Geen grap!

1 April 1961

Iedereen die mij een beetje kent weet het...ik vind er niets aan om in de belangstelling te staan. Voor een ander wil ik alles doen om een verjaardag zo geweldig mogelijk te maken. Ik trek alles uit de kast. Maar betreft het mezelf, dan wil ik het liefst het dekbed over mijn hoofd trekken en zo de hele dag blijven zitten. Echt waar. Dat is niet alleen nu zo, maar dat was vroeger al het geval.

Ik kan me nog een verjaardag herinneren toen ik 3 of 4 jaar oud was. Samen met Simone werden onze verjaardagen thuis gevierd. Er zat immers maar 4 dagen tussen. Met z'n tweetjes stonden we op een stoel, de rest van de familie er om heen en dan zong iedereen 'er is er 1 jarig'. En wie stond er dan te huilen en wilde vlug weg? Juist. Ik. En dat is altijd zo gebleven.

Gisteren en eergisteren had ik ook zo'n dag. Heel emotioneel en zodra iemand aardig deed tegen mij barstte ik in tranen uit. Vreselijk. Maar vandaag ging het stukken beter. Gelukkig wel.

Ik heb een heerlijke verjaardag gehad! Gisteravond bezoek gehad van de fam. Plasman en vandaag heerlijk geluncht met Mark, Wytske en Mickey. Mezelf buikpijn gegeten aan franse kaasjes. En vanavond lekker gegeten met Chiel en een klant. Tja, zelfs op mijn verjaardag.

Iedereen heel erg bedankt voor alle felicitaties, per kaart, email, sms, what's app en Facebook! Dank jullie wel!!