Moet het even kwijt

Twee berichten op 1 dag gebeurt niet zo vaak. Maar ik zag vanavond iets hartverscheurendst. En ik moet het even van me af schrijven.

Nadat Ton en ik weer terug waren uit Stanley, gegeten hadden bij Bulldogs en koffie hadden gedronken bij mij thuis, is Ton de taxi ingestapt. Om 10 uur vloog hij naar Bangkok.
Voor mij dus tijd om me na zijn vertrek in mijn pyjama te hijsen en de tv aan te doen. Lekker niets doen dus.

Vanwege het warme weer maar de aangename wind had ik alle ramen tegen elkaar open gezet. De wind deed zijn werk en het was zalig in huis. Ik zat achter mijn computer (naast het raam) en ineens hoorde ik een enorme schreeuw! Alsof bij iemand zijn ziel uit zijn lichaam werd gerukt! Vreselijk! Kippenvel...

Ik sprong op en hing gelijk uit het raam. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik zag een Indiase vader rennen met zijn baby in een blauw dekentje. Radeloos! Ze stonden bij de noedelshop aan het eind van Minden Avenue. De vader schreeuwde en de moeder greep naar haar hoofd en begon heel klagelijk te huilen. Het ging door merg en been!!

Op hetzelfde moment liepen 2 agenten net over Minden Avenue te patrouilleren. Over geluk gesproken...Ze renden naar de noedelshop en namen de baby over van de vader, legde de baby buiten op tafel. Een agent gooide zijn pet op de grond en begon gelijk mond op mond beademing te doen. De andere greep gelijk naar zijn portofoon en belde de ambulance, neem ik even aan. Want binnen no time hoorde ik de ambulance met sirene in de verte al aankomen. En die was snel! Binnen 5 minuten stond er een ambulance en 2 motoragenten.

Ondertussen stond er een flinke groep mensen waaronder veel Indiërs te kijken. Ze probeerden de ouders te kalmeren, riepen door elkaar en begonnen spontaan te bidden. De armen omhoog en ik hoorde steeds "Allah, Allah"...De agent bleef de baby beademen en hartmassage geven. De moeder huilde nu heel hard en zakte door haar knieën op de grond.

Ondertussen hadden de emergency broeders de brancard uitgeklapt en liepen ze met rode koffertjes naar de baby toe. Ze namen de beademing over van de agent. En zo snel als de ambulance de straat in scheurde, zo snel was hij ook weer vertrokken met 2 motoragenten voorop. De sirene loeide en ik hoorde hem steeds zwakker worden...

Wat er nu precies aan de hand was blijft natuurlijk gissen maar het zag er echt niet goed uit.
Ik heb nog steeds kippenvel...