Ik ben weer een beetje wakker. Afgelopen zondag zijn we naar Jiangmen gegaan en we hebben een aardig vol programma achter de rug. Toen we terug kwamen, speelde Nederland tegen Italie (Ole Ole Ole Oleeeee) vervolgens kwamen we om 6 uur vanmorgen thuis, geslapen, wakker geworden om half 1, gedoucht en nu dus helemaal klaar om mijn blog te updaten.
We zijn samen met Cynthia & Michael en Del & Miwa, de ferry opgestapt richting Jiangmen. Na 3 uur ferry kwamen we aan China en daar stond Jesse al te wachten op ons. We zijn de auto's ingestapt en op weg gegaan naardat enorm grote huis van mr. Plasman! Allemachtig. Daar passen tenminste 6 Hong Kong families in, hihi.
Jos was er al. Hij was een dagje eerder vertrokken richting China om wat leveranciers te bezoeken. Tegenwoordig met die rare regels om een visum te krijgen wilde hij geen entry alleen gebruiken om naar Jesse te gaan.
De voorbereidingen voor de BBQ waren al in volle gang. Tara, de hulp in de huishouding van Jesse, had samen met Eva (Jesse's zakenrelatie) alles voorbereid. Er stond een lange tafel met allerlei lekkere dingen erop, een ronde gedekte tafel en een BBQ, waarvan Jesse niet eens wist hoe dat ding er was gekomen!
Nadat de bedden waren verdeeld werd de BBQ aangestoken. Jesse probeerde om wat worstjes erop te gooien. Maar goed, toen die er zwart verkoold afkwamen en dus niet te eten waren, ging Michael zich er mee bemoeien. Gelukkig! Michael een nederlandse canadees, die een expert is in BBQ had het zo eens even aangezien, maar hij trok het niet meer! Zonde van al dat vlees! Ik heb nog nooit meegemaakt dat je tijdens een BBQ de vraag krijgt: "Medium, Rare or Weldone?"
Nadat we allemaal een volle buik hadden, zijn we eerst gaan WII-en. Racen op de spelcomputer. Ontzettend gelachen, en toen gingen we op weg naar de Karaoke die naast Jesse's huis staat.
Een enorm complex, vol glitter, flikkerende lampjes en een geweldige hoeveelheid dames die bij de ingang te wachten staan.
Iedereen heeft zijn stembanden volop getest, de love-songs vlogen over en weer, het bier werd met bakken tegelijk aan gesleept. We hebben zo gelachen en zo'n lol gehad, dat we zeker nog eens terug komen.
Na een nacht op een chinees keihard bed (ik heb geen oog dicht gedaan) vertrokken Cynthia en Michael al vroeg. Zij moesten werken. De zielepieten. Wij kwamen een voor een rond 9.30 naar beneden, zagen Jos op de bank liggen met hele kleine oogjes, en Jesse al druk bezig in de keuken om eieren te bakken.
Na het ontbijt gingen we op weg naar de fabriek van Jesse. Altijd leuk om eens met eigen ogen te zien, waar hij nou de meeste tijd van de week doorbrengt. We waren helemaal verrast toen we bij de ingang van de fabriek een bord tegenkwamen waarop onze namen stonden en waarop we welkom geheten werden. Heel leuk!
Rondje gelopen door de fabriek, heel indrukwekkend, toen een lunch met heel veel eten en te weinig tijd, en daarna weer terug naar de ferry.
Jesse en Jos gingen nu ook mee terug.
De reis verliep voorspoedig maar zoals bekend krijg in al last van zeeziekte als ik een kopje water zie klotsen, dus ik zag groen en geel toen we van de boot afkwamen.
Naar huis, geslapen en 's nachts om 2 uur stonden we allemaal klaar in het oranje!
No comments:
Post a Comment