Shoppen!

Gisteravond hebben we eerst Jesse opgehaald van het vliegveld. Een beetje witjes en een beetje brak liep hij door de gate. Het was 16 uur vliegen van HK naar New York en toen nog 3 uur van New York naar Orlando. Het mag duidelijk zijn dat hij overmoeid was. Totdat hij, tadadada, onze auto zag! Hij kreeg gelijk weer kleur op zijn wangen! 

We stapten in, zetten koers naar ons hotel, alles ging goed totdat...natuurlijk we weer verkeerd reden! We bleven de snelweg op en af rijden en steeds net voorbij de toll. We krijgen denk ik bij de afrekening van de huurauto flink wat toll op de rekening terwijl we echt niet verder geweest zijn dan Orlando en Disney! Maar goed we hebben het gered en kwamen een half uurtje later terug in het hotel. Jesse bracht zijn spullen naar de kamer en we spraken af een uurtje later elkaar weer te zien om dan te gaan eten.

We zitten gezellig bij de Italiaan. Er wordt lekker bijgepraat, er wordt een wijntje gedronken, er wordt een bordje pasta gegeten. Heel gezellig. De ober komt langs om de lege borden mee te nemen, hij maakt een grapje hier en daar, flirt met de dames die naast ons aan tafel zaten en helaas laat hij een mes vallen. Op onze tafel....maar later bleek dat dit mes niet op tafel terecht was gekomen maar op...3 keer raden...Chiel's Iphone! Er zit een pracht van een ster in het scherm. Toen we hem daarop aanspraken ontkende hij natuurlijk. Maar gelukkig doet de telefoon het nog.

Jesse stortte op dat moment echt in. Hij kon zijn ogen niet open houden. Dus naar bed en we spraken af om vanmorgen om 8 uur te ontbijten. Bij ons ging de telefoon om 2 uur 's nachts. Niet Jesse maar de PCCW uit Hong Kong belde met een aanbieding! Geweldig idee maar wij natuurlijk gelijk klaar wakker. Achteraf bleek dat Jesse al aan het hardlopen was om 5 uur 's ochtends en hebben we met z'n allen ontbeten om 7 uur. Jetlag!

Vandaag stond in het teken van het ophalen van de startnummers voor de Goofy Challenge en het scoren van een korte broek voor de heren. De temperatuur is ineens weer gestegen en het was zelfs warm! Van 3 graden in de morgen naar 23 graden vanmiddag!

Dus wij de rode bak weer in. Jesse had zijn tom tom meegenomen en ineens hadden wij een navigatiesysteem in de auto! Geweldig! Dat rijdt stukken makkelijker.

We reden eerst naar ESPN Wide World of Sports Complex om de startnummers op te halen. Super gaaf complex, helemaal Disneyfied en vol met bejaarde vrijwilligers die overal de weg stonden te wijzen. Chiel en Jesse kregen hun startnummers, hun 3 Disney t-shirts en allerlei buttons en foldertjes. Ze hebben ieder hun XL shirts nog kunnen omruilen voor L shirts want toen ze zich opgaven voor deze marathon waren ze nog wat forser. Ze verzopen nu in de XL!

Ook hebben we de enorme expo van sport-dingetjes overgelopen maar helaas weinig gekocht. Er was genoeg maar de drang om shirts te scoren was verdwenen nu ze ieder 3 shirts hadden gekregen! Dus er zat maar 1 ding op. Op naar de shoppingmall's!!

Wat een enorme shoppingmalls bestaan er hier! Groot, heel groot. En goedkoop, heel goedkoop! En zo veel keuze dat het niet meer te overzien is. Maar desalnietemin hebben we daar toch zo'n beetje de hele dag doorgebracht. Het was wel een omgekeerde situatie. De heren gingen uit hun dak met shoppen en ik zat nu op zo'n stoel voor de kleedkamers!

Van de ene shoppingmaal gingen we naar de ander. Dit was lekker buiten, laag bouw en wederom super veel keuze. Ik heb heel wat UGG's gezien en niet gekocht. Maar ik kon de Le Creuset shop niet weerstaan! Er staat nu een pracht van een beslagkom op het bureau naast me!

Natuurlijk hadden we nog wat problemen met onze creditcard. Maar dat kan ook niet anders. Het ligt in de lijn der verwachting als je ziet wat er allemaal al mis is gegaan. De creditcard werd geblokkeerd zonder reden. Chiel ging bellen, kreeg uitleg van ene Mike die zonder reden de card had geblokkeerd en hem verzekerde dat de fout nu was goedgemaakt, gingen we weer verder met shoppen. Maar natuurlijk was de fout niet hersteld! Opnieuw bellen en als het goed is, kunnen we er weer tegenaan! Mike belde zelf naar Chiel om hem het een en ander uit te leggen. Toch netjes.

Na zo'n middagje shoppen waren we moe en wilden naar huis. Jesse reed deze keer. Hij stelde zijn navigatie systeem in en daar gingen we. Als een volleerde Puff Daddy, Puff Mommy en Puff Diddy reden we met de stereo op max met de raampjes naar beneden, mee te galmen met "I'm sexy and I know it!" de landweggetjes af. Goh wat een leuke omgeving! Dit hebben we nog nooit gezien! We keken onze ogen uit. We reden lekker totdat het navigatie systeem ineens zei "Destination reached!" Pardon? Bereikt? Waar is het hotel dan? Ik weet niet hoe het komt, maar wij zijn verkeerd gereden MET navigatie systeem!!

We rusten nu een beetje uit. Chiel is zijn loop outfitje voor morgen aan het klaar leggen en straks gaan we eten met Jesse. Pasta natuurlijk! Morgen is deel 1 van de challenge. Een halve marathon!