Na ruim 11 jaar in Hongkong te hebben gewoond, zijn we weer terug in het Land van Maas en Waal
Friday, March 26, 2010
Rugby, manicure en een knipnicht
Vandaag zijn de Rugby Sevens begonnen in HK. Bij Deborah kriebelt het al een tijdje en ze is ook bijna niet te houden. Jammer genoeg heeft ze geen kaartje kunnen krijgen voor deze 3 dagen. Die tickets zijn gewoon binnen 1 dag uitverkocht, 3 maanden geleden!!
Dus dan maar even sfeer snuiven rondom het HK stadium, kijken hoe alles eruit ziet en ze gaat waarschijnlijk zaterdag een paar wedstrijden bekijken op het veldje voor het stadium met een groot tv scherm. Ook zijn we nog bij het officiele verkooppunt geweest in de Landmark, een winkelcentrum in Central. Natuurlijk nog wat dingen gescoord en ook al is ze er niet bij, ze heeft toch een aandenken.
Ook zagen we vandaag wat brede mannen lopen naar de spelersbus en zagen we spelersbusjes voorbij komen (helaas zonder spelers) van Italie en Australie. In Lan Kwai Fung is alles versierd en zijn de vaten met bier opgeslagen voor het grootste feest van HK. Om 10 uur vanmorgen hingen de eersten al met een halve liter bier op een barkruk. Moet kunnen...
Daarna hebben we met Chiel een hapje gegeten en zijn we naar de kapper geweest. Deb wilde graag eens uitproberen hoe zo'n HK kapper nou te werk gaat. Dus zo gezegd, zo gedaan.
We liepen binnen en het was flink druk. Er werd geknipt, gedroogd, en de muziek stond keihard aan met een soort van Chinese Anita Meijer zeg maar. Niet om aan te horen!
Ik gaf aan bij de balie dat Deb graag geknipt, gewassen en geföhnd wilde worden. We moesten even wachten. Kort daarop kwam de knipnicht Deb halen. Ik kon helaas niet mee om naast haar te zitten want het kleine kapsalonnetje knapte zowat uit z'n voegen maar ik had die Babylonische spraakverwarring graag willen meemaken. Wat een knipbeurt had moeten worden werd een hoofdmassage plus steil föhnen. En eerlijk is eerlijk het haar is echt steil! Geen steiltangen, gewoon een ronde borstel en een föhn. Toen die jongen Deb's haar ging föhnen, fluisterde hij wat in haar oren. En Deb lag bijna dubbel van 't lachen...Hij zei: "If you feel hot, talk to me!" Waar hij mee bedoelde dat als de föhn te heet stond ze dat moest zeggen! Klein verschilletje maar, hihi.
Met prachtige steile haren liepen we vervolgens naar de K11 om daar een manicure te krijgen. Met veel aandacht en overgave werden onze handen onder handen genomen. Prachtig. Kopje thee erbij en lekker effe niets doen. Heerlijk.
En toen was het alweer tijd voor het avondeten. Mickey had een tafeltje geboekt bij BLT aan de haven, dus Deb heeft als een prinsesje aan de waterkant kunnen genieten van een heerlijk eendenborstje. Wij trouwens ook! Het eten was heerlijk!
Morgen doe ik even kalm aan. Ligt ook een beetje wat Deb gaat doen. Ik ga namelijk niet mee om naar de wedstrijden te kijken. Niet helemaal mijn ding. En Chiel...hij mag weer eens aan het werk, IN HET WEEKEND!!! Potver. Morgenmiddag moet hij naar Shenzhen en dan komt hij 's avonds weer terug. Hij is tenslotte al 1 avond deze week thuis geweest. Fijn hoor, meetings in het weekend en van die (hopeloze) telefoontjes in de avonduren. Je moet wat over hebben voor je werk...zeggen ze...
En je raad het al, de foto zijn hierrr te vinden!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Ik hoop dat Deborah toch nog wat kan meegenieten van het Rugby festijn,wat een giller trouwens die kapper!
Post a Comment