We worden opa en oma!

Tijdens de enorme typhoon die T10 veroorzaakte kregen Chiel en ik 's nachts een gemist telefoontje. Van Remy. De volgende morgen belde hij weer. Ik dacht dat hij belde om te vragen hoe het hier in HK was want ik had begrepen dat we zelfs het nieuws in NL hadden gehaald met de typhoon. Dus toen hij belde, begon ik als een gek te ratelen dat alles ok was, dat er wel schade was, dat we zelfs water binnen hadden gehad op 4 hoog, enz.

Remy hoorde het allemaal aan en toen ik was uitgerateld zei hij: "Gelukkig maar mam, maar daar belde ik niet voor. We zijn zwanger!" Ik geloof dat ik even stil viel, alsof ik de woorden opnieuw moest registreren en daarna natuurlijk groot gejuich!! Zwanger?! Echt?! Wat gaaf!!!!

Ik wist echt niet hoe ik het had. Wat een nieuws zeg! Ik vuurde allerlei vragen op Remy af. Hoe gaat het met Rachida? Wanneer komt de kleine? Is alles goed? Is ze moe? Hoe gaat het met jou? Heb je Linn en Ben al gebeld? Nadat hij alle vragen stuk voor stuk had beantwoord en we samen niet konden geloven dat het echt zo was, ging Remy zelf Chiel bellen.

Nadat we hadden opgehangen plofte ik op de bank. Jee, ik word oma. En Chiel wordt opa. En kleine Remy (nou ja klein, 2.05 meter lang en 30 jaar) en Rachida worden ouders...Waar is de tijd gebleven? En toen Chiel naar huis belde, kon hij er niet overuit. 'Ik word opa' bleef hij maar zeggen.

En toen we een paar weken geleden in NL waren, konden we eindelijk persoonlijk Remy en Rachida feliciteren. Ze zijn toen lekker een heel weekend gebleven in Druten. En Rachida was echt heel moe. Ze viel overal in slaap en heeft heerlijk op onze bank gehangen. Geen haast. Ze heeft zich lekker laten vertroetelen door a.s. papa en a.s. oma.

Vorige week is de eerste echo gemaakt en alles is helemaal goed met het kindje. En straks in maart kunnen we de baby verwachten!