Saturday, March 05, 2011

Tsuen Wan

Vanmorgen ben ik meegegaan met Jesse en Chiel. Zij gingen voor 20 km hardlopen over de boulevard van Tsuen Wan. Voor de mensen die ooit in HK zijn geweest, als je over de grote Tsing Yi Bridge rijdt vanaf de airport, zie je de boulevard aan de linker kant.


8 Uur kwamen we de lift uit en 2 minuten later zaten we met Jesse in de taxi. Wat gelijk opviel toen we buiten kwamen was dat het frisjes was. Een flinke koude wind. Kijk die heren gingen rennen maar ik niet. Ik wilde gewoon eens kijken hoe Tsuen Wan er nou uitzag. Ik was erg blij dat ik een dikke sweater en mijn Uggs aanhad kan ik je vertellen. Want 20 km hardlopen is toch ongeveer 2 uur wachten. Brrr.


Chiel en Jesse waren in no time uit het oog verdwenen en toen begon ik aan mijn 'avontuur'! Ik ben eerst de lange boulevard maar eens afgewandeld. Langs de Nina-tower (moest gelijk aan Bauke denken die daar heeft gewerkt), langs de ferry. Mensen lieten hun hondjes uit, deden aan Tai Chi, waren aan het vissen, liepen achteruit (ik weet het...), kwamen voorbij fietsen of gingen in slow motion hardlopen. Blijft vreemd dat ik aan het wandelen ben en een Chinees een half uur naast mij aan het sjokken/hardlopen is.



Ik ben tot aan de Tsing Yi Bridge gewandeld en toen maar omgekeerd. Tot zo'n 8 km bij elkaar. Ik voelde me fris en fruitig! En gelukkig geen last gehad van mijn been. Eenmaal terug bij het beginpunt heb ik eens uitgebreid op een bankje om me heen gekeken. Heerlijk is dat, mensen kijken.


Zo stond er een oud mannetje met mussen te spelen. Hij had een flinke groep mussen om zich heen verzameld en d.m.v. rijstkorreltjes die hij strooide, liet hij de mussen van links naar rechts bewegen. Het leek wel een beetje op een vogeltjes-dans! Maar dan zonder elektrisch orgel!

En even verder op stond een mannetje voor zich uit te klappen. 3 keer links, 3 keer rechts. Bij het water, achter de bomen, naast zijn hoofd. Het zal vast ergens goed voor zijn of hij heeft een klap van de molen ergens opgelopen. Ben trouwens geneigd het laatste te denken.

Maar al met al een leuk dorp.



Na 2 uur en 12 minuten kwam Jesse de bocht om, en Chiel kwam 3 minuten later aan. Het nieuwe speeltje, de camcorder is uit getest. En het werkt! Nu nog uitzoeken hoe je het best de camcorder ergens aan kan hangen zonder dat je zeeziek wordt van de schommelende beelden. Maar er is nog tijd. Nog 34 dagen te gaan tot de Marathon van Parijs!

Have a nice day!

No comments:

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails