Het weer

Vandaag was ik op stap met de dames Grolle. Eerst zou Loes komen, toen zou misschien Maaike ook meekomen en toen kwam Rina ook mee. Heel gezellig. We hebben lekker aan geklungeld. Beetje eten, dimsum natuurlijk, beetje shoppen, de wenkbrauwtjes weer bijgewerkt, koffie gedronken, weer een beetje geshopt, kortom we hebben een heerlijke dag gehad. En voor het grootste gedeelte hebben we alles in 1 winkelcentrum gedaan. Het kwam zo uit, maar het was ook vanwege het enorme warme klamme weer!

We zitten in een soort van lage druk gebied. Het brengt alles tegelijker tijd, zoals onweer, bliksem, regen, wind en zon. Helemaal niet erg. Daar kunnen we best tegen. Maar wat verschrikkelijk is, is dat kleffe weer! Gistermorgen was de luchtvochtigheid 100% en het regende niet eens! De ramen zijn zelfs beslagen aan de buitenkant!

Maar in de morgen sta je op, je gaat onder de douche, je kleed je aan, je loopt naar buiten en in no time, ben je weer net zo nat als dat je onder de douche vandaan komt. Alles plakt. Je haar zit als een natte dweil en ik weet niet meer wat ik aan moet doen om het een beetje aangenaam te maken. Want met blote benen lopen, laat je wel uit je hoofd. Je benen plakken aan elkaar vast, en met een hempje rond lopen doe je ook niet van harte want het loopt in straaltjes van je lijf. Bah.

Vanmiddag toen we met z'n viertjes uit geshopt waren en naar huis wilden gaan, kwamen we het winkelcentrum uit. Alsof je tegen een warme benauwde muur aan loopt...Dat beetje energie wat je nog in je lijf hebt zitten is gelijk verdwenen. We wilden een taxi nemen maar daar stond een rij van heb ik jou daar. Er waren meer mensen he-le-maal gaar van dat warme weer. Dus zijn we maar gaan lopen naar huis. Wel ondergronds. De lange gangen van de metro brengen nog enigszins verkoeling. Totdat je net voor de trap staat die je weer naar boven brengt. Dan voel je de klammigheid weer in je kleren trekken en de energie uit je lijf verdwijnen.

Eenmaal thuis, gingen de dames weer richting Tai Po en lag ik voor dood op de bank. (Mijn oude bank) En ik had het zoooo gehad met dat weer dat ik Chiel gebeld heb. Of hij op de terugweg van het werk naar huis niet iets te eten mee wilde nemen want ik kon het niet meer opbrengen om naar buiten te gaan. En gelukkig wilde hij dat wel. We hebben thuis in de pyjama met de airco op max, lekker een donner kebab naar binnen gewerkt.

Morgen is Chiel vrij! Dan vieren ze hier en in China de Dag van de Arbeid oftewel Labour Day. Mooi. Dat gaat een niets-moet-alles-mag dag worden!