Gedenkwaardige momenten

Vrijdagavond.
Eten met Bram, Kamilla, Gijs (broer van Bram), Jos en fam. Hong. Dit was een gedenkwaardige avond. Op de eerste plaats stond toch wel dat Bram en Kamilla OP TIJD waren!! We hadden 8 uur afgesproken bij Elvis en zij waren eerder dan wij op de afgesproken plek. Dit historisch moment moest worden vast gelegd op de gevoelige plaat!



Na de schranspartij (want dat was 't) naar Wanchai vertrokken. Koffie bij X-perience en bier bij Dusk Till Dawn. Het was heel gezellig. We hebben gedanst, gelachen en jello-shots gegeten. We hadden wel wat problemen met 2 Koreaanse "working"dames die perse op onze plek wilden zitten en staan. Hele vervelende types. Volgens mij baalden de dames ervan dat de heren geen oog voor ze hadden.




Rond 4 uur wilden Chiel en ik en Kamilla toch wel naar huis. De overige heren hadden nog veel te veel plezier en steeds als wij buiten stonden, liepen zij weer naar binnen! We zijn toch maar een taxi ingestapt en de volgende dag hoorden we dat zij naar huis gingen bij DAWN!


8 uur 's avonds... ...veel te laat...

Op zaterdag kregen we telefoon van Jesse. Of we zin hadden om met hem en z'n ouders te eten bij Spasso. Hij wilde iets bespreken. Hij had namelijk een enorm probleem. Het eerste wat ons te binnen schoot was "Jesse is zwanger!" en "Jesse heeft de Mexiaanse Griep!" maar achteraf bleek dat "het probleem" geen probleem was! De vlucht van Siem Reap naar Phnom Pehn na de race was gecanceld en nu moesten we een manier bedenken hoe we daar toch konden komen zonder vliegtuig. We nemen nu een minibusje die ons 400 km verderop gaat brengen. Problem solved!
Jesse is alleen wel ontslagen van zijn organisatorische talenten in de toekomst!


Voor de oplettende lezer die Jos mist aan tafel, dat klopt. Jos heeft dwars door de telefoon, de deurbel en het bonken op de deur geslapen!

En wat heel gaaf is, is dat IK of all people, iemand heb geïnspireerd om te beginnen met hardlopen! Kan je je voorstellen? Moi?! De moeder van Jesse leest mijn blog ook en heeft gisteren schoenen gekocht met Jesse. En ze gaat beginnen aan een hardloop schema!! Is dat stoer of niet!! Misschien komt ze wel de 5 km doen in Hong Kong in februari. Lijkt me super. En als dat zo is, dan ga ik het ook doen!

Zaterdagavond.
Mark, de klant van Jesse en Francois, de collega van Chiel waren in HK. Met z'n allen zijn we de Mexicaan gegaan en een drankje genomen in The Pawn en bij Annie. Chiel en ik zijn met Francois eerder vertrokken omdat Francois vanmorgen vroeg weer richting Frankrijk moest vertrekken.



Zondagmorgen.
Vanmorgen stond de laatste training voor de race in Cambodja op het programma. Ik ben met de mannen gaan lopen. Prachtige zonnige dag en niet te warm. Precies goed. Jammer alleen dat Jos niet te motiveren is. Halverwege kwamen we hem alleen tegen. Hij wilde zijn krachten sparen voor de grote race, vertelde hij. Jammer dat Irma hier niet is. Zij weet hem wel te motiveren want zij loopt Jos er gewoon uit, hihi.

Chiel heeft nog steeds last van zijn knie. Hij heeft met mij gelopen en tijdens het lopen voelde het toch niet lekker. Eenmaal thuis voelde het weer beter. Morgen toch nog even naar dr. Kenji. Zou jammer zijn als hij de race niet kan lopen.


Jesse heeft gelukkig geen griep of zwangerschapskwaaltjes. Hij is helemaal klaar voor de race.

En ik? Ik liep lekker. Opnieuw niet gesmokkeld qua tijd of afstand. Ik heb nu getraind met de fotocamera om mijn middel. De rest van de week ga ik niet lopen maar wat oefeningen doen op de Wii. Ik spaar mijn krachten ook!



En straks gezellig bij Mickey aan de appeltaart! Past precies binnen mijn koolhydratendieet, hihi.