Monday, December 06, 2010

Dag 1, Cambodja

We zijn er!

Met z'n viertjes gevlogen naar Phnom Penh. Jos had een upgrade gekregen vanwege zijn verjaardag en de schat heeft mij die lekkere plek gegeven voorin in het vliegtuig. Zij zaten met z'n drietjes naast elkaar en ik zat heerlijk alleen op een grote stoel. Ik werd wel 10 gefeliciteerd door de bemanning "Hello Ms Reinders, happy brithday!" Ik heb het maar zo gelaten. Te veel moeite om het uit te leggen dat ik niet Ms Reinders ben...

Bij aankomst werden we opgewacht door onze chauffeur die ons per Mercedes Busje naar Siem Reap zou brengen. Het kon niet beter. Op elke bank lag iemand languit en de door Jesse meegebrachte pepernoten en gevulde speculaas vulden de toch wel hongerige maagjes.




Ik moet misschien wel even meedelen dat de weg tussen Phnom Penh en Siem Reap er op het oog goed uitziet. Werkelijkheid is dat je constant door kuilen en afgebroken asfalt crost. Je wordt echt van links naar rechts heen en weer geschud. Want zo'n busje gaat makkelijk 100 km per uur. Dwars door de dorpjes die langs de weg liggen. En niemand zit ermee of je een tegenligger, een paard en wagen, een koe of kinderen op je weghelft tegenkomt. Ik zat dus ook het grootste gedeelte van de tijd met toegeknepen billen en kromme tenen in het busje!


Maar goed, een Ipod maakt veel goed. Ik zat/lag eindelijk ontspannen in het busje, Jesse lag te snurken, Jos te knikkebollen en Chiel knapte een uiltje. En toen ineens.....KNAL! We schoten allemaal overeind, de bus ging slippend over de straat, een bus werd ontweken, mensen keken naar het busje, nog een keer van links de berm in naar rechts de berm in en toen stonden we stil...


Wat was er in vredesnaam gebeurt? We stapten allemaal verdwaasd uit het busje, een auto die achter ons aanreed, stopte ook, de chauffeur keek geschrokken....Klapband! De hele band was echt uit elkaar geknapt! De restanten lagen zo'n 50 meter achter ons op straat! Een familie met wel 6 kleine kindjes keken verbaasd naar ons. Ineens stonden we bij hun in de voortuin!


De chauffeur heeft werkelijk ons leven gered. De overvolle touringbus heeft hij ontweken, de kindertjes aan de weg niet geschept en het busje niet over de kop laten gaan. Want ik dacht echt dat we dat zouden doen!


De aardige Cambodjaanse mensen in de auto achter ons, vroegen gelijk of alles goed met ons ging. Geen gewonden? Kunnen we helpen? De chauffeur heeft samen met de bestuurder van die andere auto, de band vervangen. Hij kreeg van ons ook gelijk opdracht om straks rustig aan te rijden. Dan maar een uur later aankomen in SR. Als we maar aankomen!


En zo gebeurde dat we om 6 uur 's avonds eindelijk aankwamen in ons superleuke hotelletje! Het was al wel donker maar wat we zagen, zag er heel goed uit. Heel Cambodiaans, heel gezellig, een prachtige tuin en de volgende dag zagen we bij daglicht een prima zwembad. De kamers zijn groot, lekker bed, tv, koelkast en airco en een badkamer. Heel basic maar alles doet het en is schoon. De ruimte waar het ontbijt werd geserveerd is boven op het dak, lekker open zodat je steeds een briesje voelt en over de rijstvelden van Cambodja kan kijken. En dat allemaal voor nog geen 25 usdollar per nacht!


En we hebben natuurlijk Jos zijn verjaardag gevierd! Compleet met zingende 'happy birthday' kaars!


Die avond hebben we Andre en Lily gebeld. Zij waren de eigenaars van ons hotelletje van vorig jaar. Lily heeft alles voor ons geregeld en zij kwamen naar ons hotel en namen ons mee per jeep naar een leuk restaurantje van Lily's ouders met de toepasselijke naam 'Father's Place'. Heerlijk gegeten, lekker gepraat en daarna zijn we weer naar huis gegaan. Nog een drankje boven op het dak en toen naar bed. Ik heb voor het eerst sinds maanden, een hele nacht door geslapen. Heerlijk!

Have a nice day!
Enhanced by Zemanta

No comments:

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails