Berichten uit het trainingskamp!

In de voorbereiding op de Angkor Wat Race op 6 december, gaat niet alles zoals gepland.

De binnenlandse vlucht van Phnom Pehn naar Siem Reap gaat op de heenweg wel door maar op de terugweg is de vlucht gecanceld. Vanwege een overname van Cambodia Airlines. Dus eenmaal in Siem Reap kunnen we niet per vliegtuig terug naar Phnom Pehn. Nou het kon wel, maar dan moesten we gelijk na de race ongewassen de taxi in om het vliegtuig te halen. Er gaat maar 1 vlucht tegenwoordig en die is om 11 uur 's ochtends. Lukt dus niet. Daarom stappen we in een busje met z'n vieren. T'is maar 308 km verderop en de wegen zijn gelukkig niet in al te slechte conditie. En het duurt maar 6 uur zoals ik op internet kon lezen.

Siem Reap by Road

6hrs / 308 km

The road is paved and in good condition. Some small portions are still under construction.

Het lijkt me echt leuk om samen met met de mannen in zo'n busje een beetje te backpacken. We nemen wel een prive busje want dat backpacken moet wel leuk blijven natuurlijk. Ik ben meer van de luxe backpackers opties. En nu zien we tenminste iets meer van het land zelf.


de weg tussen Phnom Pehn en Siem Reap

Met Jos gaat het uitstekend! Hij is alleen al zijn krachten aan het sparen en iets aan het doen met een dieet. We kregen dat later van hem doorgestuurd.

Richtlijn voor het marathonschema:
In de laatste lange duurtraining put je de voorraad glycogeen uit. Eet daarom in de 2 dagen voor deze laatste lange duurloop weinig suiker en koolhydraten. Ook tijdens de lange duurloop beperk je de inname van koolhydraten en suiker. Hou dit dieet ook na de laatste lange duurloop nog 2-3 dagen aan. Begin 3-4 dagen voorafgaand aan de marathon je lichaam te geven waar het om vraagt: veel koolhydraten en suikers (en train niet of nauwelijks meer). Je beloning is een extra grote voorraad glycogeen aan de start van jouw (halve) marathon!

T'is in ieder geval duidelijk. Jos neemt de halve marathon wel degelijk heel serieus!! En met die koolhydraten en suikers komt het wel goed. De dag voordat we vertrekken is Jos jarig en dat moet gevierd worden natuurlijk!


Jesse. Niets dan goede berichten. Hij onthoudt zich van alcohol, tabak en al het slechte. Hij heeft onlangs nog nieuwe schoenen gekocht en blijft maar rennen. Of dat laatste nou te maken heeft met de enorme inname van coca cola zonder ijs, is nog niet duidelijk.

Chiel. Hij had de laatste tijd last van zijn knie. Elke keer was zijn knie na het rennen wat stijf. Ik zou dan gedacht hebben "effe kalm aan doen" maar Chiel denkt dan "Niet zeiken gewoon doorlopen!" En zo geschiede. Tot vorige week in China. In zijn hotel loopt hij elke avond op de loopband. Vindt die lekker. Maar ineens kon hij zijn knie niet meer strekken. Het deed pijn en zijn knie werd dik.

Nou zijn we wel altijd bang als er iets met zijn knie is vanwege de tot 2 maal toe gescheurde kniebanden. Vandaar dat hij gisteren met mij is meegelopen en dat ging ook niet echt lekker. Hij deed het wel maar het voelde niet fijn en het werd weer dik.

Vanmorgen zijn we naar de fysio- en sport kliniek geweest. Dezelfde praktijk waar ik ook ben geweest met m'n rug. Hij kreeg dr. Candy! Ze heeft hem anderhalf uur bezig gehouden. Elektro therapie, ultrasound therapie, massage, coldpack en hij heeft oefeningen mee gekregen om thuis te doen.

Woensdagmorgen moet hij nog een keer komen voor dezelfde behandeling. Gelukkig bleek de pijn niet te komen van een opnieuw doorgescheurde knieband maar door een spier die van achter in de knieholte schuin naar voren loopt. Overbelast. Ze had liever gezien dat hij de komende weken rust (d.w.z. niet rennen) zou nemen maar dat gebeurt toch niet. Dus dan maar rust tot aan de race.

Bram en Kamilla zijn alvast de laatste dagen in trainingskamp gegaan in Singapore! Ze doen er ietwat geheimzinnig over maar het zal mij niet verbazen als ze een supertijd gaan neerzetten! Ook de bloedverwanten van Kamilla laten bar weinig van zich horen. Zo weet b.v. nog niemand met welke race ze nou eigenlijk gaan meedoen! We moeten het gewoon afwachten. Spannend!

Maar 1 ding is wel duidelijk. Iedereen heeft er zin in! Zelfs zoveel dat de opening van de East Asian Games op 5 december in Hong Kong en het enorme vuurwerk wat weer wordt afgestoken, ons koud laat! Wij gaan onze eigen Games spelen!!