I love Bali

Met Mark hadden we afgesproken om te gaan eten bij een 'private dining' restaurantje. Dat wil zeggen dat je als het ware bij iemand in de huiskamer op bezoek bent. Alcohol wordt niet geschonken maar je mag zelf wel een fles wijn of bier meenemen. En vaak krijg je wat de pot schaft. Geen menu kaarten.

Via internet had Mark dit restaurantje gespot en gisteravond was het dus zover. Met de MTR naar Yau Ma Tei,  Pittstreet nummer 36. Het toeval wil dat als je de mtr uitloopt bij uitgang A2, je gelijk voor nummer 36 staat. Wij naar binnen en naar de 5e verdieping. We bellen aan bij nummertje 5 en toen...helemaal niets! Er werd niet open gedaan en dat was een beetje vreemd omdat we een tafel hadden geboekt! Mark ging bellen en toen bleek dat we naar Dundastreet nummer 36 moesten gaan. Daar zit namelijk 'I love Istanbul' en vanavond werd daar geserveerd. Gelukkig was het allemaal op loop afstand maar dan sta je voor nummer 36 en dan moet je naar 14 hoog en op het eerste gezicht kan je nergens een lift nemen...Hmmm...

Om de hoek, in een smal steegje, zat de deur. We waren niet de enigen die naar boven moesten. De hele lobby stond vol met jonge hippe chineesjes. En er was 1 hele trage lift. Het blijkt dat die hele flat bestaat uit ieniemienie barretjes en restaurantjes! Ik had er 100 keer voorbij kunnen lopen en nooit gemerkt hebben dat dit een hotspot was!

Enfin, na een kleine 10 minuten stonden we dan toch voor I love Bali. Een klein flatje, 5 tafels, geen vloerbedekking, witte muren met geverfde tekeningen erop, 1 snoer met kerstverlichting en 2 zussen, een oma en een kleindochter van 2 die de boel runnen. Heel grappig.

Wij namen een set diner. Nasi goreng, rendang, sate, gado gado, kroepoek en nog wat dingetjes. Je moet geen haast hebben als je naar zo'n tentje gaat. Alles komt maar het duurt even. De kleindochter houdt de gasten bezig met een soort van buikdansen en 'vader en moedertje' spelen. Het was lekker maar wat mij dan weer opviel, zeker niet goedkoper dan in een gewoon restaurant!

We hebben een hele leuke avond gehad en ons enorm verbaasd over de hoeveelheid restaurantjes in een 'normale' flat. En vooral niet gaan doemdenken. Zoals 'er zal maar brand uitbreken...' en 'waar is de nooduitgang eigenlijk...' Mocht dat ooit gebeuren dan ben je altijd te laat!