Tai Po

En toen was het alweer woensdag.

Vandaag stond Tai Po op de agenda. Weer gezellig bijpraten met Rina die ik al veel te lang niet gezien had vanwege vakanties, bezoeken en volle agenda's. Eigenlijk komt Rina altijd deze kant op. Kan ze mooi wat dingen combineren als ze toch in de stad is. Maar deze keer ben ik met de trein naar Tai Po vertrokken.

Het blijft voor mij altijd een bijzonder gevoel om in de trein te zitten die richting Lo Wu gaat. Ik heb nogal wat onverwerkte en negatieve emoties achter in die grijze brei van mij zitten. Die periode is 1 lang gerekte traumatische ervaring voor mij. Wonen in Shenzhen was voor mij nog erger dan een nachtmerrie. Echt. Een half jaar lang heb ik met tranen in de ogen in die trein gezeten als we een weekendje in HK hadden doorgebracht en daarna weer terug moesten naar 'huis'. En dat was in 2004 dus kan je nagaan wat een indruk dat op mij heeft gemaakt. En nu zat ik weer in diezelfde trein maar nu mocht ik in Tai Po uitstappen! Jippie!! En dat is veel leuker!

Rina kwam me ophalen. Lopend vanaf de berg. We zijn in de taxi weer naar haar huis gegaan en daar hebben we heerlijk bijgepraat en koffie gedronken. Ze liet me ook het schilderij zien waar Loes mee bezig is en wat een creatieve meid is dat toch! Echt prachtig.

Daarna zijn we samen de berg weer afgewandeld naar het oude centrum van Tai Po. Rina had met een kennisje afgesproken om met ons te lunchen. Ze is net uit NL verhuist en dan is het altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten.

We gingen eten bij Mr. Jerry. Een klein Shanghai restaurantje. Terwijl we buiten aan het wachten waren op kleine krukjes totdat er een tafeltje beschikbaar was, vertelde Rina dat Mr. Jerry helemaal niet Jerry heette! Volgens mij vertelde ze dat hij Martin heette! Maar what's in a name, toch? En het eten was zalig!

Ook hadden we het over hiken en het wonen in het buitengebied van HK. Want als je zo loopt door het ruim opgezette Tai Po met de vele bomen en groen, dan krijg je toch wel even een soort van jaloezie over je heen. En Rina woont in een heerlijk huis met trappen die helemaal alleen voor haar zijn! Net een 'echt' huis! Beter eigenlijk nog, het is een echt huis! Maar er zijn wel degelijk dingen waar je rekening mee moet houden als je in het groen woont. Zo vertelde ze dat je b.v. niet zo maar onder de bomen moet lopen in het 'slangenseizoen' en dat je soms boze apen achter je aan krijgt. Pardon?!
Ze vertelde dat de security guard van hun compound Loes iets had laten zien...een boom op hun compound waar van die groene gifslangen in hingen!!! AHHH!! Met die apen kan ik nog wel leven maar van die slangen, nee. Laat mij maar op 4 hoog zitten!

He die dame staat op allebei mijn foto's!

Na het eten namen we afscheid van Judith en hebben Rina en ik nog even door de wetmarket gewandeld. Altijd leuk om te zien. En na al die jaren heb ik dus de tai po market gevonden die niet meer buiten is gevestigd maar lekker droog onder een dak!

Nog een bakkie bij Starbucks en toen weer de trein in naar Tsim Sha Tsui. Veilig naar de betonnen stad!