Bam! Bonus binnen!

Eens in de zoveel tijd gaat Chiel eten met z'n personeel. Dit keer was de eer aan het kantoor in Hong Kong. Twee redenen lagen ten grondslag.
1. Berry is op bezoek.
2. Elvira (secretaresse) heeft samen met Echo (Finance manager) onze vrienden van Henderson met gelijke munt terug betaald!

Elvira en Echo

Jullie kennen het verhaal. Als ik iemand zou aanbrengen in de Pinnacle als nieuwe huurder zou daar een bonus tegenover staan. Zo'n slordige 8000 hkd. Dit was in de tijd dat halve gebouwen leeg stonden vanwege de crisis en de mensen terug geroepen werden naar hun bedrijf in de USA of Europa.

Ik heb Mickey aangebracht als nieuwe huurder, maar Henderson kwam nooit met die 8000 hkd over de brug. Ze hadden steeds een smoes om het niet te doen en dan sta je machteloos. Enfin, na bijna 3 jaar hadden ze nog steeds niets betaald en wij gingen verhuizen van de Pinnacle naar de Hilton Towers. En toen werd het tijd voor de eindafrekening. Onze laatste 2 maanden huur moest nog betaald worden en aangezien ze nu ook nog begonnen te zeiken dat alles er niet meer zo uitzag als 5 jaar geleden toen we op 7B gingen wonen, waren Chiel en ik het spuugzat. Toen namen Elvira en Echo het over.
De Battle der Chinezen was begonnen!

Chiel mocht de huur niet overmaken van ze. 'Give them a reason they want to speak to you!' zeiden de dames. 'You don't talk to them, we talk to them!' En zo geschiede. Maandenlang een eindeloos heen en weer gepraat. Telefoontjes. Emailtjes. Henderson wilde de huur hebben en Elvira en Echo wilden het sleutelgeld EN die 8000 hkd hebben. De grap is dat Chinezen dat onderling van elkaar weten dat ze een engelengeduld hebben. Dus komt het nu niet dan komt het over een maand wel. Wij hebben niets te verliezen, jij wilt geld hebben. Dus ze hadden een mentaliteit van 'your choice, you tell me. I do not care!' En daar had Henderson niet van terug! Een deurwaarder op ons dak sturen was ook geen optie want de dames hadden al fijntjes verteld dat er dan per omgaande een deurwaarder op hun stoep zou staan!

En gistermiddag gaf Henderson zich over! Elvira mocht de cheque van 8000 hkd komen ophalen! Na al die keren dat Ida en consorten ons hebben gepiepeld, was het eindelijk zover... VICTORIE!! Heerlijk! Ik ben volgens mij met een glimlach op mijn gezicht in slaap gevallen gisteravond.

Eerlijk is eerlijk. Als Elvira en Echo zich niet hadden ingespannen dan hadden we dat geld nooit gezien natuurlijk. Na 3 jaar had ik in ieder geval de moed al lang opgegeven. Dus Chiel en ik vonden het niet meer dan normaal op de cheque gelijk te gebruiken om het kantoor mee uit eten te nemen. We zijn naar So Bali geweest in SoHo. Iedereen heeft heerlijk gegeten en ik heb een bakje soto ayam (kippensoep) en een bakje gestoomde rijst gegeten. Mijn maag was gisteren nog steeds van slag. Maar de kippensoep en rijst is binnen gebleven en dat is al heel wat. Vandaag gaat het al stukken beter.