Internet, balkon en Sham Shui Po

Internet:
Eerst maar even klagen over het internet. Die doet weer eens raar. Soms doet hij helemaal niets en soms gaat die vanzelf weer aan de gang. Vreemd. Ik blijf dat kastje maar opnieuw opstarten en dan hebben we weer heel even internet.

Ik hoor je denken 'bel dan met de provider' maar dat is niet zo makkelijk. Je moet eerst door een menu heen met allemaal onzinnige vragen plus dat je je hk-id nummer of paspoort nummer moet ingeven. En die is van Chiel. En als je dat dus niet kan ingeven dan loop je vast in het menu. Heel fijn.

En omdat de Nederlandse overheid het een goed plan leek om elke keer als je een nieuw paspoort krijgt, je ook een nieuw nummer te geven, kan ik door de bomen het bos niet meer zien. Ik denk dat Chiel elk half jaar een vol paspoort heeft en daardoor dus steeds een nieuw paspoort krijgt met nieuw nummer. Dus hij moet bellen maar hij is een beetje druk. Er zijn elke dag klanten die opgepikt moet worden van Lo Wu, de Chinese grens, en Berry is er ook nog. Hopelijk kan hij toch vanavond een gaatje vinden want dit is echt heel vervelend.

Balkon:
Gistermiddag kreeg ik visite van een groepje bouwvakkers. De gevel aan de zijkant is zo goed als kaal en nu moesten de zinken afdekplaten op het balkon eraf. Binnen 10 minuten waren de platen er af en nu kijk ik dus tegen een onafgewerkte muur aan. Ik ben erg benieuwd hoe het straks er uit gaat zien. Maar tot nu toe, hebben we geen idee wat er allemaal in de pen zit. Het enige wat ik weet, is dat Chineesjes helemaal verzot zijn op hun drilboren. Van 9 uur 's ochtends tot 5 uur 's middags lijkt het wel oorlog in huis.

Gistermorgen kon ik er echt niet meer tegen. Ik heb de taxi gepakt naar Megabox en daar heb ik heerlijk in alle rust door de Ikea gewandeld. Ik heb gelijk maar 3 stellingkasten gekocht die zaterdag worden bezorgd. Door het water wat in huis is gekomen met de typhoon, zijn mijn 2 houtenkastjes in de bijkeuken helemaal aan het rotten geslagen. Ik had het eerst niet door, maar gisteren toen ik een kastje aan de kant wilde schuiven zag ik het. Helemaal verpulverd. De nieuwe stellingkasten zijn van metaal dus hopelijk blijft het nu goed.

En toen ik daar toch was, heb ik heerlijk opnieuw in alle rust, een broodje gegeten bij Ikea Café. Het is nog maar net open en echt een uitkomst. In het restaurant zit de halve bevolking van Kowloon City huiswerk te maken, te slapen op de banken, sollicitatie gesprekken af te nemen of met hun kindjes te spelen in de speelhoek, zonder dat ze ooit iets hebben gekocht. Mij maakt het niets uit, maar dat cafe zit op een andere plek en er staan geen banken. Alleen maar stoelen. En daarom zitten in het cafe zowat alle witneuzen aan de koffie en zit de rest in het restaurant.

Sham Shui Po:
Ik kreeg gistermiddag een verzoekje van Berry of ik een adres wist in HK waar je kralen kon kopen. Zijn dochter had er om gevraagd. Ik heb voorgesteld om ze maar te gaan halen want uitleggen wordt een stuk moeilijker. Ik kon me herinneren dat ik met de taxi ooit door Sham Shui Po was gereden en dat ik toen heel veel winkeltjes zag die dat verkochten. Maar waar precies wist ik niet meer.

Dus in de metro naar Sham Shui Po en maar lopen en hopen dat je ergens tegen aan loopt. Nou was er veel te zien maar geen kraal te bekennen. Opnieuw de metro in en op Prins Edward eruit. Eerst kwam ik straten vol met stoffenwinkeltjes tegen en ja hoor. Ik had geluk! Een kralenwinkel vol met het spul wat Sophie graag wilde hebben. Die winkels verkopen vooral aan de 'wholesale' en soms aan de 'retail'. Deze mevrouw was erg aardig. Ik mocht me helemaal te buiten gaan en heb voor Sophie een plastic tas vol kunnen kopen! Voor weinig natuurlijk!