Dat waren me de dagen wel...
Ik heb nu onafgebroken 2 dagen gehuild. Om alles!!
Omdat de zon scheen, omdat de zon niet scheen, omdat ik moe was, omdat ik gerend had, omdat de sushi zo lekker was, omdat ik Silla weer zag, omdat het Halloween was, omdat de kreeft zo lekker smaakte, omdat mijn pc ermee ophield, omdat Chiel hem weer aan de praat kreeg, omdat ik loop te zoeken naar wachtwoorden en emailadressen, omdat de foto's van 2009 in het niets zijn opgelost, omdat iedereen zo lief doet, enz, enz....kortom ik heb last van de hormonen!
Tuurlijk weet ik dat dit een periode is in het leven waar je niet om heen kan, maar wat een gedoe zeg! Het ene moment ben ik hyper en het volgende moment ben ik down. De ene dag staat die jurk zo leuk, en de volgende dag vind ik dat ik voor gek loop! Ik word doodmoe van mezelf... ik heb dan ook medelijden met Chiel. Hij ondergaat gelaten al die moodswings van mij...
Moeder Natuur speelt een vervelend spelletje!
3 comments:
Ik heb 1 troost voor je.... Dit is zooooo herkenbaar;-)) Ze noemen het in de wandelgangen ook wel overgang.... Wat ze bedoelen?? Géén idee;-)) Ik wil het ook heel niet weten;-) Maar voel je niet alleen... Ook Yvon lacht, Yvon huilt... Slapen?? Wat is dat?? Al in geen weken gedaan... Huilen? Elkedag, om niets.. Lachen? Zomaar, soms...
het is onbegrijpelijk, maar schijnt erbij te horen??
He bah! Hang in there! Binnenkort weer es wat afspreken?
Lieve Ans,
Hormonen zijn vreselijk!!! Al ben ik niet in de overgang, maar slechts zwanger, ook ik word er gek van!! Sterkte en laten we snel een kop koffie drinken!
XX
Post a Comment