Handover Day

Image via Wikipedia

Morgen is het 1 juli. Een herdenkingsdag.

Op 1 juli 1997 werd Hong Kong door de Britse regering terug gegeven na een 99 jarig lease contract aan China en was de oprichting van Hong Kong Special Administrative Region een feit. Niet iedereen in Hong Kong was daar blij mee. In dat jaar emigreerden duizenden mensen, Hongkongers en expats, naar betere plekken. Want in hun ogen kon het alleen maar berg afwaarts gaan.

Dit is ook de reden dat China het 'One country, two systems' in het leven heeft geroepen. En natuurlijk hebben de Britten daar ook op aangestuurd. Dit wil zeggen dat Hong Kong (en Macao) een hoge mate van autonomie hebben en dat alleen Buitenlandse Zaken en Defensie onder China valt. Dit systeem blijft in ieder geval vanaf 1997 voor 50 jaar bestaan. En dat bracht weer wat rust in de tent.

Tot op de dag van vandaag is Hong Kong een democratie en is vrijheid van meningsuiting een recht. Daarom is ook elk jaar standaard op 1 juli een protestmars georganiseerd door 'Civil Human Rights Front' en over het algemeen gaat het dan om het kiesrecht en het handhaven van de democratie. Een opkomst van rond de 500.000 man is dan ook meer regel dan uitzondering. Hong Kong neemt zijn recht tot protest en vrijheid van meningsuiting ook heel serieus.

Maar behalve de protestmars, de officiële vieringen en de vrije dag voor iedereen in HK (behalve voor die man van mij dan!) is er ook een mega vuurwerkshow in Victoria Harbour. Denk niet dat wij het vuurwerk gaan zien want wij hebben onze eigen viering. Gezellig eten met het gezin van Paul en Rina!

Foto's

De foto's van Phuket kan je hier bekijken!

Oplaad-problemen

Of het nou ligt aan dat enorme onweer dat op dit moment Hong Kong teistert of misschien dat het ligt aan mijn computer- kennis (maar dat zal wel niet!), ik krijg op dit moment de foto's van Phuket maar niet opgeladen. Er zijn ook wat foto's die ik graag bij mijn verhaal had willen toevoegen niet gelukt om op te laden dus morgen ga ik in de herkansing!

Nog eventjes geduld a.u.b....

Phuket

We zijn weer terug! Vanmiddag na een kleine vertraging zijn we geland in HK. Beetje een overgang want in Phuket hebben we niet tot nauwelijks regen gezien en hier was het grijs en nat. Maar toch ook weer lekker om thuis te zijn!

Vrijdag 24 juni:
En dan kom je aan in je hotel...per limo... en gelijk kwam bij ons de vraag op...'gaan we het hier wel redden? Is dit wel uit te houden? Lukt dit wel voor de aankomende 5 dagen?'
Antwoord: JAZEKER!!

De ingang van het hotel

Wat een gaaf hotel! Strak, Zen en trendy. Helemaal mooi! Gelegen aan een strand waar inderdaad nog niets is gebeurt. Geen schreeuwerige barretjes, hotelblokken en drukte. Maar lekker rustig aan een kustweg. Echt genieten was het!

Het mangrove meer

En ons huisje was super! Helemaal ommuurd. Helemaal privé. Eigen zwembadje, open badkamer, een waanzinnig groot bed en grote ventilatoren buiten onder het afdak en binnen boven het bed.

We hebben de zooi eerst opgeruimd en een duik genomen in ons zwembadje. Pas tegen het eind van de middag zijn we verder gaan kijken op het park en bij het strand.

Villa Honig

Het restaurant zag er waanzinnig uit, de 2 zwembaden heel luxe met ligbedden en sala's en het strand zag er verlaten en stil uit. De zee was ruw en het windje verkoelde heerlijk. Onze eerste maaltijd in het restaurant was een super ervaring. Thai's eten in volle glorie!

Zaterdag 25 juni:
Vandaag, nadat Chiel en ik hebben hard gelopen om het Mangrove meer om 6 uur 's ochtends, lagen we voor pampus op ons dagbedje voor ons eigen zwembadje. Het is gewoonweg onwennig om helemaal niets te doen. We genieten van de rust...(de telefoon blijft natuurlijk wel gaan en de emails blijven binnenstromen), de zon en onze eigen huishagedissen en gekko's die ons vergezellen in ons tuintje.

De zon komt op...

Eerst maar eens onbijten. Ook weer echt verwennerij. Daarna weer hangen op ons bedje maar om 12 uur houden we het niet meer. We gaan per mountainbike de omgeving verkennen. We moeten echt iets doen!

De roadkills die we hier en daar tegenkomen, geven echt aan dat we in de tropen zijn. Een platgereden slang en hagedis!

 

Ook zien we dan 'turtle village' Een nep dorpje waar je wat kan shoppen. Er is een supermarktje met de originele naam 'turtle market' en er zijn wat restaurantjes. Het restaurantje wat we later aan de weg tegenkomen is meer ons ding. Heerlijke pad thai kan je daar eten!

Bij terug komst lopen we even naar de lobby. We willen vanavond ergens heen...misschien hebben zij een idee. De dame die ons helpt geeft aan dat er een weekend markt is in Phuket City. We kunnen een tourtje boeken en we moeten dan om 6 uur in de lobby staan. Geregeld!

Als we om 6 uur in de lobby aankomen, blijkt dat wij de enigen zijn die deze tour geboekt hebben. Lekker! In plaats van het minibusje staat er nu een joekel van een Landcruiser voor de deur! Gaaf! We stappen in en een half uurtje later worden we door onze chauffeur afgezet voor een enorme markt waar vooral de lokale bevolking boodschappen doet.

Er is van alles te zien. Kleding, schoenen, souvenirs en vooral een groot gedeelte met eten! En dat komt goed uit want wij hebben honger! We eten in een klein kraampje en later vinden we ook de kleine pannekoekjes waar Linn zo gek op is. We hebben een foto gemaakt en ze geproefd! Linn, ze waren heerlijk!

Een paar uur later worden we weer opgehaald en gaan we weer naar huis. Nog een drankje in de beach bar, even dompelen in ons zwembadje en dan naar bed. Zeelucht maakt slaperig!

Zondag 26 juni:
Na het ontbijt besluiten we om vandaag aan het grote zwembad te gaan liggen. Het windje is zo lekker! En bijkomend voordeel is dat de poolboys heen en weer lopen met ijskoud water, in lemongrass gedrenkte doekjes en verstuivers en elke bestelling met liefde opnemen en naar je bedje brengen. Ik onderga ook mijn eerste beach massage bij de massage tent naast het hotel. Die dag zijn we ook flink verbrand!

Als we tijdens Happy Hour een drankje nemen in de beachbar vraagt een medewerker of we vanavond willen eten in het restaurant. Waarom ook niet...net zo makkelijk. Even later zitten Chiel en ik achter een enorme schaal met de 'Fishermen's catch'. Seafood! Heerlijk! Maar weer vroeg naar bed. Ook seafood eten totdat je erbij neervalt maakt slaperig!

 

Maandag 27 juni:
Opnieuw zijn we vroeg wakker. De zon komt net op en Chiel en ik staan alweer klaar in onze sportkleren. Hij gaat voor 10 kilometer en ik loop de kustweg af en terug naar het hotel. De zeewind is heerlijk en ik geniet volop! Samen met Justin Timberlake op de koptelefoon, wacht ik op Chiel. Hij heeft het gered en hij is trots dat hij de hitte heeft overwonnen!

De rest van de dag is het hangen, zwemmen, slapen, eten, lezen en niets doen. Vanavond hebben we een toertje geboekt naar Patong Beach.

Deze keer gaan er nog 6 andere mensen mee de bus in. Na een uurtje rijden komen we Patong in. Een hele andere sfeer hangt hier. Barretjes en restaurantjes, en het stikt van de westerse mannen met Thaise schonen aan hun zijde. Sowieso is het publiek hier een beetje anders. We kijken onze ogen uit. Het is net of ze hier een gennetje of 2 missen. Als je niet beter wist zou dit ook een badplaats aan de Spaanse kust kunnen zijn! Er lopen nu al dronken en luidruchtige mensen op straat!


Been there, done that. Ik hoef daar niet meer heen. Opgelucht zitten we weer in de bus terug naar ons hotel.

Dinsdag 28 juni:
Eigenlijk onze laatste volledige dag op Phuket. We lopen weer in de vroege morgen ons rondje en komen totaal bezweet weer in ons huisje aan. Eerst maar plonzen om bij te komen en daarna lekker ontbijten.

Vandaag beloofd weer een mooie dag te worden! We zitten weer aan het grote zwembad vanwege het windje. De hitte is hier beter vol te houden. Chiel heeft bijna zijn Tom Clancy boek van 736 bladzijden uit en ik heb de tijdschriften die ik had mee genomen al 10 keer gelezen. Ik zwem mijn baantjes en geniet van de zon. Straks gaan we nog even fietsen naar turtle village om nog wat zakken met cashew noten te halen om mee te nemen.

Aan het eind van de middag stappen we op de fiets en komen langs een paar restaurantjes die vlak naast het hotel staan. We besluiten om daar 's avonds te gaan eten en dat bleek een goede keus te zijn geweest! Het eten was zalig! En het grappige was dat we eigenlijk bij de mensen in de huiskamer zaten te eten! De kindertjes deden hun huiswerk aan 1 van de tafels en vader keek naar het nieuws op de tv.

Ook hebben we nog even genoten van de enige keer dat we een zonsondergang hebben kunnen aanschouwen vanuit de beachbar.  De hele week was dat nog niet gelukt!

Thuis nemen we nog een duik in ons zwembadje. Het ziet er sprookjesachtig uit. Het blauwe licht in het zwembad verlicht de achtertuin en met (nog) een wit wijntje sluiten we onze vakantie op Phuket af. Nog 1 nachtje slapen...

Woensdag 29 juni:
De koffers staan weer ingepakt. We nemen nog een ontbijtje en dan gaat de telefoon. Of we de achterdeur even open kunnen doen. De bellboy staat klaar om de koffers mee te nemen naar de lobby. We lopen er achter aan. Ik kijk nog 1 keertje om, zwaai de vogels. de gekko's, mijn kikkertje en mijn zwembadje gedag...

De limo staat weer voor. De koffers gaan er in en dan gaan we op weg naar het vliegveld...
Het was een heerlijke vakantie!!

Tot volgende week!

Eindelijk mag ik mijn koffertje inpakken. Ik heb de dagen geteld en ze gingen tergend langzaam voorbij. Maar morgenochtend is het dan zover. Om 08.55 vliegen we naar Phuket! Jippie! En het gaat door want de typhoon heeft landfall gemaakt en het weer is stukken beter geworden. Het waait nog wel hard maar vandaag heb ik geen regen gezien.

Om nog even de tijd sneller te doen gaan, hebben Mickey en ik samen nog gedimsumt. Het was weer ouderwets lekker! Nog een korte broek en crème voor het koppie gekocht, koelkast leeg gemaakt en nu is het wachten totdat Chiel en Jos thuiskomen zodat we aan de schnitzel kunnen.

Ik ben er wel even aan toe. Gezellig met Chiel de andere kant van Phuket ontdekken, hangen, zwemmen, eten, slapen, luieren, naar de golven kijken, de zon zien ondergaan, heer-lijk!

Deze keer gaan Chiel en ik naar het noorden van Phuket. We zijn samen al een keertje naar Patong beach geweest. Het centrum van Phuket waar alle feestgangers van de wereld op 1 plek te vinden zijn. En met de kids zijn we op Karon beach geweest. Stukken rustiger en prachtig om te zien. Maar nu zitten we helemaal in het Noorden. Mai Khao beach waar de natuur nog ongerept is (zeggen ze). Kilometers verlaten strand...we zullen het wel zien.

Woensdag middag landen we weer in HK. Dus tot volgende week en u hoort van ons!

Nat

Het komt met bakken uit de lucht vallen...het waait goed hard en de skyline is grijs. De groene hellingen die achter de skyline normaal gesproken te zien zijn, zijn verzwolgen door de mist.

Het zwembad ziet er verlaten uit en de eerste planten zijn omgewaaid. T3 is sinds vanmorgen afgeroepen en Haima (ze heeft een naam!) komt steeds dichter bij Hong Kong. Ze verwachten vandaag geen T8 en misschien komt er wel helemaal geen T8, maar het weer is goed omgeslagen. Ik heb Therasita voor vandaag maar afgebeld. Hoeft ze niet door de storm. En dan is de kans ook stukken kleiner dat die kleine  weg waait ;-)

Ik moet straks nog wel de deur uit. Straks lekker lunchen met Chiel en ik moet nieuwe print cartridges hebben. Te lang uitgesteld om die dingen te kopen en nu verschijnt er helemaal niets meer op papier. En dat is jammer want ik ben online ingecheckt en moet de tickets uitprinten voor ons tripje naar Phuket!

Gistermiddag ben ik nog wezen lopen! Wel pas tegen 5 uur want het was zo warm dat ik er gewoon chagrijnig van werd. Maar ik was blij toen ik buiten liep. Het zag er buiten prachtig uit en het waaide lekker hard. Op sommige stukken werd zelfs je adem afgesneden en kon je tegen de wind inhangen. Maar het was lekker. En ik was niet de enige die op de boulevard liep! Ik heb het nog nooit zo druk gezien. Iedereen was aan het sporten, van jong tot oud. Net als ik genoot iedereen van de harde wind en de verkoeling die het meebracht.

Chiel was gisteravond pas laat thuis. Ik geloof om 11 uur. Hij zat in Shenzhen en er waren klanten op bezoek. Geen probleem. Hij was alleen vergeten dat ook aan mij door te geven! Ik heb dus maar in m'n eentje mijn eigen gemaakte (low calorie) tuna casserole gegeten. Hij heeft wat gemist! Het was heel erg lekker!

Nog anderhalf nachtje slapen voordat we op vakantie gaan! Het komt nu echt heel dichtbij! Fingers crossed dat we geen last gaan ondervinden van de typhoon en dat we een paar zonnige dagen gaan krijgen. Het is tenslotte het regenseizoen. Aan de temperatuur zal het niet liggen...het is 36 graden op Phuket.

Stukje dichterbij

Het zonnetje schijnt, het waait wat harder.

Op dit moment nog maar 390 km vanaf Hong Kong. Het is nu T1 en voor vandaag is aannemelijk dat T3 nog niet wordt afgeroepen. Maar het pad van de depressie is niet stabiel omdat er veel warme lucht hangt boven de Zuid Chinese Zee. Het kan dus nog veranderen...

Daar komt er weer eentje!

Nog 550 km vanaf Hong Kong...Het zal allemaal wel zolang op vrijdagmorgen om 08.55 uur de vliegtuigen nog maar opstijgen. Ik wil op vakantie!!

Een vol weekend

Zaterdag:
De zon schijnt, het is bloedheet en het is droog. We hebben net 2 dagen regen gehad. Chiel en ik zijn van plan om naar Causewaybay te gaan. We moeten een paar dingetjes hebben bij de Ikea. Dus de metro in.

Ik sta op de lange roltrap die afdaalt naar de MTR en ineens zie ik dat mijn lange strapless jurk vast zit tussen de borstels aan de zijkant van de trap. Shit! Ik trek uit alle macht aan mijn jurk, Chiel trekt ook en ik zie uit mijn ooghoeken het einde van de roltrap steeds dichter bij komen...help! De jurk geeft een beetje mee, ik raak lichtelijk in paniek en godzijdank trek ik het laatste stukje jurk net op tijd uit de borstels! Pfff...

Ik zag mezelf al staan aan het eind van de roltrap in een oneerlijk gevecht met het roltrap-mechanisme om mijn jurk aan te houden en het laatste stukje jurk verdwijnen bij de laatste tree van de roltrap. Ik krijg het er opnieuw warm van en voel het schaamrood naar mijn wangen stijgen. Je zal daar maar staan...midden in de metro...halfnaakt...zonder jurk... We hebben er later samen hartelijk om gelachen en Chiel vertelde heel lief dat ik zijn Tshirt dan wel had mogen lenen!

Enfin, na het jurk debacel kwamen we dan terecht bij de Ikea. We het een 'toppertje' gekocht. Een 5 cm hoge dekmatras die boven op je gewone matras gelegd kan worden. Lekker zacht. De matras wordt bezorgd als we terug zijn uit Phuket!

Net toen we terug liepen naar de taxi standplaats werden we gebeld door Jos. Hij had onderzoek verricht naar 'waar te gaan eten'. En de keus was gevallen op een 'private dining' restaurantje in Wanchai. Private dining wil zeggen dat je eigenlijk bij iemand in de huiskamer gaat eten. Vaak niet meer dan 3 tot 4 tafels en je moet je eigen wijn meenemen. Het blijft altijd een verrassing waar je uitkomt. Dit restaurantje heette La Maison.

Opgetut zijn we met z'n vieren in een taxi gestapt richting Wanchai. De ingang van het restaurantje was gauw gevonden. Je stapt een lift in, loopt door gangetjes en ineens sta je voor een restaurantje. Heel erg leuk, gezellig ingericht met van alles en hele aardige mensen. De keus viel op een 4 gangen-menuutje.

Asperges, champignonsoep, een lycheesorbet, gekonfijte eend of een steak en een peer in rode wijn gestoofd. Het was lekker en vooral gezellig! De avond hebben we afgesloten bij Annie met een watermeloensapje en toen naar huis. Slapen. Want morgenochtend vroeg was het plan om te lopen in Tai Po!

Zondag:
Na een lange slapeloze nacht van mijn kant, ging de wekker om kwart over 5. Natuurlijk sliep ik net 3 kwartier dus je begrijpt wel hoe fris en fruitig ik naast mijn bed stond...not!
Om half 7 hadden we afgesproken op Hung Hom met Jesse. Jos geloofde het allemaal wel. Hij ging uitslapen en achteraf was dat nog niet zo'n slecht idee. Maar goed...Toen wisten wij nog niet dat het 34 graden zou worden...

We hebben Jesse gevonden en per trein zijn we naar Tai Po afgereisd. Dat was het makkelijke gedeelte. Toen nog een taxichauffeur vinden die begreep waar we heen wilden gaan. Het Tai Po Waterfront Park. Tot 5 taxi's toe begrepen de chauffeurs er niets van. Ook de dames van de Seven Eleven keken ons aan met grote ogen...'HUH?!' Maar we zijn er gekomen en werden even later afgezet bij het genoemde park.

Om half 8 stonden we op de boulevard. Chiel en Jesse gingen hardlopen en ik ging in mijn eentje lopen. Stevig doorwandelen. En het was heet...heel heet...Ik heb zo'n 8 km gewandeld langs het kanaal van Tai Po en Chiel en Jesse respectievelijk 11,5 km en 15 km.

Totaal uitgeput en doorweekt zag ik ze 2 uur later weer terug op de overdekte tribune die op de boulevard staat. Het water was niet aan te slepen!

 

 Ik was net 10 minuten terug van mijn sessie. Ik had me vermaakt met het kijken naar een groeps-gym-sessie begeleid door Chinese Instrumenten.

Toen moesten we nog 'even' terug lopen naar de MTR. We waren zo lekker bezig dat we heel Tai Po Market, de ingang van de metro voorbij gelopen zijn en pas in Tai Wo de trein opstapten! Had voor mij niet gehoeven moet ik eerlijk toegeven maar nu weten de mannen wel dat als ze weer deze route gaan lopen, uitstappen in Tai Wo veel makkelijker is dan in Tai Po. In Tai Wo sta je gelijk naast het kanaal en vandaar kan je kilometers hardlopen!

In Hung Hom hebben we afscheid genomen van Jesse. Hij vertrok naar Shanghai voor 1 dagje en bij thuiskomst ben ik eerst op bed gevallen. Even de oogjes dicht doen. Ik was trots op mezelf dat ik zo'n eind gelopen had maar ik was nu kapot! Te moe om eerst onder de douche te stappen! Chiel trouwens ook.

Om 12 uur waren we bijgekomen en fris van het douchen. We hebben Jos gebeld en met z'n drietjes hebben we roereieren met spek en worstjes gegeten bij Bulldogs. Toen zagen we ook dat de Dragonboat Races in volle gang waren. Maar we waren echt te moe om pap te zeggen en het idee dat we een d-tour naar huis zouden gaan maken om die bootjes te zien, ging mij echt te ver. Na het eten zijn we dan ook naar huis gegaan. Ik ben opnieuw in slaap gevallen en ben eigenlijk nu pas weer in staat om iets te doen.

Straks gaan we nog met Jos eten en dan mag ik in mijn joggingpak op de bank hangen...

Binnenbrandjes en De Mongool

Vanmorgen in de stromende regen kwamen Rina en Loes naar TST. Natuurlijk om eventjes de Hennes in te lopen maar ook om gezellig een bakkie te doen met Mickey en mij. Eerst bij mij thuis even bijkomen van de hitte en de regen met een kopje koffie en daarna gingen we lunchen bij Kings Lodge.

Er werd van alles besteld. Van dimsum tot sweet en sour pork en op mijn verzoek een heerlijke bak met Sichuan Spicy Noodle Soup. Ik ben gek op die soep! Ik kan daar wel liters van op dus de bak werd verdeeld over de kommetjes van het gezelschap.

Zalig! Lekker spicy maar niet je-bijholten-zijn-door-gespoten spicy....naar dat ik dacht...maar links van mij zag ik Loes zich verslikken, tegenover mij zag ik Rina licht groen worden en naast Rina zag ik Mickey met bloed doorlopen ogen naar adem happen...'Vinden jullie het echt spicy?'

Het zal geen wonder zijn dat die bakjes weer in de grote bak werden leeg gekiept en ik heb de hele bak heerlijk in mijn eentje opgeslurpt! Yammie! We hebben lekker gegeten, heerlijk bijgepraat en een afspraak gemaakt om met mannen en kinderen op 1 juli (toch?) aan de pizza's te gaan bij Wildfire.

Daarna hebben we nog een 'homochino' verorbert om de hoek (een cappuccino bij onze gay-vrienden), zijn we supermarkt nog ingelopen omdat Rina nog wat boodschapjes nodig had en daarna ging ieder weer zijn eigen gang. Heel gezellig en perfect op zo'n druilerige dag!

En voordat je het weet is het alweer tijd voor het avondeten...

Om verschillende redenen werd er besloten om vanavond eens te gaan eten in een tentje waar we nog nooit hadden gegeten. Er werd over en weer gemaild, gebeld en smsjes werden verstuurd. Zeg maar een uur voordat we hadden afgesproken waren we eruit. Het werd de Mongool!

Ooit ben ik daar eerder geweest. 1 Keer met Pancy en 1 keer met Andy en Marry. En eigenlijk was het heel lekker maar om de een of andere onduidelijke reden zijn we daar nooit meer geweest!

Een gezellig restaurant met een perfect concept. Je gaat zitten, krijgt een nummertje in de vorm van een fiche en die komt overeen met het nummer op je tafel. Je besteld wat te drinken, loopt naar de tafel met voorafjes, doet je daar tegoed aan en gaat weer zitten.

 

Als je dan echt honger hebt gekregen, loop je met je fiche in de hand naar de counter waar talloze bakjes met noedels, rijst, groenten, vlees, vis en sausjes staan. Je schept op waar je zin in hebt, de saus kan je kant en klaar opscheppen in een ander bakje of je gaat als een volleerd chef zelf aan het experimenteren, geeft je dienblaadje met je bakjes en fiche af, gaat weer zitten en even later komt de bediening je eigengemaakte wokmaaltijd aan tafel brengen! Of je eigengemaakte pizza!

En dit mag je zo vaak als je wilt herhalen!

Na de maaltijd loop je naar het dessertbuffetje, pakt waar je zin in hebt, je bestelt een kop koffie, betaald en voila! De perfecte maaltijd voor weinig! En gezellig!

Links en rechts lagen wel wat kinderen met het hoofd op tafel te slapen, andere kinderen renden door de keet en waren heel luidruchtig en er is geen Chinees te bekennen! Alleen maar westerlingen! Maar vooral voor gezinnen met kinderen is dit DE perfecte plek om te gaan eten!