We zijn bevallen!

We kregen gisteravond een sms. "Ben je nog wakker?" Afzender: Jos!
Natuurlijk zijn we nog wakker! Dus Chiel ging gelijk bellen. 'En?? Is Irma bevallen?'
Een trotse Jos vertelde dat om 3 uur 's middags hun zoon Vigo geboren is. 3500 Gram en 50 cm lang! Alles gaat goed met moeder en kind en vader.

Toen Jos belde, was Vigo net 3 uurtjes oud. Irma zat al aan het eten en ik kon me helemaal voorstellen hoe Jos erbij zat.  Onderuit gezakt op een stoel, wallen onder de ogen, een droge mond van het praten met ouders, zusjes, broertjes, vriendjes en surrogaat familie in HK. Een diepe zucht van verlichting latend. Pfff, eindelijk is kleine Vigo dan geboren. Zijn eigen kleine 'frustrator-tje' die lang op zich heeft laten wachten.

(ik moet misschien even uitleggen dat Jos de laatste tijd voor het werk bezig was met de frustrator. Een spel.)

En dan staat de techniek voor niets. We kregen gelijk een mooie foto van Vigo. Wij meenden te kunnen zien dat Vigo, buiten het feit dat hij net als z'n vader een mooi hoofd met rood haar zal krijgen, zeker een toekomst heeft als keeper bij het lokale elftal in Ommen! Als ze daar slim zijn, leggen ze dat gelijk contractueel vast.

Lieve Irma en Jos, van harte gefeliciteerd met jullie zoon! Het is een mooi kindje! En natuurlijk de felicitaties aan de oma's en opa's en tante en ooms! Wat zullen jullie trots zijn!

Heerlijk. Kan ik eindelijk eens gericht gaan shoppen!