Monday, November 29, 2010

Sorry, maar het moet even...

Mijn biologische klok zegt dat het weer tijd is.

Ik erger me aan kleine dingen, irriteer me gek aan alles en iedereen, zit te huilen om niets op de bank, slapen lukt meer niet dan wel, voel me zielig en onbegrepen en zit rusteloos te wachten op de dingen die gaan komen. Situaties waar ik normaal gesproken mijn schouder over ophaal, zijn nu een doorn in 't oog.
En de 25ste sterfdag van mam, op 2e kerstdag, hangt nu ineens als een donkere wolk boven mijn hoofd.

Ik wil echt niet klagen want ik weet ook wel dat we enorm hebben geboft met het leven hier. Een geweldig avontuur, mooie uitdagingen, prachtige reizen en een kijk op het leven die we misschien in Nederland niet gehad zouden hebben. Nee, ik mag echt niet klagen...neem nou de aankomende weken...

Chiel vertrekt dinsdag naar Shanghai voor 1 nacht, donderdag vertrekken we voor het weekend naar Cambodja, een week later gaan we naar Taipei voor 3 dagen (Chiel voor het werk en ik voor de stad) de dag erop hebben we een klant en op 17 december inchecken om naar huis te vliegen! Wat valt er nou te klagen?

Ik heb het echt niet slecht. Heus ik weet het. Hoeveel mensen zouden niet graag hun plek inwisselen voor die van mij? Maar juist omdat ik dat mij bewust ben, voel ik me schuldig als ik erover zeur. Dus ik wil het niet maar doe het toch. Ik klaag. Ik kan de schijn niet meer ophouden.

Bij deze wil ik ook mijn oprechte verontschuldigingen aanbieden aan iedereen die ik onbewust heb afgesnauwd of een dodelijke blik heb toegeworpen of heb genegeerd. Het lag niet aan jullie. Het lag aan mij.

Ik denk dat het tijd is om een paar weekjes naar Nederland te gaan. Ik wil naar huis. Ik wil thuis rommelen, gezellig onder de kerstboom zitten, kokkerellen in een echte 'grote mensen' keuken, vrienden en familie bezoeken, wandelen op een verlaten dijk langs de Waal, naar Studio Sport kijken, een vette hap halen bij de snackbar en het aller, allerbelangrijkste, mijn kinderen zien! Dus vergeef mij....

IK HEB HET HELEMAAL GEHAD HIER! IK WIL NAAR HUIS! 

Have a nice day!

9 comments:

simone said...

Ach lieffie, ik zal het je neit kwalijk nemen hoor, begrijp eigenlijk heel goed dat je nu in een soort dip zit. Het gemis van de kinders nu in deze "gezellige"maand hoogtij viert, 25 jaar geleden onze mam in deze "oh zo gezellige" maand overleed, snap het volkomen. En zeuren, helemaal NIET, moet de mensen de kost geven die om minder echt zeuren!!!! Dus aub nog ff vol houden, want over 3 weken is het zover, dan ben je weer ff lekker thuis. Hang in there, dikke kus

Anonymous said...

op naar de marathon en loop alle frustaties tijdens het lopen van je af geniet dat je iets presteerd en geniet van de omgeving tijdens de loop en over de finish zeg je yes ik heb het geflikt.

groetjes jan en jantina

Fiona Teeuw said...

Na die lieve woorden van je zus hoef ik alleen maar te schrijven dat ik ook met je meeleef. November en december zijn gewoon "emotie-maanden". Maar je hart even luchten is toch lekker!
Ans, deze week lekker met Chiel op stap. Veel plezier samen.

Mickey said...

het ligt niet aan jou, het ligt gewoon aan de tijd van het jaar :-).
En je zeurt helemaal niet!! Je was ook maar gewoon een mens, weet je nog?! En oh wat ben je er goed in (en ik met jou) dat te vergeten. Want we hebben het leuk en er valt niks te zeuren, maar dit soort dagen, weken heeft iedereen, overal, ongeacht waar op de wereld je je bevindt...da's gewoon menselijk. En helemaal niet erg!! En vooral heel herkenbaar. Je gaat bijna lekker naar NL, nog een paar leuke dingen doen voor die tijd, en voor de tussentijdse dipjes beveel ik de bank aan of bovenbuuf op 27. Daar ben je altijd welkom!!!
Dikke knuf.

Andre said...

Als je pas zondag 5 december om 11.00uur vertrekt dan kun je hier nog Studio Sport kijken. Denk aan Cambodja en je dag fleurt weer op.

Arlene said...

He zus, jij zeurt nooit,je bent iemand die heel positief bent maar...dit heeft iedereen wel eens,zeker in de donkere dagen voor kerst is dit heel herkenbaar en al doen we allemaal al sinds haar sterfdag ons best om kerts zo normaal mogelijk te vieren,het blijft een herinnering die aan kerst vast zit!Laat maar even lekker toe hoor dat nare gevoel,mag echt wel en al staat je nog zoveel leuks te wachten,als de heimwee naar je kids toeslaat is dat heel begrijpelijk,dikke knuffel!Arlene

miss honeybee said...

Wat zijn jullie allemaal toch lief!

Lody said...

Dag lief zusje van me ja december is gewoon een moeilijke maand en als je dan daarbovenop ook niet echt kunt slapen, tja dan is het zelfs voor good old altijd vrolijke Ans zelfs te veel! Maar hoop dat het "effe" klagen je een klein beetje heeft opgelucht en dan de lieve reactie van Simone, nou ja, geniet van de komende tijd in Cambodja en dan nog maar even en je bent weer thuis.


Dikke kus, Lody

Yvon said...

Jij en zeuren?? Nee, dat bestaat gewoon niet, lieve Ans. Het is de tijd van het jaar, december. En ook nog eens een speciale december voor je... Nog even en je bent thuis!! Geniet van de leuke dagen nog voor die tijd en verheug je op een warm welkom weer thuis!

Liefs, Yvon

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails