Home sweet home!

We hebben net een uurtje op bed gelegen om het gebrek aan slaap van de afgelopen nacht een beetje in te halen. De frustraties vierden hoogtij vannacht. Met als afsluiter van de vlucht....de schrik!

We zaten natuurlijk lekker klem op rijtje 55. Niks geen upgrade. We hebben het wel geprobeerd hoor om de beste man achter de balie van Cathay te overtuigen ons op de vooravond van mijn jubileum, lekker te laten slapen. Maar helaas. De vlucht zat vol maar was niet overboekt.

De dame die naast mij zat vond dat 1 stoel niet genoeg was voor haar. Ze hing over haar stoel, over mij heen te slapen...of de krant te lezen...of haar haar te borstelen. Ik heb de hele nacht een soort van land-veroverraartje gespeeld. Zodra ze ging verzitten nam ik de stoelleuning over maar deze dame drukte mij er zonder pardon van af. Gek werd ik ervan!

En dan Chiel...Hij zat klem. Kon zijn benen niet kwijt en heeft ook geen oog dicht gedaan. Op de terugweg moet ik echt goed kijken welke stoelen we reserveren. Al met al, geen fijne vlucht.

Maar goed. Het ontbijt werd geserveerd. We zaten nog maar 3 kwartier vanaf Amsterdam. Ik deed de raamluikjes open om te zien of er een zonsopgang te zien was. Chiel en ik keken de duisternis in en toen ineens...BRAND!!! Vuurballen werden afgeschoten uit de rechter motor! De motor stotterde en vlammen omarmden de uitlaat!

We keken elkaar aan met ongeloof. Ik geloofde mijn ogen niet! Van de weeromstuit klapte ik het raamluikje weer naar beneden. Alsof het dan niet bestaat. De stewardessen die het ontbijt rondbrachten zagen ook ineens de brand uit de motor slaan en ineens werd er druk heen en weer gerend naar de cockpit. De rest van de stewardessen stonden elkaar vast te houden naast de pantry en het ongeloof en schrik was in hun ogen te zien.

Chiel had ondertussen het raamluikje weer open gedaan en zag dat de motor uitgezet werd of uitging. De stilte was oorverdovend...het vliegtuig begon te trillen en langzaam maar zeker werd de landing ingezet. Op 3 motoren. En dat ging goed. Gelukkig.

Eenmaal op de grond begon iedereen te klappen en te joelen en kregen we bericht uit de cockpit. De captain verontschuldigde zich dat hij niet eerder iets had kunnen vertellen maar dat kwam omdat ze in de cockpit de laatste 3 kwartier erg druk waren geweest. Er was brand in de motor geconstateerd, daarop was actie ondernomen om de motor uit te zetten, de landing was goed gegaan maar, zo werd ons verteld, de brandweer was ook uitgerukt. Met maar liefst 20 wagens!! Veiligheid boven alles.
Dus geen paniek, (wat denk jezelf??) we moesten blijven staan boven op de snelweg en de brandweer zou vlug een controle uitvoeren. En dan pas mochten we door naar de gate...

Je weet echt niet wat je overkomt! T'is net of je in een documentaire terecht bent gekomen...

En toen stonden we bij de gate...maar de slurf werd niet aangekoppeld! De brandweer wilde opnieuw eerst bekijken of er brandgevaar was. En dat vond ik niet leuk. Je bent geschrokken, je ruikt de kerosine, je ziet de gate, en dan houden ze het vliegtuig potdicht! Ik zeg, gooi die deuren open en laat de mensen eruit!! Bij de nooduitgangen stonden stewardessen klaar... ook niet leuk om te zien. Ik zag mezelf al van die glijbaan afroetsjen...De stewardes die bij ons stond was diep onder de indruk van het hele gebeuren en ze zag er pips van.

Na een kwartier mochten we dan eindelijk het vliegtuig uit...En het eerste wat we hebben gedaan was een sterke bak koffie nemen bij Starbucks.

Om dan toch niet helemaal depressief thuis te komen, kregen we van EuropCar een upgrade! Die snappen het tenminste! Een Mercedes C kregen we mee met maar 65 km op de teller!
Dan rijden we toch in stijl volgende week Parijs in!

En wat waren we blij om Ben en Linn te zien!!!

Have a nice day!

Countdown

Over precies 12 uur vliegen we al boven Guangzhou!
Dan nog maar 11 uur te vliegen...

Have a nice day!

The day before...

...inpakken, laatste dingetjes regelen en vliegen naar NL! We hebben er zin in! Morgenavond om deze tijd zitten we al op het vliegveld!

Op het logeerbed liggen al spulletjes klaar die mee moeten. Een tik die ik heb overgehouden aan een jaar samenwonen met zusterlief Arlene in Harderwijk. Zij was altijd zo georganiseerd bezig en ik heb haar altijd zo uitgelachen om die gewoonte! Maar gistermiddag toen ik de shampoo bij de bult op het logeerbed gooide, verscheen er toch een grijns op mijn gezicht. Ze moest eens weten...

Chiel is vandaag nog naar China gegaan. Ook hij moest even wat dingen regelen op kantoor en op de fabriek en hij kwam vanavond pas laat thuis. Hij heeft ook nog gegeten met Harm die ook nog in China zit op kantoor. Met een groepje collega's zijn ze gaan eten bij een traditionele Chinese eettent. Toen Chiel de grote schaal met riekende vissenkoppen voorbij zag komen heeft hij die maar even voorbij laten gaan. Met nog 10 dagen te gaan voor de marathon kan hij zich geen buikloop veroorloven.

Ik had ook nog een paar klusjes te doen.

Eerst naar het politiebureau om aangifte te doen van mijn verloren/gestolen portemonnee. Ik was nog nooit op het politiebureau geweest dus dat was ook weer een ervaring. 4 Niet slecht uitziende politiemannen op een rijtje achter een grote balie...wachtend op wat er gaat komen...En dat was ik dus! Binnen 10 minuten stond ik weer buiten. 'We call you if we have found your wallet', zei hij. Tuurlijk. Ik maak me geen illusies.

 

En toen toch maar op zoek naar een nieuwe portemonnee. Nou had ik al een leuke gezien bij Goods Of Desire. Dus dat was zo gebeurt.

En nu nog 1 nachtje slapen. Morgen alles in de koffer proppen en dan lekker naar huis!

Have a nice day!

Foetsie

Crisis! Er was vandaag geen sprankje rust te bekennen in Huize Honig. En dit is het verhaal waarom...

Cover of Julie and Julia

Gisteravond hebben Chiel en ik saampjes gegeten bij Sushi One. Ik betaalde de rekening, we liepen het restaurant uit en besloten om nog even langs de supermarkt te gaan. De yoghurt was op. Terwijl we daar liepen deed ik gelijk nog wat meer boodschappen voor vandaag. Omdat we niet in HK zijn tijdens mijn verjaardag, leek het me leuk om Jos, Jaap en Mickey bij ons thuis uit te nodigen voor een etentje.

Naar de kassa, boodschapjes betaald en we liepen samen terug naar huis. Boodschappen opgeborgen en daarna op de bank.

Vanmorgen wilde ik nog eventjes opnieuw naar de supermarkt. Op het menu stond Boeuf Bourguignon naar het recept van Julia Child. Je weet wel, van de film Julie and Julia. Met mijn uitgeprinte recept liep ik de schappen af om de allerlaatste dingetjes in mijn karretje te gooien. Het was nog vroeg en de winkel was bijna uitgestorven. Het schoot dus lekker op. Ik zet de boodschappen op de band, geef mijn rode boodschappentas aan de cassiere, ik wil mijn portemonnee pakken, oeps vergeten! (dacht ik)

Geen probleem, zei ik. Ik ren even terug naar huis en kom zo mijn boodschappen ophalen! Thuis aangekomen pakte ik mijn handtas...geen portemonnee! Lichtelijke paniek! Ik heb overal gezocht. In de koelkast, de wasmand, de badkamer, maar geen portemonnee te vinden! Ik weer terug naar de supermarkt. Misschien heb ik niet goed gekeken in de tas. Ik heb een grote rode portemonnee en een grote rode boodschappentas. Maar nee. De boodschappen stonden keurig te wachten in de tas maar helaas zonder portemonnee.

Weer terug naar huis. Nogmaals het huis binnenstebuiten gekeerd, maar geen portemonnee te vinden. Chiel gebeld. Heb jij dan misschien toevallig mijn portemonnee in je jas zitten? Nee, ook niet. De lichtelijke paniek was inmiddels uitgegroeid tot gigantische proporties!

Terug naar de winkel. Met de manager gesproken, uitgelegd dat ik hier gisteravond ook was en dat nu mijn portemonnee verdwenen is. Of hij nu verloren is, vergeten is bij de kassa, of gestolen is, ik heb geen idee! De manager leefde met mij mee. Zij zou vandaag een hulpje door de winkel laten gaan en haar onder de stellingen en in de stellingen laten kijken of misschien iemand de portemonnee onder de stellingen heeft gegooid nadat ze natuurlijk het geld eruit hadden gehaald. Ik beloofde haar zo snel mogelijk mijn boodschappen op te halen nadat ik geld had gehaald bij mijn man.

Chiel opnieuw gebeld. Hij zou gelijk mijn creditcard laten blokkeren. En ik zou gelijk langs de bank gaan om de boel te blokkeren. Eerst liep ik nog naar de infobalie van de K11. Uitgelegd dat waarschijnlijk iemand mijn portemonnee heeft gestolen en dat ik hoopte dat als ze het geld eruit hadden gehaald misschien de portemonnee weg hadden gegooid in 1 van de vele prullenbakken die het pand rijk is. Ze beloofden actie te ondernemen en mij te bellen zodra ze iets wisten!

Naar de Citibank. Mijn portemonnee is gestolen. Dus ook mijn bankpasje, legde ik uit. Geen probleem. Ga maar even zitten. Moet ik de rekening laten blokkeren? Nee, niet nodig. We maken een nieuw pasje, je neemt een nieuwe pincode, probleem opgelost! Ook werd er gelijk gecontroleerd of er geld was geprobeerd op te nemen na 8 uur gisteravond. En dat was niet het geval. Binnen 5 minuten stond ik weer buiten met een bankpasje en nieuwe pincode! Ik bedoel, ik was dan wel in paniek maar hier kunnen we toch wel over service spreken!

Chiel weer gebeld. Laten we maar gelijk gaan eten. Ik kan nu niet meer nadenken, zei ik. We liepen zo'n beetje gelijktijdig het foodcourt binnen. En zo'n bak met noodles is zelfs in tijden van stress toch wel lekker! De creditcard was geblokkeerd. En over 7 dagen valt de nieuwe kaart bij ons in de bus! Was een klusje van 2 minuten, zei Chiel. En ze konden nakijken of er transacties hadden plaats gevonden en dat was niet het geval geweest. Pff...gelukkig maar.

Na de lunch en gepind te hebben, weer terug naar de supermarkt. De schatten hadden zelfs mijn koelverse producten weer in de koeling gelegd omdat ze niet wisten hoe laat ik weer terug zou komen. Service. Opnieuw!

De rest van de dag heb ik lopen zwoegen op mijn boeuf bourguignon. 5 Uurtjes plus 1 uur prep-time, was daar voor nodig! Ook de zelfgemaakte aardappelpuree en zelfgemaakte rode kool met appeltjes, vraten wat tijd. Maar om 7 uur vanavond toen iedereen binnenliep, stond alles op tafel en rook de hele gang van 7 hoog naar een overheerlijk stoofpotje!

Het was heel gezellig en vooral heel erg lekker! En van Mickey en Jaap kreeg ik alvast voor mijn verjaardag DE pan der pannen! De Rolls Royce in de pannenwereld! Een heuse creuset! Een prachtige oranje! Wat een super cadeau!!

En terwijl we zo rond 8 uur aan het smikkelen waren ging mijn telefoon. De security van de K11 (winkelcentrum) aan de telefoon... Ze waren op de hoogte van de zaak en ze wilden even doorgeven dat ze nog niets hadden gevonden. Maar ze blijven doorzoeken! Mijn mond viel open...Service, service, service...

Morgenochtend loop ik naar de politie om aangifte te doen. Er is in ieder geval geen geld opgenomen en met de creditcard geshopt en dat is het voornaamste. En godzijdank bewaar ik mijn HK-ID kaart altijd in een vakje met een rits in mijn tas. Samen met mijn paspoort en de frequent flyer pas van Cathay. Dus die heb ik nog en kan ik gewoon woensdagavond inchecken om naar NL te vliegen.

Maar in mijn portemonnee zat ook mijn rijbewijs... Net nieuw... Na een hoop gezeik met het RDW eindelijk voor elkaar gekregen...En nu mag ik weer helemaal opnieuw beginnen... (zucht)


Have a nice day!

Weekend

Het was weer gezellig. Rustig maar gezellig.

Zaterdagmorgen ben ik bij Starbucks gaan zitten op de Avenue of Stars gewapend met mijn fotocamera. Jos, Jesse en Chiel wilden zo'n 20 km hardlopen. Ik wil best toejuichen maar dan wel met een kop koffie. Het zonnetje scheen zelfs zo nu en dan dus het was best uit te houden. Het is trouwens nog steeds koud in HK!

Omdat we deze week allemaal HK uitvliegen, leek het ons een goed plan om lekker te gaan lunchen bij BLT. En dat verliep even anders...

Om een lang verhaal kort te maken, Jesse's hamburger lag zwart en aangebrand onder een berg sla op z'n  aangebrande broodje. Dus Jesse heeft een kelner geroepen en geklaagd. Verontschuldigingen werden gemaakt, een nieuwe hamburger werd aangeboden maar Jesse had het helemaal gehad. Ik heb Jesse nog nooit boos gezien, dus je begrijpt hoe wij met z'n drietjes in stomme verbazing dit spektakel hebben aangeschouwd!

Na de lunch zijn Chiel en ik richting Jordan gelopen. Chiel wilde een nieuw hardloopshirt kopen en ik wilde kijken of ik daar voor Linn de shampoo kon halen die ik beloofd had. En we zijn beiden geslaagd!

Wat een leuk buurtje is dat toch. Oud HK, kompleet met reclameborden over de weg en oude mannetjes die groenten schoonmaken op hun hurken voor de noodleshop.

Nadat Jos 's avonds een sportkeuring had ondergaan (...en ja! Jos heeft een hartslag!) hebben we nog een hapje gedaan op Knutsfort Terrace. Bij thuiskomst heb ik gelijk die naalden uit mijn oor gepeuterd en wat een opluchting was dat! Ze irriteerden me al de hele dag.

En vandaag was eigenlijk een beetje hetzelfde. Noodlesoepje, sushi, boodschapjes doen en thuis aan de koffie. We hebben Simone nog gebeld voor haar verjaardag en verder helemaal niets gedaan.
Een weekend zoals een weekend moet zijn!


Have a nice day!

Zomertijd

Vannacht gaat in Nederland de klok een uurtje verder. Dus de nacht bij jullie is een uurtje korter, toch....?!

Anyway, de zomertijd begint!

Have a nice day!

Nog 2 weken...

De training vanmorgen ging als een speer bij alledrie de heren! Het ziet er hoopvol uit. Nog 2 weken voor de Marathon van Parijs!

Have a nice day!

Holland at Home

Ok. Even gratis reclame maken voor deze geweldige website. Misschien krijgen ze hierdoor wel enorm veel hits maar ik vond dat ik dit vooral met mijn Nederlandse vrienden in het buitenland moest delen.

Holland at Home verkoopt van alles! Van appelstroop tot Nederlandse tijdschriften! En ze leveren wereldwijd!! Ik zeg, hier komen met die hagelslag en oude kaas!

Veel plezier!
Have a nice day!

Ying en Yang

Vandaag ben ik weer op bezoek geweest bij dr. Brenda. Dit was de laatste keer voor mijn tripje naar NL en Parijs. Als ik weer terug ben gaan we door met de behandelingen.

En dr. Brenda was trots op mij! De behandeling slaat duidelijk aan. Ze vond mij er heel goed uitzien. Niet zo vermoeid en mijn gezicht straalde. Dr. Brenda was trouwens niet de enige die dat was opgevallen. Ook Chiel en Mickey zeiden hetzelfde! En ik moet zeggen dat ik me ook lekker in mijn vel voel zitten. Alles is in balans. Helemaal Ying en Yang!

Deze keer kreeg ik een acupunctie aan de voor- en achterzijde van mijn lichaam. Niet tegelijk zoals het filmpje hieronder, maar keurig na elkaar. (Ik heb het gevonden Rina!) Heel vreemd was dat ik bij het verwijderen van de laatste naald aan de achterzijde een rilling kreeg van top tot teen! De dokter wilde eigenlijk nog zo'n kruidensmeerseltje op mijn nog steeds te koude buik doen, maar daar had ik geen tijd voor. Dat doen we wel weer als ik terug ben.

En op mijn blote voeten door het huis of buiten lopen, dat mag ook niet meer! Niet goed voor de pressure-point onder mijn voeten die in verband staan met de nieren.

Ook de naaldjes in mijn oor zijn weer vervangen. Zondag mag ik ze zelf eruit halen. Leek me niet echt lekker om zo in het vliegtuig zitten. Wel heb ik voor de dagen dat ik in NL ben, voor iedere dag 1 zakje kruidenthee meegekregen.



Have a nice day!

Update Japan/HK

Zoals ik al eerder schreef, de HK-government gaat voorzichtig en behoedzaam te werk. In het filmpje hieronder kan je zien hoe passagiers vanuit Japan gescreend worden. Ook wil de HK government een giga-oefening houding i.v.m. eventuele straling.

Verder blijkt dat de hotels hier in HK enorme bedragen vragen voor een kamer omdat er haast geen hotelkamers meer te boeken zijn. Natuurlijk zijn er de geplande beurzen, het film festival en vanaf morgen beginnen de Rugby Sevens voor 4 dagen, maar er is nog een belangrijke ontwikkeling. De Internationals die mensen hebben zitten in Japan, hebben al bij voorbaat kamers gereserveerd, mocht het nodig zijn om deze werknemers met spoed naar HK te vliegen.



TESTS SHOW NO RADIATION by tvnportal

Have a nice day!

Acupuncture and Chinese Medicine (2)

Behandeling nummer 2 heb ik vandaag gekregen.

De dokter en tolk namen alles opnieuw met mij door. Hoe het is gegaan, of de klachten waren toegenomen, of afgenomen, en hoe het is gegaan met het roken. Of liever gezegd met het niet roken.
Ik vertelde haar dat ik heel goed had geslapen en dat ik minder had gerookt dan normaal. Maar dat ik het plekje op mijn borstbeen nog steeds voelde waar de naald had gezeten. De dokter was blij! Dat wil zeggen dat de Chi wakker is geschud en dat de Chi weer gaat stromen. Het is nog niet optimaal maar er zit verbetering in!

Ze heeft weer de pols gevoeld en gekeken naar mijn handen en tong. En de dokter was blij om mij te kunnen mededelen dat de behandeling is aangeslagen. Mijn hart was nog steeds 'hot' maar niet zo erg als maandag. Mijn lichaam was nog steeds 'wet' maar stukken minder dan de afgelopen keer en mijn tong zag er beter uit! Het is duidelijk dat de bloedsomloop en mijn Chi met de dag beter worden! Goed nieuws dus!

Ik mocht weer naar het kamertje. De dokter voelde mijn buik en schrok. Mijn buik voelde veel te koud aan. Dat is niet goed. Ze adviseerde om na de acupunctie een warm kruidenmengsel aan te brengen om de kou uit mijn lichaam te verdrijven. Of ik dat goed vond...tuurlijk. Ik lig er nu toch. Maar eerst de naaldjes aanbrengen. Deze keer kreeg ik ook naalden in mijn voeten, mijn bovenlichaam, de armen, handen en hoofd. Het verbaasde me opnieuw dat die naalden zonder pijn werden ingebracht. Elektroden werden aangesloten en ik kon de oogjes weer dichtdoen voor 20 minuten.

Daarna kwam de dokter terug, ze verwijderde de naalden en bracht warme lappen waarop een warm vies bruin smeerseltje was aangebracht. Ik kreeg doeken op mijn rug en buik met flappen die vibreerden. Daarover heen kwam een soort van regenjas met banden en ik voelde de warmte door mijn lijf trekken. Het was echt lekker! Ik mag trouwens sinds vandaag ook geen koude dranken meer drinken...

Deze behandeling duurde ook 20 minuten en toen was het tijd om de naalden in mijn linker oorschelp aan te brengen en ze uit het andere oor te verwijderen. En toen zag ze aan een plooi in mijn oren dat mijn hormoonhuishouding ook verstoord is. Een kwaaltje die veel vrouwen hebben die in de overgang zitten of achter de rug hebben. Ik ben dus niet gek. Ik heb een plooi in mijn oor!

Ze vond me stoer, de dokter. Ik was geen watje. Ik kon de naalden goed verdragen en de tolk was jaloers op me. Ik kon er beter tegen dan zij! Toch leuk om te horen.

En mijn kruidenthee stond alweer te wachten. Dit brouwseltje was minder bitter en beter weg te krijgen dan de eerste 4 zakjes. En toen vroeg de tolk of ik last had van slijm die ik op moest hoesten. Want, zo zei ze, dat is heel belangrijk. Volgens de Chinese Therapy moet een mens slijm er uit gooien. Dan gaat het 'slechte' er uit. Ah...is dat het! Nou begrijp ik die roggelende Chinezen!

Gewapend met 4 nieuwe zakjes in de tas ben ik weer huiswaarts gekeerd. Vrijdag 12 uur moet ik er weer zijn. Ik kijk er nu al naar uit!



Have a nice day!

Acupunctuur en Chinese Medicine (1)

Om 12 uur werd ik verwacht in het AcuMedic Acupuncture and Chinese Medical Centre in Yau Ma Tei.

Spannend. In al die jaren dat ik deel uitmaak van de Chinese samenleving is dit voor mij de eerste keer. Niet omdat ik het niet wilde proberen maar vooral omdat de meesten worden gerund door traditionele Chinese oude mannetjes die geen woord Engels spreken. En dat maakt de drempel best hoog...

Bij toeval kwam ik deze praktijk tegen en wonder boven wonder werkten er mensen die Engels spraken. Ik kon mijn wensen en klachten duidelijk maken en omdat de dokter geen Engels spreekt, kreeg ik een tolk toegewezen.

Dus even voor 12 uur liep ik iets gespannen maar vooral nieuwsgierig naar binnen. Yvonne, mijn tolk en manager van de praktijk, kwam gelijk op me af. Ik kreeg 2 A4-tjes in mijn handen gedrukt met wat ik kon verwachten, wat er kon mis gaan en wat er niet kon misgaan als ik acupunctuur en/of Chinese Herbal medicijnen ging gebruiken. De deur ging open....

Ik liep een gangetje in met aan de ene kant 4 kleine half afgeschermde hokjes, en aan de andere kant 4 witte gordijnen. Het leken wel paskamertjes. In elk hokje stond een piepkleine bureautje en 2 piepkleine stoeltjes. Het had meer weg van een flinke douche cabine dan van een kantoor. Mijn piepkleine dokter, Brenda, zat al achter haar bureautje en de tolk ging op een klein krukje naast haar zitten. Ik kreeg een beetje de slappe lach omdat ik steeds aan David de Kabouter moest denken, maar ik dwaal af. Ze hadden mijn dossier al door genomen, (afgelopen zaterdag had ik al formulieren ingevuld) en nu werd een plan van aanpak besproken.

De dokter sprak, Yvonne en ik keken haar aandachtig aan, Yvonne vertaalde en ik knikte. De dokter wilde mijn handen bekijken en hartslag opnemen.

Volgens de dokter was ik moe, heel erg moe, sliep ik slecht en maakte ik me te veel zorgen. En ook was mijn lichaam van binnen 'too wet' en 'too hot'. Het ging over de Chi, die bij mij niet goed vloeide. Te veel 'spicy' eten was voor mij niet goed. Ook moet ik geen mango en ananas meer eten. Slecht voor de Chi. Ook voelde ze dat ik een blokkade had van sommige organen. Daardoor hield mijn lichaam te veel water vast, daardoor was afvallen altijd zo'n 'struggle' en voelde ik mij soms zo emotioneel. Hoe bedoel je? Ik zat alweer met tranen in mijn ogen. Ze wilde mijn tong zien en ze zei dat mijn tong bevestigde wat zij al had gezegd. Too wet en too hot. Mijn organen waren 'dorstig' maar door de blokkade kregen ze geen drinken.

Plan van aanpak: de Chi helpen zijn weg weer te vinden en de rust herstellen! En dat gaan we doen door acupunctuur en Chinese kruiden.

Ik ging nu achter het gordijn. Ik mocht gaan liggen en de plekken waar de naalden zouden komen werden ontsmet en voordat ik het doorhad, zaten er al een naaldje of 20 verspreid over bovenlichaam, armen en hoofd in! En eerlijk is eerlijk, ik heb niets gevoeld! Daarna werden op sommige naalden lichte stroomstootjes uitgevoerd om de Chi wakker te schudden. Mijn tolk stond namelijk achter het gordijn nog steeds te vertalen voor mij! Deze behandeling duurde 20 minuten.

Na de 20 minuten kwam een verpleegstertje binnen om de naalden te verwijderen. Een voor een trok ze pijnloos de naalden eruit en toen kreeg ik nog een volledige bodycheck om zeker te zijn dat er niet een naaldje achter was gebleven. En zo kwam aan deel 1 een eind...

Deel 2 bestond uit een oor-acupunctie. Omdat ik wil stoppen met roken, krijg ik deze behandeling. In mijn oorschelp worden hele kleine naaldjes gestoken die daar blijven zitten tot mijn volgende afspraak. Bij sommige voelde ik een pijnscheut. Dat klopt, zei de dokter. Bovenaan je oor zitten punten die in verband staan met de blokkade van sommige organen. De naaldjes onderaan voelde ik niet. Dat klopte ook, zei de dokter. Van deze organen heb je geen last! Ze liet me de naaldjes zien die haast met het blote oog niet te zien zijn. Ik kreeg er eentje mee in de verpakking zodat ik het thuis aan Chiel kon laten zien! A.s. woensdag moet ik weer terug komen om de oude naaldjes te verwijderen en nieuwe worden dan gezet. Volgens haar heb ik 5 van deze sessie's nodig.

Deel 3 van de behandeling bestond uit een kopje medicinale kruidenthee. Het zag eruit als koffie en smaakte naar iets wat ik van mijn leven nog nooit geproefd had. Bitter, zout, zoet, echt alles door elkaar. Kan niet zeggen dat het vies was, maar lekker is ook anders. Voor vanavond en dinsdag heb ik nog 3 pakjes meegekregen die ik moet innemen.

Ik ben naar huis gegaan per taxi want ik was bek af. Ik kon mijn ogen niet meer open houden. Ik ben op de bank geploft en als een blok in slaap gevallen en ik voel me nog steeds ontzettend moe. Maar dat hoort erbij. Dat had de dokter me al verteld. De klachten kunnen ineens enorm toenemen om daarna gestaag af te nemen. En ik heb vandaag maar 4 sigaretten gerookt! Nog niet het gewenste resultaat maar het is op de goede weg!

Woensdag staat een nieuwe afspraak en ik ben erachter gekomen dat slapen op je oor waar die naaldjes inzitten, niet prettig is...

Have a nice day!

Wu Kau Tang en Lai Chi Wo

Om 8 uur stond Harm net buiten zijn hotel al te wachten op ons. Het was nog rustig op straat, een ongekende luxe die alleen maar 's ochtends vroeg bestaat. Met z'n drietjes eerst naar Starbucks voor een kop koffie en overleg welke hikingtrip we zouden gaan maken. De temperatuur was zo'n 20 graden met een hoge luchtvochtigheid (85%) en mist.

Ik had er 2 uitgezocht waarvan ik dacht dat Harm het leuk zou vinden. Eentje met veel natuur en plekjes die je alleen maar zou kunnen zien als je er 5 uur hiken voor over zou hebben. En eentje van 2 uur die zou gaan langs vele ommuurde stadjes die op de herritage-lijst staan. We kozen gezamelijk voor de eerste keuze!

De taxi in naar Tai Po! Onze chauffeur heeft zijn beste kant laten zien. Vanaf het moment dat we instapten, ontpopte hij zich als een gids! Tot aan Tai Po heeft hij alle bezienswaardigheden en leuke weetjes verteld en de tocht vloog ook voorbij. In Tai Po stapten we over in een groene taxi die ons naar Wu Kau Tang bracht. Het begin van de trip die ons zou brengen naar reeds verlaten dorpjes in het mangrove woud aan de kust van Tolo Harbour.

De dorpjes zijn 1 voor 1 verlaten vanwege de kracht van de natuur. En dat is best vreemd als je ziet hoe goed sommige huizen er bij staan. Bij enkele verlaten dorpjes staan hier en daar nog restaurantjes om de vermoeide hiker te voorzien van een toilet, een maaltijd of een drankje.

We maakten een verkeerde start. Er zijn zoveel paden dat je zelfs met de kaart in je hand soms net een afslag te laat of te vroeg neemt. We stonden ineens aan de verkeerde kant van het dorpje en zagen gelijk dat we verkeerd zaten. Maar hoe moeten we dan lopen? Een boswachter had ons al zien stuntelen en bood ons een lift aan in zijn busje naar de goede kant van het dorp! Zo vriendelijk! Hij stapte zelfs mee uit en liet zien hoe we moesten lopen om in al die prachtige spookdorpjes te komen.

En het was geweldig! Op zich best een vlakke tocht met hier en daar flinke beklimmingen en afdalingen. Het lopen over gladde keien was niet mijn sterke kant dus ik heb mijn tijd genomen.

We kwamen terecht in bamboe-bossen, drassige weilanden, mangrove bossen, aan de kust met prachtige rotsformaties, kleine dorpjes, oude graven en op gladde paden. Hier en daar doemde kleine tempeltjes op of we stonden ineens oog in oog met een overwoekerde school.

Helaas ben ik nog even onderuit gegaan, zij het in slow-motion, en Harm stapte nog in een diepe plas water, maar dat mocht de pret niet drukken. En de mist zorgde voor een apart sfeertje.

Enfin, na 6 uur en een beetje lopen en zo'n 18 km te hebben afgelegd, konden we gelijk in een mini-busje instappen die ons naar Fanling Station bracht. Ik was (en ben) kapot! De spierpijn is enorm! Maar het was super! Echt de moeite waard! En nog belangrijker, Harm was blij!

De foto's kunnen jullie zien als je op de foto drukt waar "foto's" boven staat aan de rechter kant van mijn blog.


Have a nice day!

Weekend

Wat een gezellig weekend! En het is nog niet eens voorbij!

Harm is in Hongkong en gisteren hebben we heerlijk geshopt. Uiteraard na een paar uurtjes dat Harm de oogjes even dicht heeft gedaan na de vlucht van Amsterdam naar HK.

We hebben alle cadeautjes die hij in gedachte had kunnen halen, we hebben koffie gedronken in het Langham Place en toen terug gelopen over Shanghai Street. De straat met oude neonverlichting, oude winkeltjes en talloze Chineze bordeels. Erg grappig om te zien.

Ook kwamen we een acupunctuur en Chinese Medicine winkeltje tegen. We zijn naar binnen gestapt en wonder boven wonder vonden we een erg vriendelijke dame die perfect Engels sprak. En dat is wel handig. Ik heb een afspraak gemaakt voor maandagmorgen want ik ga eens uitproberen of ik kan stoppen met roken d.m.v. acupunctuur.  Wordt vervolgd dus!

Daarna gelijk aan tafel in Wooloomooloo. Gezellig met de (ex)buurmannen. Heerlijk gegeten, genoten van het uitzicht en getuige geweest van een huwelijksaanzoek. Kompleet met rode rozen en een knieval! Gaaf!

En vandaag hebben we een flinke hike gemaakt met Harm. Hij wilde heel graag de andere kant van HK zien. We zijn om 8 uur vanmorgen het huis uitgelopen en kwamen weer binnen om half 5! Het was prachtig en morgen schrijf ik daar verder over. Ik heb wel zere voeten nu...

Om maar verder te gaan in het thema 'de andere kant van HK' gaan we straks eten in Chungking Mansion. Lekker Indiaas. Paul en Rina komen straks ook en ze zijn helemaal gek van Indiaas eten dus dat komt goed uit. Maar eerst moeten we lopen naar het hotel waar Harm verblijft...au...

Have a nice day!

Nog 1 weekje

Laat is eerst beginnen met het weer...HET IS KOUD! En het regent sinds vanmiddag. De lucht is zo grauw dat ik de hele dag de overkant niet heb gezien. Bleh! Chiel en ik zitten nu gezellig naast elkaar op de bank in joggingpak met pantoffeltjes om enigszins warm te worden/blijven. Morgen nog zo'n dag en als het goed is wordt het vanaf zondag warmer.

Morgenochtend ga ik Harm ophalen van het vliegveld omdat Chiel eerst gaat hardlopen. Tenminste dat is het plan maar Chiel hoest en proest sinds hij thuis is gekomen. We zullen zien.

En dan komen we over een paar dagen alweer naar NL. We komen aan op 31 maart!
YEAH!!! Gezellig!

Have a nice day!

Straling Japan

Ik kreeg van Yvon de vraag of wij hier in Hong Kong iets merken van de meltdown die plaats heeft gevonden in Japan. Ik ben gelijk het internet op gegaan of er nieuws was hierover...


Sinds de eerste explosie, heeft de HK-government besloten om via de Hong Kong Observatory ( zeg maar de KNMI van Hong Kong) de straling zorgvuldig in de gaten te houden. Per regio wordt nu per uur de straling gemeten en direct op hun website gepubliceerd. In normale omstandigheden wordt dit ook gedaan maar komen de bevindingen dagelijks op hun website! Tot nu toe is er geen enkele verhoging boven het normale. 


Verder worden reizigers vanuit Japan op het vliegveld gescreend. Ook worden vluchten naar het rampgebied gecanceld. Je zou dus nog wel kunnen vliegen naar gebieden in Japan die niet getroffen zijn alhoewel het advies is om thuis te blijven als het niet noodzakelijk is. Toeristen vanuit HK die voor 11 maart een ticket hadden geboekt naar Japan kunnen hun geld weer terug krijgen. Geloof mij, niemand wil nu vliegen naar Japan...


Het filmpje onder aan deze post laat zien dat er lange rijen staan voor winkeltjes die Japanse baby melkpoeder verkopen. De politie houdt een oogje in het zeil en zorgt ervoor dat alles ordelijk verloopt. Iedereen wil de melkpoeder inslaan die een baby heeft die deze melk drinkt. De volgende lading kan misschien wel besmet zijn!


Gisteren zag ik in de supermarkt dat de "Japanese Products" schappen al akelig leeg beginnen te raken. Natuurlijk heeft dat te maken met het feit dat Japanse bedrijven in de rampgebieden niets meer kunnen verschepen omdat hun fabriek in puin ligt, maar toch ook wel dat men bang is dat de volgende lading misschien wel besmet is. 


De sushi-bars in HK vond ik leger dan normaal. Persoonlijk at ik al nooit 'blue fin tuna' omdat er vele andere alternatieven zijn die niet met uitsterving worden bedreigd. Maar dit soort produkten die specifiek uit Japan komen zijn niet meer te verkrijgen. Niet vanwege de straling maar vooral omdat de logistiek vanuit Japan op z'n kont ligt.


Het HK ministerie van Landbouw en Gezondheid is al begonnen om alle geïmporteerde voedsel vanuit Japan en directe omgeving te scannen en zonodig te verbieden.


Ik moet zeggen dat ik me nog geen zorgen had gemaakt over straling. Ook al omdat 'stralingsgevaar' zo ver buiten het normale aspect van je leven valt. Maar al lijkt het in de ogen van menigeen dat Azië een soort van bananen republiek is, ik heb het volste vertrouwen in de HK government. Ik weet zeker dat zij hun inwoners zo goed mogelijk proberen te beschermen. Tot nu toe, geen paniek in Huize Honig. Wel oplettend, maar geen paniek...


HK ramps up radiation response 
Colleen Lee and Serinah Ho , The Standard
Thursday, March 17, 2011

Hong Kong has beefed up its emergency response as fears grow of a nuclear meltdown in Japan. Over the next few days, authorities will give a daily briefing on the latest situation in Japan.


The Hong Kong Observatory yesterday started releasing realtime radiation readings on its website on an hourly basis instead of daily.

Also, counters have been set up at Chek Lap Kok airport for passengers from Japan to have voluntary scans for radiation.
Undersecretary for Security Lai Tung- kwok said radiation monitoring has been stepped up as "travelers may have concerns," but assured that it is unlikely those returning will have suffered radiation exposure.


"The further one is away from the radiation source, the less harmful it will be. So we believe those returning from Tokyo and its neighboring areas were not exposed to higher-than-normal radiation levels," he said.
The 64 travelers who received checks at the airport until 4.30pm were clear.







Have a nice day!

Research

Het is dinsdagavond rond 11 uur en Chiel ligt al op bed. Op tafel ligt zijn koffertje, gepakt en wel te wachten op wat er komen gaat. Morgenochtend om 6 uur vertrekt Chiel voor 2 dagen naar Taipei. Dus dat wordt vroeg op staan.

Ik blijf lekker thuis. Want ik heb het op mijn manier druk! Morgenmiddag even naar Stanley en 's avonds een hapje eten met Jos. Gezellig. Ik had Jos al weken niet gezien maar vanmorgen is hij aangekomen in HK.

Vandaag ben ik met Mickey naar Taste gegaan, een echte grote voordelige supermarkt. Heerlijk om boodschappen te doen. We kwamen er met een omweg want onze taxichauffeur, grijzend en erg vriendelijk, had geen idee waar wij eigenlijk naar toe wilden en dus besloot hij om ons in de buurt van de Taste af te zetten.

En hier begon een dag van research! Te herkennen aan #

# We staan aan de overkant van een snelweg, zien Olympic City liggen waar de Taste in gevestigd is, hoe komen we daar? Het stikt van de fly-overs! Na slechts 2 keer de verkeerde fly-over te hebben genomen, mag het duidelijk zijn dat we een weg naar buiten hebben gevonden!

Enfin, de boodschappen waren gedaan en toen kwam het gesprek op broodbakken. Ik wil het wel eens uit proberen, brood bakken in zo'n broodbakmachine, maar ik hoor verschillende verhalen. Rina bakt alles wat los en vast zit en haar familie is daar erg blij mee, en Mickey is eigenlijk niet echt tevreden over zo'n broodje. Te droog, te gistig, te hard. Maar ik mocht haar broodbakmachine best lenen om het uit te proberen!

# Broodbakmachine opgehaald bij Mickey, plus een boek vol instructies. Eerst lezen, dan lezen met de machine er naast, daarna lezen met machine en ingrediënten en dan op hoop van zegen het toch maar proberen. Uitkomst: 1 te droge harde klomp wat eigenlijk een volkorenbroodje had moeten worden maar wat veel weg had van een stoeptegel. Ik zeg, die pakken met broodmixen zijn best een uitvinding! Dat zelf afwegen zonder weegschaal is niet mijn beste kant...Morgen ga ik in de herkansing! Maar eerst een weegschaal kopen of tegen een pak broodmix aanlopen!

Zaterdag komt Harm aan in HK. Altijd gezellig. Hij blijft het weekend in HK en gaat dan door naar Shenzhen. Harm heeft 1 grote wens. Hiken. Lekker een flinke wandeling maken en genieten van de natuur. En dat gaan we natuurlijk doen!

# Maar waar? Hoe lang gaan we lopen? Gaan we de bergen in? Hoe is het weer? Gaat het regenen? Of branden we weg in de hete zon? (die we trouwens niet gezien hebben vandaag en de temperatuur is gezakt van gisteren 27 graden naar vandaag 15 miezerige graadjes!) Ik heb dus de hele avond mijn boeken doorgespit om een gave wandelroute te vinden. Plakkertjes geplakt bij eventuele mogelijkheden. En ook daar ben ik dus nog niet overuit. Morgen ga ik verder zoeken...

Dus zoals ik al zei, ik ben druk op mijn manier!

Have a nice day!

Steigertje

Sommige dingen in Hong Kong verbazen me echt niet meer. Je raakt gewend aan de drukte, de luchtjes, de mensen en de manier van doen die ze hier hanteren. Toch keek ik vanmorgen vreemd op toen ik net de slaap uit mijn ogen had gewreven en ineens oog in oog stond met een handje vol 'Spider-mannen'! Dat is vreemd...zeker als je bedenkt dat ik op 7 hoog woon!

Ik ben er maar eens voor gaan zitten met een kopje koffie...



Have a nice day!

Bedankt allemaal!

Allereerst, allemaal enorm bedankt voor de felicitaties, bloemen, kaartjes, emailtjes en sms-jes voor onze trouwdag! Chiel en ik bloosden ervan. We vinden het altijd leuk om anderen in het zonnetje te zetten maar als het ons zelf betreft, weten we niet zo goed hoe we daar mee om moeten gaan. Maar het was echt geweldig om zoveel reacties te mogen ontvangen! Bedankt!

Ons weekend begon op vrijdagavond. Met z'n vijven hebben we gegeten bij BLT aan de haven. Heerlijk draadjesvlees gegeten met spruitjes! En de golf die vanuit Japan zou aankomen hebben we niet gezien. Het leek zelfs wel of het waterpeil juist gezakt was.

 

Op zaterdag gingen we hotpotten met Steve en Silla. Ergens achterin in Wanchai. Het was heel gezellig en de hotpot was heerlijk. Maar ik denk toch dat ik iets verkeerds heb gegeten want bij thuiskomst was mijn maag volledig van slag en daar heb ik de rest van het weekend last van gehad...

Zondag was onze grote dag! Chiel had voor een ontbijtje gezorgd en de morgen hebben we rustig aan gedaan. Voor de lunch zijn we met Jesse naar de Thai gegaan op TST-east. En het leek wel zomer! Lekker op een terrasje gezeten, krantje gelezen en de mannen hebben zich te goed gedaan aan zo'n beetje de halve menukaart. Ik niet. Mijn maag protesteerde alleen al bij het aanzien. Ik zat dus aan een soepje en een bakkie thee...

's Middags kwamen Mickey en Jaap langs om ons te feliciteren. Volgeladen met bossen bloemen stonden ze aan de deur. En wat een verrassing, bloemen, cake en koekjes van hun, bloemen van onze kinderen en een cadeaubon van Simone en Ron om in het Peninsula te gaan high-tea'n! Zij hebben met Chiel aan de champie gezeten en ik wederom aan een bakkie thee...

Gelukkig nam het rommelen in de maag iets af! Godzijdank, want wij hadden voor onze trouwdag een tafeltje gereserveerd in Hutong! En dan wil je echt wel alles proeven! Het was weer geweldig. Zalig gegeten, prachtig uitzicht en goed gezelschap!

En nu zit ik thuis. Samen met mijn nog steeds van slag zijnde maag wachten we op een legertje mannetjes die zo'n beetje alle lampen moeten nameten en repareren. De een na de ander houdt ermee op. Maar zoals het hier gaat, pakken ze het grondig aan. Dit wordt de derde keer in 1 week dat ze komen!


Have a nice day!