Back to normal

We hadden verwacht dat we het fenomeen jetlag wel kenden. Je bent van slag. Je krijgt een enorme honger midden in de nacht. En als je niet druk bent en op de bank zit val je in een diepe slaap. Nou, dat was nog peanuts vergeleken bij dit!

Vanaf het moment dat we in de USA vlogen van hot naar her om vervolgens via Europa naar Azië te vliegen, is onze biologische klok totaal van slag. Niet een beetje. Niet dat je denkt 'het valt wel mee'. Nee we hebben onze dag met de nacht vervangen en dat proberen we nu zo goed als het gaat weer terug te brengen naar zoals het hoort.

We kwamen donderdagmorgen aan in HK. Maar voor ons gevoel was het woensdag. Daar begon het mee.  En dan moet je ineens een hele dag plus 12 uur tijdsverschil zien te overbruggen. Ik kan je vertellen, dat valt niet mee.

Donderdagmiddag ging Chiel gelijk aan de slag. Er lag zoveel werk op hem te wachten dat het niet meer leuk was. 's Avonds om 8 uur lagen we allebei voor pampus op bed. Vielen gelijk in slaap tot middernacht! Dan ben je weer klaar wakker en knort je maag. Die nacht is met stukjes en beetjes voorbij gegaan.

Vrijdag ging Chiel naar Shenzhen. Er zaten klanten op hem te wachten. Dus om 6 uur opstaan. En dat terwijl je net om 5 uur in slaap bent gevallen! Gevolg: vette wallen onder de ogen en het onderdrukken van lichtelijke moordneigingen als blijkt dat de klant alleen maar voor de gezelligheid langs kwam en niets te bespreken had.

Hij kwam vrijdagavond thuis om 6 uur. Misselijk van de slaap. Hij is eerst op bed gaan liggen voor een half uurtje want daarna zouden we gaan eten met Jos die we al weken niet gezien hadden. We namen een snelle hap in de kledingzaak naast Jos's nieuwe huisje op Cameronroad. Jazeker een kledingzaak waar je ook aan de spaghetti  kan. Lekker gegeten en toen moest Chiel om half 8 de taxi weer in richting vliegveld! Nieuwe klanten kwamen aan. Ze waren nog nooit in HK geweest.

Ik ben met Jos nog aan de koffie gegaan en Chiel kwam om 11 uur weer thuis. Ik lag ondertussen vanaf 9 uur al in bed omdat ik mijn ogen niet kon openhouden. Maar goed, ik schrok wakker en toen vertelde Chiel dat hij in de trein naar het vliegveld in slaap was gevallen en dat hij nog maar net op tijd er uit was gesprongen! De klanten waardeerden het enorm dat Chiel op ze stond te wachten.

We gingen dus om middernacht weer naar bed. En om 2 uur zaten we weer op de bank! Klaar wakker! Ik heb maar eitjes gebakken en brood geroosterd. Glaasje jus erbij. Om 4 uur weer naar bed. Ik heb nog even geslapen maar Chiel heeft zijn email maar beantwoord.

En vanmorgen ging de wekker om 6 uur. Daar hebben we hartelijk om gelachen omdat we al uren op de bank zaten, maar Chiel sprong onder de douche. Om 8 uur zou hij de klanten ophalen van hun hotel want ze gaan naar China. Een fabriek bezoeken en er staan vergaderingen gepland. En hoogst waarschijnlijk een hapje eten met de klant.

En deze aankomende week is het nog super druk. Maandag vliegt Chiel naar Shanghai, dinsdagmorgen komt hij terug en dan gaan we beiden weer naar Shenzhen waar het jaarlijkse Nieuwjaar's etentje is voordat het personeel naar huis afreist. Grappig is dat er op zo'n etentje met 110 personeelsleden (!) ik zeg dat is geen kattenpis, er altijd een verloting wordt gehouden. Er kunnen dan envelopjes met wat geld gewonnen worden als extraatje voor thuis. Maar dit jaar is de Blokker uit Nederland ook vertegenwoordigt! We hebben een koffer vol met nep 'delftsblauw' meegenomen! Dat worden leuke prijsjes! Daarna gaat de fabriek 2 weken dicht want volgende week is het Chinees Nieuwjaar!