Ik heb de beide stukken met verhoogde interesse gelezen.
En zoals ik het lees, praten de dames over het leven in het buitenland, hun carrière die ze in Nederland hadden en die ze heel graag in het buitenland hadden willen voortzetten, of dat ze een carrière hebben opgebouwd in het buitenland en bang zijn dat ze in Nederland nooit zo'n zelfde functie zouden kunnen krijgen, of hoe moeilijk je als 'vrouw-van' een werkvergunning krijgt en dat ze daarom vrijwilligerswerk zijn gaan doen, hoe sommige dames niet aan het werk zijn maar van de kinderen en het huishouden een fulltime job hebben gemaakt, en hoe sommige vrouwen weigeren terug te keren naar een leven zonder luxe in Nederland. Al met al heel interessant. Gelukkige vrouwen die blij zijn met wat ze doen of niet doen. Geen geklaag.
Och, och, wat hebben alle expatvrouwen het toch zwaar. Althans, dat wil de kop van dit artikel ons doen geloven. Wie het artikel leest, leert dat Nederlandse expatvrouwen zelf de keuze maken om hun partner te volgen en dat ze vervolgens moeite hebben de consequenties van hun eigen keuze te accepteren. Maakt dat hun leven nu zo zwaar? Dat er ook een paar nadelige consequenties aan hun vrije keuze kleven? Kom zeg! De expatvrouwen die in ontwikkelingslanden wonen, zouden al helemaal het enkele nadeel van hun voorberechte positie beter moeten relativeren. Succes daarmee. Mirjam
Het zware leven van een expat vrouw, laat me niet lachen. Teveel geklaag maar wel een nieuwe jurk hoor voor de borrel vanavond. Ok ik ben een man en beide werken we (overigens is mijn vrouw een engelse ex pat vrouw) Dus wanneer deze klagers terug gaan naar NL (of terug kijken op NL) was het anders dan? Hoefde je niet te werken? Andere omstandigheden, andere dingen om mee te leven. Het is niet meer dat de vrouw/moeder thuis kan blijven en het huishouden runt (was dat hetzelfde in NL?) Ook vele vrouwen WILLEN niet meer thuis blijven maar hun eigen loopbaan maken of weer oppakken. Onzin.
Wat een koloniale sfeer wasemt er uit dit artikel! Die arme mensen moeten hun zwembad en huispersoneel opgeven, waar ze in een derde-wereldland aan gewend zijn geraakt!
Ik wil ook niet terug naar Nederland, maar ik heb daar heel andere redenen voor: toen ik uit Nederland vertrok was het een tolerant land, waar geen fatsoenlijk mens iets met extreem-rechts te maken wilde hebben. Nu wordt er geregeerd met steun van een fascistische partij. Voor iemand die in het buitenland gewoond heeft (dus zelf in de positie van buitenlander is geweest) is dat moeilijk te verteren.
Wat een verwende sikken! Je kunt in Nederland ook personeel inhuren, nee dan maar een laagbetaalde inheemse. Met de gedachte dat je deze persoon ook nog helpt. Bah!
Vind de houding van deze dames een beetje kortzichtig. Woon zelf al meer dan 20 jaar als expat vrouw in verschillende buitenlanden en het is me nog nooit gelukt om een baan te vinden, kreeg doodgewoon geen werkvergunning, dus heb me nuttig gemaakt met veel vrijwilligerswerk, niks mis mee.
Het klinkt of deze dames hun roots een beetje vergeten zijn, Nederlanders hebben altijd de "Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg" mentaliteit gehad. Een hulp in de huishouding voor een paar uur per week en op de fiets naar het zwembad, wat is daar mis mee? Zoals je je moet aanpassen in het gastland waar je tijdelijk woont moet je je dus ook weer gewoon als Nederlander gedragen als je "thuis" komt. Of zijn ze vergeten hoe ze zijn opgegroeid? En Nederland is inderdaad veranderd, maar vergeet niet dat je als expat zelf ook bent veranderd.... Steek je hoofd niet boven het maaiveld uit, dat is nergens goed voor.
Het klinkt of deze dames hun roots een beetje vergeten zijn, Nederlanders hebben altijd de "Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg" mentaliteit gehad. Een hulp in de huishouding voor een paar uur per week en op de fiets naar het zwembad, wat is daar mis mee? Zoals je je moet aanpassen in het gastland waar je tijdelijk woont moet je je dus ook weer gewoon als Nederlander gedragen als je "thuis" komt. Of zijn ze vergeten hoe ze zijn opgegroeid? En Nederland is inderdaad veranderd, maar vergeet niet dat je als expat zelf ook bent veranderd.... Steek je hoofd niet boven het maaiveld uit, dat is nergens goed voor.
Ruik ik misschien iets van jaloezie? Zou dat het kunnen zijn?
En zou het zo kunnen zijn dat als Otto uit Praag, die niet meer naar Nederland terugwil vanwege de intolerantie en zelf bol staat van de tolerantie t.o.v. expats, de kans zou krijgen om naar, pak-em-beet Thailand uitgezonden te worden, hij die kans met beide handen zou grijpen? En als de huur van zo'n woning MET zwembad EN bedienend personeel lager ligt als die hut in Praag, dan zegt Otto natuurlijk 'Nee, liever niet. Ik zit liever ergens 3 hoog achter als u het niet erg vind! Ook graag zonder airco, d'as beter voor het milieu en ik vind het heerlijk om zwetend boven de pannen te hangen als het 40 graden is!'
Of dan de mening van 'ooitexpatgeweest'! Lekker anoniem je onbehouwen mening geven. Dat is stoer! Heb je het niet gered in den vreemde? Zit dat je soms dwars? Of ben je misschien verliefd geworden op een inheemse? En pakte dat niet goed uit?
En volgens Mirjam ligt het probleem bij de vrouwen. Gewoon niet je man volgen! Maakt toch geen zak uit of je getrouwd bent en kinderen hebt? Leef met de gevolgen van je daden! Kan best hoor, je man 4 jaar in het buitenland en als hij zorgt dat hij met de kerst en sinterklaas thuis is, dan heb je niets te klagen! En vooral als je in een derdewereld land bent geplaatst, mag je niet zeuren. De vrouwen moeten zich gewoon aanpassen, zelf die kip de kop omdraaien, de geit slachten en genieten van al die muggen! Niet klagen want je zit in een bevoorrechte positie!
(zucht)
Toen ik deze commentaren las, moest ik gelijk denken aan Sanne. Ze is weer terug in NL met man en kind maar tijdens haar verblijf hier in HK had ze een stukje geschreven voor de wereldomroep over haar leven hier. Dat ze nu fulltime moederde. Niet zielig, niet aan het klagen, maar ze schreef het zoals het was. Ook daar kwamen toen reacties op. Dat ze ongelukkig klonk en dat ze aan een studie moest beginnen. Ik heb mezelf toen achter de oren gekrabd...lezen die mensen wel het zelfde verhaal als ik?
Het stukje waar Sanne op reageerde in haar blog was er eentje die wat mij betreft een gouden randje verdient!
Have a nice day en ik ga nog even een cocktail drinken aan het zwembad in mijn nieuwe jurk terwijl de huishoudster aan het werk is tegen een ongelooflijk laag tarief!
