Nieuwe Bank

Na 1 maand gewacht te hebben, was het vandaag zover. Onze nieuwe bank zou bezorgd worden! Ik keek er echt naar uit, maar had gelijk ook een soort van onderbuik gevoel dat deze dag niet zou gaan zoals verwacht.

Om half 1 werd er gebeld door G.O.D. of ik thuis was want ze zouden met een half uurtje aanbellen. Maar natuurlijk. Ik had alles al versleept. De tafel, het kleed, gelijk maar de stofzuiger gepakt trouwens, (het schijnt dat er achter de bergen ook mensen wonen) en alles stond klaar om onze nieuwe bank te verwelkomen in Huize Honig.

Zo'n 20 minuten later werd er gebeld. Ze zouden naar boven komen. Ik begon gelijk de deur open te maken en het tralie werk weg te klappen. Het buurmeisje kwam gelijk even kijken en met haar harde zware stem riep ze door de gang "HELLO!!" Nadat ik was bijgekomen van een lichtelijk hartverzakking ging ik verder.

10 Minuten later hoorde ik de deur van het trappenhuis opengaan. 2 Transpirerende slanke bezorgers met buikspieren waar je harp op kon spelen, stonden te hijgen voor de deur. De bank, die uit 2 delen bestaat, paste niet in de lift. Ze hebben hem dus per trap naar 4 hoog getild! Respect! Ik voelde me zo opgelaten dat ze deze bank ook per trap naar boven hadden gebracht, net zo als de verhuizers in februari. Gelijk maar 2 flessen water uit de koelkast gehaald om de jongens te vriend te houden.

Natuurlijk paste de bank ook niet zo maar door de voordeur alhoewel ik het tralie werk al had weg geklapt. Het hele tralie werk moest worden weg gehaald. Eindelijk kwam het van pas dat Chiel zo'n elektrische schroevendraaier had gekocht! De ene helft stond dus in de woonkamer maar nu moest de oude bank worden verwijderd. Ik gaf nog aan dat hij misschien zo over het balkon gemikt kon worden maar dat vonden de mannen niet een echt goed idee. Ok, dan moeten jullie het zelf weten...

Zie! Zelfde kleur als de bank!

En natuurlijk moest deze bank weer per trap naar beneden getild worden. Een kwartiertje later stonden ze boven met deel 2 van de bank. Ook per trap. Oh, ik had echt medelijden met die mannen! De bank werd uitgepakt, de schroevendraaier weer keurig in zijn hoesje gerist en de bankkussens werden opgepakt. Ik heb de mannen maar een goede fooi gegeven voor de gedane moeite. Maar ik heb eindelijk mijn bank! Het kostte wel anderhalf uur met heen en weer gesleep tussen de parkeergarage en de 4de verdieping maar dan heb je ook wat! En hij zit/ligt lekker!!!

Daarna nog maar een kopje koffie gedaan met Irma en Viggo. Boodschapjes gedaan en ik ben eigenlijk net terug van Jos en Irma. Irma had heerlijke pasta gemaakt en Viggo lag als een klein cadeautje op de bank te slapen. Zo schattig!

Straks komen Ton en Lien nog even een drankje doen bij mij thuis. Ze zijn gisteren aangekomen in HK. De boodschappen worden vanavond afgeleverd dus ik moet thuis blijven. Morgen gaat Ton weer naar China en dan komen hij en Chiel 's avonds samen weer terug. Gezellig!

Tea at the Pen

Jarig Jobje

Gisteren was Irma jarig. Haar eerste verjaardag als moeder. Alleen dat al is heel bijzonder en dan ook nog in Hong Kong zijn maakt het wel helemaal af. We hebben gisteravond bij ons thuis lekker gegeten. Jos bestelde online eten en een uurtje later zaten we lekker te smullen van Donner Kebab en salades. Kleine Viggo lag lekker in zijn wagentje en zo werd het een heel ontspannen avond.

Koyak & Koyak

Irma kreeg van Jesse een bon om bij het Peninsula te gaan high tea-en en omdat alleen ook zo alleen is, mocht ik mee! We hebben maar gelijk de koe bij de horens gevat en zijn vanmiddag met z'n drietjes naar het Peninsula getogen. En we waren op tijd! Wij konden nog een tafeltje krijgen maar de gasten achter ons mochten keurig in de rij staan wachten. Het bleek dat een tafeltje boeken in de lobby dus niet mogelijk is. Wie het eerst komt wie het eerst maalt. Geluk dwing je soms af, toch?

The Lobby

We hebben heerlijk bijgepraat en genoten van de lekkernijen. Zo'n zilveren theepotje maakt het net even leuker ;-)

Viggo had er in het begin niet zo heel veel zin in. Hij was weinig onder de indruk van de prachtige lobby.  En het feit dat hij later aan zijn vriendjes kan vertellen dat hij bij HET Peninsula aan de thee had gezeten, maakte het niet beter. 

Ben boos!

En dat er handvol van die Rolls Royces te glimmen staan buiten...BOEIEN! 

Ok, dat flesje smaakte goed maar daarna had hij het niet zo naar z'n zin. Beetje huilen, wel zachtjes, maar bij mama op schoot zitten is toch wel het allerleukste. Daarna bleef hij lachen! 

We hebben een heerlijke middag gehad! 

Back home

We zijn er weer. Gistermorgen vertrokken uit Druten en vanmorgen om 7 uur zijn we geland in Hong Kong.

Tegenwoordig komt ons vliegtuig vanuit Parijs. Hij landt in Amsterdam, pikt de reizigers op en dan vliegen we door naar HK. Toen we het vliegtuig binnen stapten zat het al aardig vol met mensen. Allemaal uit Parijs. Helemaal achterin waar wij onze stoelen hadden, zat het vol met Chineesjes. En dan weten we het wel, de Chineesjes zijn gek op de stoelendans. Ze zaten natuurlijk in een half vol vliegtuig en daardoor waren er heel wat vrije zitplaatsen. Dus zij dachten, ik ga gewoon ergens zitten wat mij wel leuk lijkt en dan zie ik wel of er iemand op die stoel wil zitten. Het concept 'stoelnummer' gaat aan deze mensen helemaal voorbij.

Wij liepen naar onze stoel en ja hoor, daar zaten 2 Chinezen. Ze hadden zich al helemaal geïnstalleerd. En toen wij zeiden, sorry dit zijn onze stoelen, keken ze eerst verbaasd en daarna als ze een tijdje net gedaan hebben of ze gek zijn, pakken ze de spullen op en gaan dan weer ergens anders zitten. Nog steeds niet hun eigen stoelnummer natuurlijk. Dat zou te gemakkelijk zijn. Dus het eerste half uur liepen 12 Chinezen van links naar rechts door het vliegtuig. Maar helaas voor hun, dit vliegtuig zat helemaal vol en daardoor moesten ze echt op hun stoelnummer gaan zitten!

We hebben ook flink wat turbulentie gehad. Maar ook prachtige uitzichten op de waddeneilanden en op Scandinavië. Alleen slapen ging echt niet. Om 2 uur 's middags vliegen brengt met zich mee dat je niet echt slaap hebt. En dat je zowat de hele nacht met opengesperde ogen zit. Nou ja. Vanmorgen bij thuiskomst is Chiel gelijk naar bed gegaan. Ik niet. Ik was nog steeds hyper. Later lukte het wel en heb ik nog een uurtje geslapen.

Chiel is alweer naar het werk vertrokken. Hij heeft het druk en morgen gaat hij dan ook voor 3 dagen naar Shenzhen. En morgen komt Ton ook weer. Nee, hier is niets te merken van een 2e Pinksterdag. En het weer in NL is echt stukken beter dan het weer hier mensen! Geniet er maar van!!

Maar ik heb net lekker geluncht met Irma, Viggo en Jos. Het is Irma's verjaardag! En die kleine moest ik natuurlijk even knuffelen! Vanavond gaan we een hapje eten met z'n allen. Leuk!

De Bolle

En vandaag weer volop zon en een zalige temperatuur! We boffen echt!

Chiel is vanmorgen gelijk maar weer aan het werk gegaan. De laatste week scheurt hij van links naar rechts door NL en vanmorgen was het niet anders. Van Druten naar Eindhoven en van Eindhoven naar Doetinchem om vervolgens weer naar Druten te gaan. En natuurlijk konden de files niet weg blijven. Het Pinksterweekend is begonnen en hij heeft ze allemaal mogen meemaken, de bofkont.

Ondertussen zijn Linn en ik nog naar Nijmegen geweest. Linn wilde nog een outfitje scoren voor Emporium (dansfeest) waar ze morgen heen gaat. En het blijft natuurlijk wel gezellig om zo met z'n tweetjes lekker tijd door te brengen. Beetje hier kijken, beetje daar kijken, broodje kaas eten, ijsje halen en weer terug naar huis. O ja , dat outfitje is gescoord maar volgens de laatste berichten gaat ze toch iets anders aandoen. Vrouwen...

En vanavond kwamen Johan en Petra op bezoek. Johan was een voormalig klant van Chiel die we regelmatig in HK op bezoek hadden. Petra is ook een keertje mee gekomen en net voordat we vertrokken naar NL hebben we Mark, de zoon van Petra op bezoek gehad. We hebben geen minuut verspild, ook Johan en Petra stonden in lange files, en zijn gelijk naar de Bolle gereden in Boven Leeuwen.

Ik had me zo voorgesteld om lekker in een zonnetje op de dijk te zitten, nippend aan een glaasje witte wijn en dat is gelukt! We zijn op het terras gaan zitten en hebben ontzettend gelachen en lekker bij gepraat. En natuurlijk gegeten. Asperges! En ze waren zalig! En de dessert-tappas deed het ook goed. Je kan zelf je dessert samen stellen uit een lijst van 12 verschillende toetjes in kleine glaasjes. Mocht iemand daar ooit gaan eten, de hangop met rozenbottel-compote is niet te versmaden!

Rond 11 uur namen we weer afscheid van elkaar. Zij moesten nog naar een feestje en wij moesten hoognodig naar onze hang-bank. Morgen hebben we helemaal geen afspraken en dat is eigenlijk best lekker. Nog 1 dagje genieten van NL en de kids....

Katwijk aan Zee

Of we ook boffen met het weer zeg! Ongekend! Prachtig weer en als er dan toch regen moet vallen, dan zijn de weergoden zo lief om dat 's avonds of 's nachts te doen. Gelukkig maar want dan kan je toch nog genieten van het zonnetje zo na het werk.

Gisteravond zagen Chiel en ik een prachtige zonsondergang. Kort daarna begon het keihard te regenen en sloeg de bliksem links en rechts in maar echt, het zag er waanzinnig uit!

Vandaag ben ik in de auto gestapt en naar Leiderdorp gereden. Naar Simone en samen zijn we naar Katwijk aan Zee gaan. Niet om aan het strand te liggen wat eigenlijk best een goed had geweest, maar om te gaan shoppen.

Ik was daar nog nooit geweest maar wat een gezellig dorpje! Het dorp waar Dirk Kuyt vandaan komt. Zo'n beetje alle winkeltjes heten Kuyt of Kruyt. En dat geeft weer te denken...Maar leuke winkeltjes, lekker rustig, prachtig weertje. Helemaal goed dus. Deborah kwam ook nog langs en met z'n drietjes hebben we een broodje gegeten aan de boulevard met uitzicht op het strand.

Ik ben heel goed geslaagd en daar ben ik zo blij mee! Eindelijk kleding waar je geen maatje 0 voor nodig hebt, wat weer goed is voor het zelf vertrouwen. Aan het eind van de middag zijn we weer terug gegaan naar Simone's huis, nog een glaasje fris gedronken en toen werd het tijd om weer in de auto te stappen terug naar Druten.

Alles ging goed, tot aan de afslag Nijmegen/Tiel. Files! Muurvast. Geen beweging in te krijgen. Het scheen dat er ergens een vrachtwagen stond met pech en dat daardoor een weghelft was afgezet. Ik heb niets gezien maar 30 minuten doen over 500 meter, daar wordt niemand gelukkig van. Gelukkig had Linn het eten klaar staan toen ik thuis kwam. En daar wordt je wel weer gelukkig van!

Morgenavond krijgen we nog visite van Johan en Petra en dan hebben we nog 1 volle dag voordat we a.s. zondag weer vertrekken naar Hong Kong. Hopelijk krijg ik alles in de koffers...Veel Oranje spul gekocht, koffie en kaas en dingetjes die ik op verzoek mee ga nemen voor Jos en Irma en Ellen.

Tjonge wat vliegt de tijd...

Even bijpraten

Ik had verwacht hier de 10 dagen door te brengen naast de kachel. Snorrend op 21 graden, erwtensoep pruttelend op het gasfornuis, en alle in Nederland achter gelaten sweaters 1 voor 1 aan te kunnen doen. Maar wat een verrassing! Het weer is geweldig hier! Ok, er zijn hier en daar wel wat buien gevallen en in sommigen delen van Nederland heeft het voor noodweer gezorgd, maar hier in het Land van Maas en Waal, niets van dat alles!

Het zonnetje schijnt, de vogeltjes fluiten en de lucht van vlees op de bbq komt je in elke straat tegemoet. Echt zalig! Chiel had gehoopt op iets kouder weer omdat hij graag lange afstanden wil hard lopen maar helaas. In plaats van hardlopen zit hij nu in zijn kleine autootje zonder kap en racet van links naar rechts door Nederland.

Ik zit nu in mijn eentje. Chiel weg naar Barneveld, Linn en Ben op het werk en ik ga straks lekker naar de kapper. Heerlijk. Mijn hoofdje is wel toe aan een goede knip en verf beurt.

Verder kreeg ik gisteravond nog een bezoekje van Lody en we hebben gezellig met z'n allen gegeten. Gaat Ben a.s. woensdag zijn nieuwe autootje ophalen en ga ik a.s. donderdag naar Leiderdorp om Simone te bezoeken en heb ik net aan de telefoon gehangen met Mickey. Lekker.

Maar nu eerst naar de kapper!

70 Jaar!

Ik had onze trip niet beter kunnen plannen. Mijn oudste zus werd 70 jaar! En dat werd gevierd in, of all places, Biddinghuizen. De woonplaats van Louky voor de afgelopen 29 jaar.

Samen met Lody vertrokken we zaterdag vanaf Tiel. Chiel had me weg gebracht en daarna ging hij weer naar Druten waar hij met Ben op autojacht ging. En ze zijn geslaagd! Een pracht van een Punto is het geworden! Maar daardoor kon hij niet mee en ben ik alleen met Lody naar Biddinghuizen afgereisd.

Het klinkt zo dichtbij maar feit is dat je bijna 2 uur in de auto zit! Maar we hebben heel wat afgekletst en ik mocht lekker rijden. Heerlijk. Eindelijk zelf achter het stuur i.p.v. een lichtelijk gefrustreerde Hong Kong taxi chauffeur die het altijd voor elkaar krijgt om je misselijk te krijgen.

Louky hield haar verjaardag niet in haar huisje maar in het Koetshuis. Een soort van wijkgebouw waar zij regelmatig over de vloer komt. We liepen naar binnen en ineens zag ze me! Het was echt een verrassing voor haar dat ik mee kwam. Ze had het echt niet verwacht dus het was erg leuk om haar verbaasde gezicht te zien!

Het leek wel een familie reunie. Iedereen was er behalve Simone die helaas moest werken. Maar geen nood Simone, je wordt door Ben vanavond in wat foto's gefotoshopt zodat jij ook op de foto's staat ;-)

Het was super gezellig! Het mooie weer maakte het helemaal extra feestelijk. Louky had het prima geregeld. Koffie, taartje, kippensoep, slaatje en mijn favoriet...een broodje kroket! We hebben heerlijk bijgepraat, gelachen, geluisterd naar de speech en zalig gegeten. Het was een superdag!!

"s Middags zijn Lody en ik weer naar Druten gereden. En om het helemaal af te maken had Chiel een tafeltje gereserveerd bij d'n Optie waar we met z'n allen hebben gegeten. Heel gezellig.

Nu zitten we met z'n tweetjes thuis. Linn zit ergens in een supportersbus naar Drente om te kijken of Jeffrey's elftal gaat promoveren. Ben is met Selina naar de Passar Malam in Den Haag, Remy is met Rachida in Utrecht. Ik heb net de achtertuin gewied en geveegd, de was zit in de machine, Chiel heeft weer 16 km hard gelopen en 'Eigen Huis en Tuin' op de tv.

Lekker hoor om weer thuis te zijn. Vandaag even helemaal niets!

Nederland

Dat waren nog even wat drukke uurtjes zo vlak voor ons vertrek.

Chiel had beloofd om 'smiddags om 4 uur thuis te komen maar natuurlijk gebeurde dat niet. "4 Uur lukt niet meer, het wordt half 5!" stond er in zijn smsje, maar toen puntje bij paaltje kwam was het bijna kwart voor 6. Hij is gelijk door gegaan naar Elements waar onze klant stond te wachten. Het plan was om nog even een hapje te eten met Dick voordat Dick zelf naar het vliegveld zou afreizen. Hij vloog met de KLM naar NL.

We hebben een pizaatje gegeten, Dick uitgezwaaid om half 8 toen hij de trein instapte en wij vertrokken weer naar huis. Chiel moest zijn koffer nog inpakken! Alles werd in de koffer gemikt, de vuilniszak nog dicht gebonden en buiten gezet en wij de taxi weer in naar de Airport Express.

Eindelijk konden we kalm aan doen. De koffers waren ingecheckt, en nu hoefden we even niets. Het vliegtuig vertrok op tijd en deze keer zaten we helemaal achterin het vliegtuig. Daar zijn nog 3 rijtjes met 2 stoelen en we wilden dat wel eens proberen. Voor Chiel een zee aan beenruimte dus hij was blij. We hebben lekker geslapen en om 6 uur raakten de wielen Nederlandse grond. Het zag er goed uit zo van uit de lucht. Het was zonnig! En toen riep de piloot om dat het maar 3 graden was! Pardon?!

We hebben de auto opgehaald en we zijn lekker kalm aan naar huis gereden. Het was heerlijk rustig op de weg i.v.m. Hemelvaartsdag. Geen files, geen werk verkeer.

Thuis zaten Linn en Ben al op ons te wachten. Schoon huis. Koffie was gezet. Kortom, wat heerlijk om weer thuis te komen! Remy belde even later op en om 10 uur liep hij de voordeur binnen! De familie Honig was kompleet!

Linn vertrok 's middags naar Dreumel, Ben vertrok met Selina naar Horssen en Remy ging met ons naar de AH. Nou, alsof het gratis werd gegeven daar. Druk!! We hebben nog een rondje gelopen door Druten, een bakkie koffie gedaan bij d'n Optie en aan het eind van de middag ging Ben de traditionele frietjes met een kroket halen. En toen ging het lampje uit bij Chiel en bij mij...

We hebben het nog kunnen rekken tot 8 uur 's avonds maar toen ging het echt niet meer. Ik hield mijn ogen niet meer open. Chiel is een half uurtje later naar bed gegaan en Remy zat nu ineens in z'n eentje op de bank. Hihi. Hij is een nachtje blijven slapen dus straks zien we hem nog eventjes. En we werden wakker om half 5! Lekker op tijd. Chiel gaat zo aan het werk en richting Doetinchem en vanmiddag gaat hij met Ben op stap.

Linn komt zo thuis en dan gaan we shoppen en nemen we Remy gelijk mee naar Nijmegen. Hij wil daar de trein weer in. Gezellig. He, wat heerlijk om weer even in NL te zijn en onze kids te zien!! Lekker!

Bijna onderweg!

De laatste dag. Vanavond vliegen we naar NL!

Maar eerst nog even de pestcontrole. In de Pinnacle zat het de laatste jaren bij de service inbegrepen. Elke 2 maanden kwamen ze langs. Maar hier moeten we het zelf regelen. Dus ik heb aan Elvira gevraagd of ze misschien iemand kon bellen en vanmorgen om 10 uur kwam de man binnen. Gewapend met zijn kill-the-cockroach-kit liep hij binnen. Hij is door het hele huis gegaan en daarna moesten we vertrekken voor 3 uur.

Ondertussen was Rina ook gearriveerd. Nog even een bakkie doen voordat we elkaar voor 2 weken moeten missen. Maar ik moest ook nog naar de bank. Geld overmaken naar NL. Geld overmaken naar onze HK rekening. Pff. Ik had echt even storm in m'n hoofd. Er moest nog zoveel gedaan worden...
Voor de bank waren we ook nog even getuige van een echtelijke ruzie die bijna op knokken uitliep. Daar wordt je ook zo relaxed van, zeg maar.

Nadat de bankzaken gedaan waren, had ik eigenlijk onze klant moeten ophalen van het hotel om hem naar de airport express te brengen. Hij vliegt wel pas vanavond, een uurtje voordat wij opstijgen, maar bij het hotel moest hij uitchecken natuurlijk. Ik wist echt niet hoe ik alles op tijd moest rond breien dus Chiel is zijn klant gaan wegbrengen. Gelukkig.

Rina en ik hebben nog lekker een bakkie Thaise pad tai gegeten en daarna vertrok ze weer naar huis. Ik naar huis, alle ramen en deuren open gezet om eventuele luchtjes van de pest controle eruit te krijgen. Toen de koffer inpakken en verder door het huis lopen om te bedenken wat wel mee moet maar nog niet in de koffer zit. Ondertussen de laatste was opgevouwen die vanmorgen de droogtrommel inging. Afwas gedaan. Vuilniszakken verwisseld. Chloor gespoten waar maar een afvoerputje zit. Balkon schoon gespoten, planten water gegeven, Chiel nog gebeld, de halve koffer weer uitgepakt, kortom de storm in mijn hoofd is nog niet overgedreven.

Straks om 4 uur komt Chiel thuis als het goed is. Hij wil zijn koffer ook nog inpakken. Gisteravond kwam hij pas laat thuis na 2 dagen China. Maar zijn to-do lijstje qua werk moet eerst af. Om 6 uur worden we weer verwacht bij de klant die nu ergens in Elements rond doolt. We gaan nog met hem eten en dan met z'n drietjes de trein in naar het vliegveld. Hij vliegt met de KLM en wij met Cathay. Ze vertrekken een uur na elkaar. Hopelijk is dan de storm verdwenen die nu rond spookt in mijn hoofd.

Lekker naar huis. Verstand op nul en dan fijn 12 uur hangen in een vliegtuigstoel. Morgenochtend om half 7 komen we aan!! Jippie!!

Viggo goes Hong Kong!

Na een lange vlucht kwamen vanmorgen Jos, Irma en kleine Viggo aan in een warm en benauwd Hong Kong. Maar die kleine is een echte bikkel! Hij heeft de hele vlucht doorgeslapen en geen kik gegeven! Net z'n vader!

Rond 10 uur kreeg ik een telefoontje van Jos. Of ik thuis was. Ze zouden over 10 minuutjes bij mij zijn dus ik stond gewapend met de camera klaar op het balkon om foto's te maken. Toen bleek later dat zij al voor de deur stonden en ik geen deurbel of telefoon heb gehoord! Nou ja. Jesse kwam ook nog even langs en nu kon hij zelf zijn geweldige cadeau aan Viggo overhandigen.

De familie Reinders was een beetje moe. Het blijft een lange reis maar de eerste keer met zo'n kleintje is wel heel spannend, en dat was van de bekkies af te lezen. Alleen Viggo had echt nergens last van. Hij sliep en hij bleef slapen ;-) En wat een prachtig mannetje is hij toch! Om op te vreten! En zo makkelijk!

Toen we allemaal voorzien waren van koffie en de eerste nieuwtjes waren uitgewisseld was het tijd voor de onthulling! Viggo kan zich nu eigenaar noemen van een gele Lamborghini! Kompleet met uitklapbare zijspiegels, een pratende navigatie en een remote controle voor zijn vader die nu vanaf zijn stoel Viggo kan laten rond rijden! Helemaal geweldig. Zeker toen de richtaanwijzers werden uitgeprobeerd en een Chinees stemmetje de huiskamer in brulde 'Turn left, turn l(r)ight!'

Jos had in ieder geval wat te doen. Eerst mocht hij een ledikant plus matras naar zijn huis slepen en nu staat de Lambo nog geparkeerd voor mijn eettafel, maar die moet natuurlijk ook nog naar huis.

We hebben nadat Jos het ledikant in elkaar had gesleuteld nog geluncht bij Sushi One met z'n allen. Jos ging daarna naar het werk, Irma en Viggo deden een dutje en ik ging naar de Smartone om een kleine simkaart te halen voor mijn nieuwe telefoon.

Aan het eind van de middag zijn Irma, Viggo en ik gaan lopen naar de Avenue of Stars om bij de Starbucks lekker op een terrasje te hangen. Viggo vond het allemaal best. Ook toen zijn eerste Chinese en Japanse fans om hem heen stonden en hem probeerden aan het lachen te krijgen.

Tegen een uurtje of 6 was Jos er ook en zijn we gaan slenteren naar de Thai bij ons op het pleintje. Lekker gegeten en toen was de koek echt wel op. De familie was nodig toe aan rust en een lekker bed.
De eerste dag was in ieder geval een succes!

Moederdag

Eigenlijk doen we daar nooit echt iets aan. Ik was al blij met de macaronie-kettingen die de kinderen ooit maakte. Maar tot mijn verbazing werd ik vanmorgen gewekt door Chiel met ontbijt op bed! Croissantje, eitje, koffie en jus. Ik viel bijna mijn bed uit van verbazing! Zo lief!!

Verder zijn we bezig geweest met de voorbereidingen voor de bbq. Deze keer 's middags om 12 uur en alleen hamburgers. Jesse had zich heel subtiel zelf uitgenodigd en we hebben Berry ook gebeld of hij zin had in een hamburger. Ik had het ook met rook signalen kunnen doen want hij slaapt precies tegenover ons balkon in het Regal. Maar omdat Chiel de burgers nog niet op de bbq had gelegd en daardoor nog geen rook was opgestegen hebben we het maar via de telefoon gedaan.

Even later stonden Jesse en Berry op de stoep. Ik kreeg nog een heerlijke taart en truffeltjes van Agnes B van Jesse! Ook al zo lief! We hebben heerlijk gegeten en de hamburgers waren optimaal gelukt! Chiel wordt een echte prof! Enige minpuntje was dat om 12 uur de zon echt recht boven het terras scheen, dus heel slecht voor de kale fontanelletjes onder ons. Het liep echt in straaltjes van iedereen af. Voortaan zoiets maar doen rond 1 uur maar vandaag kon niet anders. Om 2 uur moest Chiel weer naar het vliegveld om een klant op te halen. Berry ging nog even sporten, Jesse had een afspraak om 3 uur met Mabel en ik ging aan de afwas.

Om half 6 stonden Jesse en Mabel weer op de stoep. Ze hadden het cadeau voor Viggo gehaald en brachten die alvast naar ons huis. Jesse moet morgen al vroeg naar China en ook al probeerde hij een oplossing te bedenken, het ging gewoonweg niet. Dus vandaar dat ik morgen het cadeau van Jesse aan de familie Reinders mag overhandigen. Ik zeg nog niet wat het is natuurlijk maar wij hebben al voor-pret voor 10 gehad!

En toen kreeg ik nog een mandje in mijn handen gedrukt. 'Voor jou, van ons!' Huh?! Voor mij, waarom? Omdat we altijd willen komen bbq-en, zei Jesse. Ik pakte het mandje uit en onderin zat een doosje, met een nieuwe I-phone! Ook nog een witte!! Nou ja zeg!! Je begrijpt, ik hield het niet meer droog. Een veel te gek cadeau maar wel enorm lief! Ik heb de laatste tijd alleen maar pech met mijn telefoons gehad en dat kon Jesse niet meer aanzien. (Natuurlijk merkte ik toen ik alles wou installeren dat mijn sim-card nog van formaat 'groot' is en hij natuurlijk niet past. Dat kon er ook nog wel bij. Dus morgen ga ik gelijk naar Smartone om een nieuwe kaart te halen die wel past. ) Eindelijk hoor ik er ook bij!! Jippie!!

Nadat ik de traantjes had gedroogd en Jesse en Mabel weer waren vertrokken, en lekker aan de telefoon had gehangen met Linn, (ook al zo lief!) heb ik me vlug opgeknapt en omgekleed. Ik werd om 7 uur verwacht bij Heaven on Earth. Chiel had een middagje doorgebracht met Dick, onze klant, en omdat mijn rug weer opspeelt ben ik niet meegegaan. Ik zou rechtstreeks naar het restaurant gaan. Veel slimmer. Ik moet tenslotte nog vliegen woensdagnacht!

Berry kwam ook en met z'n viertjes hebben we zalig gegeten. Lekker. Aan het eind van de maaltijd kwam de manager van het restaurant langs om een foto te nemen van ons. Voor moederdag! En voordat Dick en Berry het doorhadden stonden ze vereeuwigt op een pracht van een polaroid foto. Hihi. Ik kreeg er zelfs nog een mooi lijstje omheen en als klap op de vuurpijl een gratis dessert! Ook weer zo lief!!

Na het eten zijn we terug gelopen via een Apple store waar ik notabene van Berry nog een hoesje kreeg voor mijn nieuwe telefoon! Zo lief!! Daarna hebben we nog een wijntje genomen en hebben we de klant bij het hotel afgeleverd. Chiel gaat morgen voor 2 dagen naar China met de klant, Berry gaat naar China naar de fabriek en ik blijf thuis om morgen Jos, Irma en kleine Viggo te verwelkomen! Kan niet wachten om Viggo vast te houden en om Jos en Irma als ouders bezig te zien! Leuk, leuk, leuk.

Jos stuurde vast een foto om te laten zien dat ze echt met z'n drietjes in een vliegtuig zitten! Dat worden nog gezellige dagen t/m woensdag!

Wat een heerlijke dag!

Bam! Bonus binnen!

Eens in de zoveel tijd gaat Chiel eten met z'n personeel. Dit keer was de eer aan het kantoor in Hong Kong. Twee redenen lagen ten grondslag.
1. Berry is op bezoek.
2. Elvira (secretaresse) heeft samen met Echo (Finance manager) onze vrienden van Henderson met gelijke munt terug betaald!

Elvira en Echo

Jullie kennen het verhaal. Als ik iemand zou aanbrengen in de Pinnacle als nieuwe huurder zou daar een bonus tegenover staan. Zo'n slordige 8000 hkd. Dit was in de tijd dat halve gebouwen leeg stonden vanwege de crisis en de mensen terug geroepen werden naar hun bedrijf in de USA of Europa.

Ik heb Mickey aangebracht als nieuwe huurder, maar Henderson kwam nooit met die 8000 hkd over de brug. Ze hadden steeds een smoes om het niet te doen en dan sta je machteloos. Enfin, na bijna 3 jaar hadden ze nog steeds niets betaald en wij gingen verhuizen van de Pinnacle naar de Hilton Towers. En toen werd het tijd voor de eindafrekening. Onze laatste 2 maanden huur moest nog betaald worden en aangezien ze nu ook nog begonnen te zeiken dat alles er niet meer zo uitzag als 5 jaar geleden toen we op 7B gingen wonen, waren Chiel en ik het spuugzat. Toen namen Elvira en Echo het over.
De Battle der Chinezen was begonnen!

Chiel mocht de huur niet overmaken van ze. 'Give them a reason they want to speak to you!' zeiden de dames. 'You don't talk to them, we talk to them!' En zo geschiede. Maandenlang een eindeloos heen en weer gepraat. Telefoontjes. Emailtjes. Henderson wilde de huur hebben en Elvira en Echo wilden het sleutelgeld EN die 8000 hkd hebben. De grap is dat Chinezen dat onderling van elkaar weten dat ze een engelengeduld hebben. Dus komt het nu niet dan komt het over een maand wel. Wij hebben niets te verliezen, jij wilt geld hebben. Dus ze hadden een mentaliteit van 'your choice, you tell me. I do not care!' En daar had Henderson niet van terug! Een deurwaarder op ons dak sturen was ook geen optie want de dames hadden al fijntjes verteld dat er dan per omgaande een deurwaarder op hun stoep zou staan!

En gistermiddag gaf Henderson zich over! Elvira mocht de cheque van 8000 hkd komen ophalen! Na al die keren dat Ida en consorten ons hebben gepiepeld, was het eindelijk zover... VICTORIE!! Heerlijk! Ik ben volgens mij met een glimlach op mijn gezicht in slaap gevallen gisteravond.

Eerlijk is eerlijk. Als Elvira en Echo zich niet hadden ingespannen dan hadden we dat geld nooit gezien natuurlijk. Na 3 jaar had ik in ieder geval de moed al lang opgegeven. Dus Chiel en ik vonden het niet meer dan normaal op de cheque gelijk te gebruiken om het kantoor mee uit eten te nemen. We zijn naar So Bali geweest in SoHo. Iedereen heeft heerlijk gegeten en ik heb een bakje soto ayam (kippensoep) en een bakje gestoomde rijst gegeten. Mijn maag was gisteren nog steeds van slag. Maar de kippensoep en rijst is binnen gebleven en dat is al heel wat. Vandaag gaat het al stukken beter.

Op zoek naar...een ledikant!

Gistermorgen stond ik op met een fikse hoofdpijn. Het voelde niet goed. Zelfs na een uurtje voor pampus te hebben gezeten op de bank, werd het niet beter alleen maar erger. Maar nu voelde het ook of mijn buik was opgeblazen en om het af te toppen, als een kers op een bakje appelmoes, werd ik nu ook misselijk. Oh ik voelde me echt beroerd. En toen begon de race naar het toilet! Tjonge jonge jonge, ik heb me zelden zo beroerd gevoelt! En dat terwijl het buiten echt prachtig weer was!

Het parkje achter ons huis

Ik heb eerst maar mijn afspraak met Silla en Rain afgezegd. De bedoeling was om te gaan dimsummen ergens in Mongkok. Silla had daar iets over gelezen en wilde eens kijken of het eten echt zo goed was. Ze had me al verteld dat we waarschijnlijk wel lang in de rij moesten staan, voordat we een tafeltje zouden krijgen en dat zag ik helemaal niet zitten. Achteraf hoorde ik dat ze 1,5 uur hebben gewacht dus je begrijpt dat ik erg blij was, dat ik daar niet bij stond!

Daarna heb ik me toch aangekleed en in de taxi gestapt naar de Ikea. De dag ervoor had ik een telefoontje gekregen van Jos, of ik misschien een ledikantje wilde kopen want hij, Irma en Viggo vliegen aanstaande zondag naar Hong Kong! Een geweldige verrassing! Dus al tollend op de benen stapte ik de Ikea binnen maar helaas. Geen 1 ledikantje op voorraad! Enorm balen. Op de terugweg naar huis ben ik gelijk naar de Wing On gegaan. Een Hong Kong warenhuis, een beetje zoals de V&D in NL. Misschien hebben ze daar nog een bedje op voorraad staan...

Helaas zijn de mensen die daar werken een beetje allergisch voor witneuzen. Ze proberen zo goed en zo kwaad als het gaat je te negeren. Want stel je voor dat je tegen die witneuzen moet praten! Best eng natuurlijk! Elke keer als ik al speurend naar een medewerkster zocht over de baby afdeling, schoten ze met hun hoofd onder de toonbank. Hoogst irritant. Maar op een goed moment kwam er toch iemand mij helpen. Ja, ze verkochten ledikantjes, nee, ze waren niet op voorraad. Dat schoot dus ook niet op.

Voor die dag besloot ik mijn speurtocht op te geven. Ik tolde op mijn benen en ik wilde maar 1 ding. Mijn bed in.

De rest van de dag is totaal aan me voorbij gegaan. De toiletpot en ik waren dikke vrienden en de gedachte aan eten alleen al, maakte me weer misselijk. Chiel kwam aan het eind van de dag eerst nog naar huis voordat hij ging eten met Berry. Hij had gehoopt dat ik mee zou gaan, maar toen hij me zo zag liggen, begreep hij wel dat het er niet in zat. 's Avonds na zijn etentje kwam hij thuis met een bakje verse bouillon van de noedelshop naast ons en daar knapte ik echt van op.

Vanmorgen was het ietsjes beter. Aan ontbijten moest ik nog niet denken. Maar de hoofdpijn was al stukken minder. Chiel uitgezwaaid en vanavond ga ik mee eten. Dan ga ik eindelijk Eddy ontmoeten die nu in Shanghai werkt.

Ook ben ik weer naar de Ikea geweest. Alleen dit keer in Causewaybay. Met de metro erheen en bij het overstappen op Admirality, stapte er iemand achter op mijn slipper waardoor mijn slipper ineens kapot was. De mevrouw die voor de metro werkte zag dat. Ze kwam naar me toe, zei iets in het Cantonees en stond even later met een grote rol tape naast me. Ze heeft voor mij de slipper gemaakt en zo kon ik toch op 2 slippers naar de Ikea. Wat was dat een lief mensje!

En ik had geluk deze keer! De Ikea had wel een bedje plus matras op voorraad staan en die wordt a.s. vrijdag bij ons thuis bezorgd! Jippie! Kleine Viggo kan dus gewoon slapen in een echt bed. Moet alleen zijn vader dat bedje in elkaar schroeven...