong Kong is geen bezoek als je niet de Big Budha hebt gezien. Dus daarom vanmorgen redelijk op tijd (10 uur) het huis uitgelopen om per metro naar de kabelbaan te gaan in Tung Chung.



Maar niet eerst voordat we alles had ingesmeerd met factor 10, want Deb en ik waren flink verbrand van ons boot tochtje de dag ervoor. (Ik voel mijn nek nog branden en Deborah haar neus!) Dat gaat altijd harder dan je denkt.



We hebben eerst even in de rij gestaan om de kabelbaan in te mogen maar dat mocht de pret niet drukken. En alhoewel Deb een beetje last heeft van hoogtevrees heeft ze de reis goed doorstaan.



25 Minuten in een kabelbaan is niet niks. Of het nou kwam dat ze aan de zijde van Chiel zat of omdat een fransman in de cabine het hoogste woord had, is nog niet duidelijk maar de tijd ging snel voorbij en konden we voet op vaste grond, zij het een stuk hoger, zetten.



Koffie eerst maar, en toen was het toch echt tijd om Budha een bezoekje te brengen.



De enorme trappen vallen na 12 keer bezoek toch weer vies tegen. Maar gelukkig werkte het weer mee. Het was lekker, niet te heet en niet te klam, dus binnen no time stonden we bovenaan.


Daarna, na tientallen foto's gemaakt te hebben, zijn we afgedaald naar het klooster. Prachtig. En de main hall stond vol met orchideeën!



Beetje rond gelopen, even gezeten op een bankje, langs de vegetarische restaurants gelopen, foto's gemaakt en gewoon daar even lekker zijn. We hebben gegeten in de Thee-tuin maar ik denk dat mijn noedelsoepje niet helemaal koosjer was. (Ik heb vanavond echt flink last van mijn buik en darmen gehad.)



Vervolgens naar het pad der wijsheid maar helaas stonden die in de steigers. Dus dat was snel gebeurd.



Toen toch maar weer terug in de bus naar Tai O. Eeen vissersdorpje op stelten. Altijd leuk.



We hebben het dorpje gezien en ik denk dat Deb zo langzamerhand over vis-fobie heen komt want ze maakt foto's van de meest wanstaltige soorten! En ze heeft al vis gegeten! En ze vond het lekker! we zijn opnieuw een bootje in gegaan.



Je vaart dan door het dorpje en je gaat kijken naar de Pink Dolphins! Nou waren we dag ervoor flink verwend wat die dolfijnen betreft dus voor ons was het gewoon lekker een stukje varen. De kapitein vertelde in het Cantonees het een en ander over de omgeving en Chiel kreeg een kaart in z'n handen gedrukt. Steeds als hij iets vertelde in het Cantonees, liep hij naar Chiel en wees op de kaart aan wat hij bedoelde! Helemaal goed!



Daarna gingen we als de wind over het water. Ik bedoel Michael Schumagger is er niets bij, maar voordat we waren bijgekomen van deze water-race zagen we al een dolfijn omhoog springen! T'is toch niet te geloven! Weer dolfijnen!! Helaas moeten jullie deze info echt op mijn woord geloven want ik was steeds te laat met afdrukken...

Terug per taxi naar Tung Chung, even gezeten bij Delifrance en de trein in terug naar huis.

Vanavond zijn we gaan eten bij Elvis en de bedoeling was om daarna lekker een kroeg in te gaan maar helaas...we zijn na het eten naar huis gegaan want bij de eerste kroeg kreeg ik enorme buikpijn. Het koudzweet stond op mijn bovenlip. Gelukkig is het al een stuk minder nu.

Morgen gaan we uitslapen althans Deb en ik, Chiel gaat weer rennen, daarna naar Spasso voor de brunch, dan naar Mongkok, en 's avonds naar de Nightmarket op Temple street.
Weer genoeg te doen!

Deborah heeft 85000 foto's gemaakt van deze dag, te veel om ze allemaal te laten zien dus die foto's en de kleine 50 foto's van mij kunnen jullie hierrrr bewonderen!

Roze dolfijnen

We hebben weer een ervaring achter de rug. En wat voor eentje! Deborah en ik zijn op jacht gegaan naar de Pink Dolphins hier in Hong Kong.



Nou was dit voor mij niet de eerste keer, en elke keer als we met familie de boot op gingen, hebben we de dolfijntjes gespot. Maar zoals vandaag, zo heb ik ze nog nooit gezien! Ze kwamen steeds dichterbij, sprongen het water uit, klapten met hun staartvin op het water, we hoorden ze adem halen en kwetteren, en ze waren met veel! Heel veel! Vandaag waren er 3 groepen met ieder 6 dolfijnen aan het spelen rond de boot.

Volgens onze gids van de Dolphin Watch komen volwassen dolfijnen niet zo dichtbij de boot, maar vooral de 'jeugd' die aan het puberen is wil graag aan elkaar laten zien hoe dapper ze zijn. Zij leven ook altijd met een groepje bij elkaar. En laten wij vandaag nou net 3 groepen met hangjeugd hebben gevonden naast het vliegveld!

Ook de oude dolfijn Grinko die 25 jaar oud is kwam voorbij zwemmen! Grinko is te herkennen aan het litteken rond zijn hoofd. Dit is gekomen omdat hij in een visnet was gezwommen en daar jarenlang mee heeft rond gezwommen. Op een goede dag was het net weg maar het litteken is nog goed zichtbaar.

Deborah en ik hebben genoten! We zagen er veel en van zo dichtbij! Het weer was zalig. Briesje, zonnetje en dus nu verbrand! Helaas ben ik nu nog steeds zeeziek. Ik zwalk nog steeds rond in mijn eigen huiskamer, maar dit had ik echt niet willen missen! Foto's hebben we niet zo veel gemaakt maar filmpjes des te meer. We hebben 2 batterijen en 3 memory cards vol geschoten! Met foto's ben je toch steeds te laat. Maar de foto's die we hebben gemaakt zijn hiernaast te vinden!

Hmmm lekkerrrrr