Half 7. Op weg naar het vliegveld in de stromende regen. Nadat we door de douane waren gegaan zijn we gelijk de lounge ingedoken van Cathay. Lekker ontbeten en geprobeerd de slaap uit de ogen te krijgen. Om 9 uur vliegen we Thailand tegemoet.
Aangekomen op het vliegveld in Bangkok. Pinnen en een auto zoeken die ons naar Pattaya brengt. Het is ongeveer 2 uur rijden dus een beetje comfortabel zitten mag wel van ons. We huren een jeep plus chauffeur en hij brengt ons veilig naar Pattaya. 2 Uur later rijden we de oprit op van ons hotel. Het Hilton. Prachtig! Van Jesse net een telefoontje gehad dat hij al aan de koffie zit op het buiten terras!
Ingecheckt, verbaasd over de prachtige lobby, de koffers worden naar boven gebracht en wij gaan op zoek naar Jesse. Ja hoor. Daar zit hij op een luie bank achter zijn laptop. Grote lach op het gezicht! Een ontspannen Jesse verteld alles over de laatste 2 weken en we zijn allemaal opgelucht dat het hotel echt mooi is! Het buitenterras ligt op 16 hoog en kijkt uit over de zee. Er staan heerlijke lounge banken en er waait een briesje die de temperatuur aangenaam maakt. Het is nog wel bewolkt...
We lopen naar boven om de kamer te bekijken. Jesse zit op 23 hoog en wij op 26 hoog. We hebben prachtig uitzicht over de stad, het zwembad en een deel van de baai. De kamer is geweldig! De hele glaspui kan verschoven worden zodat je kamer bij het balkon betrokken kan worden en je binnen/buiten slaapt! Mooie badkamer met een regendouche, een giga ligbad en een aparte douche. Ik ben blij dat we het Hilton gehuurd hebben voor 2 nachten!
We besluiten om even Pattaya in te lopen voor een hapje eten. Het is ondertussen lunchtijd geworden! Via het hotel kan je het winkelcentrum inlopen. De Central Festival. Wat grappig! Hier moeten de mannen straks hun startnummers ophalen! We lopen naar buiten en zien dat de start/finish voor het hotel is opgebouwd! Of het Hilton ook een goed idee was van Tante Ans!!
We stuiten op het Hard Rock Café en lopen daar naar binnen. De te vette nachos en de te vette schotel met uienringen, kipstukjes en kippevleugeltjes smaken goed! Het miezert nog steeds maar we gaan een stukje lopen. De andere kant op van het hotel.
Langzaam maar zeker merken we dat we in Pattaya zijn beland. Het is sleezy terwijl het nog daglicht is! De boulevard die langs de kust loopt is vergeven van de dames die onder de palmbomen op bankjes zitten en duidelijk willen maken aan het mannelijk geslacht dat zij daar toch echt voor hun zitten!
Er is voor elk wat wils...jong, heel jong, oud, heel oud, vrouw, man, vrouw/man-type, man/vrouw-type, vrouw-vroeger-man-geweest, vrouw-nog-steeds-voor-de-helft-man, thais en een groot aanbod russisch. De 'meat-market' is open 24/7. En het aanbod is zeker net zo groot als de vraag!
En dan die barretjes! De vreemdste thema's kom je tegen. Maar natuurlijk ook grappige! Na dit zeer educatieve rondje Pattaya zijn we weer naar het hotel gegaan. De mannen wilden nog emails beantwoorden (ja er wordt gewoon door gewerkt), douchen om alle viezigheid van Pattaya af te spoelen, ze hebben de startnummers opgehaald, nog een rondje gelopen van 5 km en daarna was het wachten op Pim die rond 7 uur zou landen vanuit Abu Dhabi.
Zoals gepland liep Pim om 9 uur de lobby in. Hij ging zijn kamer op om even op te frissen en daarna gingen we met z'n viertjes op zoek naar een Thais restaurant. Nou, dat is niet zo heel makkelijk aangezien het grootste aanbod bestaat uit Indiaas en Italiaans eten. Maar we hebben er eentje gevonden! Gezellig op straat.
Nadat we nog een rondje Pattaya City hadden gelopen maar dit keer ook met Pim, zijn we terug gegaan naar het hotel. Eigenlijk wilden we nog zo'n sleezy kroeg in maar omdat er iets was met Budha, schenen de meeste kroegen dicht te zijn en als ze open waren, werd er geen muziek gespeeld. Erg saai en stil dus. Drankje gedaan op het buiten terras. Gepraat, gelachen, plannen gemaakt voor de volgende dag en we zijn op tijd naar bed gegaan. Iedereen was kapot!
Zaterdag:
Het is vandaag een bijzondere dag! Jesse is jarig! (Sorry Jos, ik zat er deze keer ook naast!) We hadden afgesproken om elkaar weer bij het ontbijt te ontmoeten. Geweldig ontbijt trouwens met een enorm buiten terras. We kwamen een voor een binnen druppelen en we hebben heerlijk gegeten. Jesse kwam met iets kleine oogjes aan tafel want hij was nogal druk geweest aan de telefoon, skype, sms-en en email de nacht er voor.
Tja, ik zeg, pak die nachtrust want je bent niet de jongste meer, Jesse. Die kraaien pootjes om de ogen en die donkere kringen, trekken niet meer zo snel weg als je 40 bent geworden! Misschien dat Irma nog potjes met spul thuis heeft staan...voor de 'charmante, ervaren' man. Want zo wordt je tegenwoordig genoemd als je van middelbare leeftijd bent! Maar goed ik dwaal af...
Daar zat die dan, met T-shirt die hij van Chiel en mij had gekregen. De 'tatoe-aties' die geplakt konden worden heeft hij keurig op zijn nachtkastje laten liggen, maar ach. Het is hem vergeven.
De zaterdag hebben we besteed aan strand, jet-skieen, (de eerste tekenen van een mid-life crisis staken de kop op!)
zwembadje plonsen, voet en body massages (Jesse niet natuurlijk!) en een henna tatoe op de rug van Pim!
Ook stond die dag in het teken van de telefoon! Maar als ik heel eerlijk ben, stonden alle dagen in het teken van de telefoon!
We zijn allemaal die dag nogal rood uitgeslagen. De zon was genadeloos. Chiel was knalrood op zijn koppie, Pim op zijn nek, ik op mijn voorhoofd en Jesse op de voeten en de flanken! We leken wel kreeftjes!
Dus maar weer even douchen, insmeren, een drankje op het buitenterras en toen wilden we gaan eten voor Jesse's verjaardag. Helaas brak de hemel open en kwam de regen met bakken naar beneden.
Hmmm...het winkelcentrum maar in, Pim moest zijn startnummer ook nog ophalen, en we hebben rond gekeken of daar misschien iets te eten viel. Bij 'mama mia' was plek maar het eten was nou niet echt geweldig. Dus nogmaals naar Pattaya City voor een drankje!
Ook hier was het stil en rustig. Budha werd nog een dagje gevierd en wederom was er geen muziek en waren de barretjes verlaten. We hebben nog wel een colaatje genomen maar daarna zijn we weer naar het hotel terug gegaan. Nog 1 drankje en toen naar bed. Morgenochtend gaat de wekker om 03.15! De Halve van Pattaya moet gelopen worden!
Zondag:
Om 3 uur waren Chiel en ik al klaar wakker. Goed geslapen trouwens. Achteraf bleek dat Pim en Jesse beiden niet zo heel goed hadden geslapen. Aangekleed, rugzak volgestouwd, koffie gezet om in mijn thermosje mee te nemen en om 4 uur zouden we de heren ontmoeten in de lobby. Het hotel zou 4 ontbijt-doosjes voor ons regelen.
Jesse zat al op de bank te wachten en eventjes later liep Pim ook binnen. De slechte nachtrust van Pim was gelijk merkbaar, hihi. Maar goed, we hebben het ontbijtje naar binnen gewerkt en toen gingen we naar beneden.
Het was druk op straat! Heel veel lopers waren aan het warmlopen of maakten gebruik van de high-tech en vooral kleurige wc bus.
En toen stond ik dus alleen op straat. Zitten op zo'n bankje onder de palmbomen zag ik niet zitten. Straks denken ze nog dat ik ook aan het bijverdienen ben en wie weet waar je op zit, dus ik ben het hotel weer ingelopen.
Vanaf mijn balkon heb ik de zonsopgang gezien en heb ik lekker mijn koffie opgedronken. Een uurtje later ben ik weer afgedaald en heb ik gewacht op de mannen.
De eerste die ik zag na 2 uur en 3 min. was Jesse! Hij zag er wel vermoeid uit maar niemand kon zien dat hier een 40-jarige rondliep! Alhoewel...jammer dat het zichtbaar was op zijn startnummer....
De volgende die binnen kwam was Pim. In 2 uur en 10 minuten. Al vloekend dat het water bij de waterposten, ijs bevatte. Hij kon daar niet tegen. En die laatste berg waar hij tegen op moest rennen was er net eentje te veel.
Met z'n drietjes hebben we gewacht op Chiel. Hij kwam binnen in 2 uur en 30 minuten. Lachend maar vermoeid. Bergen zijn zijn ding niet...
Maar ondanks het ijs, de 32 graden en de bergen hebben de mannen het weer gedaan! Er hangt weer een extra medaille aan de wall of fame!
Na de enorme fysieke inspanningen, zat er maar 1 ding op. Zwembad! Pim vertrok naar zijn kamer waar hij wilde gaan slapen en Jesse en Chiel en ik zijn gaan hangen bij het zwembad. Chiel vond dat hij wel een biertje had verdiend (om half negen 's morgens!!) en Jesse had zich ingewikkeld in badhanddoeken en binnen no time was het stil...ze sliepen...
Een uurtje later werden de heren wakker. Jesse had gehoord dat er aquarobic gegeven zou worden in het zwembad en dat leek hem nou leuk. "Dan gaan we meedoen hoor Ans! Dan maken we Chiel ook wakker!" Kijk mij krijg je niet gek, dus als jij aquarobic wil doen, dan doe ik mee.
Heel jammer was dat toen de muziek aanging, de sportleraar naar mij toe kwam en vroeg of ik mee wilde doen, de heer Plasman vergroeid zat aan zijn telefoon. Hij liep naar achteren en op veilige afstand keek hij al bellend zeer geïnteresseerd toe hoe Chiel en ik, als ENIGEN, in het water stonden te plonzen op aanwijzingen van de sportleraar!! Nou ja, de schouders zijn nog eventjes extra gebakken en aan het voorhoofd zullen morgen de vellen wel hangen. We hebben gelachen en heel veel plezier gehad en dat is tenslotte het belangrijkste.
Pim hebben we nauwelijks gezien die morgen. Hij was moe en had geen zin om in de zon te lopen. Het zwembad vond hij niet aanlokkelijk. We zagen hem pas toen we allemaal gingen uit checken. Ook werd er een busje van het hotel geregeld om ons terug te brengen naar Bangkok Airport. Toen we naar beneden liepen stond de bus al klaar voor vertrek.
Er werd wat geslapen in de bus, beetje gedompeld en naar de Ipods geluisterd. Geen banden die ontploften of iets dergelijks. Helemaal veilig werden we afgeleverd bij het vliegveld. We namen afscheid van de chauffeur en liepen naar binnen. En daar, voor de incheckbalie, ontdekte Chiel dat hij zijn Iphone in de bus had laten liggen!! Help!
Er werd met Jesse's telefoon gebeld naar het hotel. Of zij misschien de chauffeur wilde bellen om te vragen om terug te rijden naar de airport. Het duurde eventjes maar toen kwam het busje terug. Met telefoon! Ook de contactman die op het vliegveld staat voor het Hilton liet even zijn neus zien. Of alles ok is. Hij had ook telefoon gekregen van het hotel. Nou we kunnen niet anders zeggen dat het Hilton echt een superhotel is en dat ze dus zelfs bij noodgevallen alles in het werk stellen om het tot een goed einde te brengen. Petje af!
Wij hebben nog even in de lounge gehangen, nog eventjes genoten van de Pad Thai die daar geserveerd werd en keurig op tijd konden we boarden. Afscheid genomen van Pim die een uurtje later vertrok naar Abu Dhabi. Rond middernacht zijn we geland in HK. Met z'n drietjes de taxi in en ik denk een halfuurtje later lagen we al in bed. Helemaal kapot.
Het was een geweldig sportief en gezellig weekend. We hebben Jos enorm gemist en 1 ding is zeker. Er is maar 1 ding waarom een mens naar Pattaya zou willen. En dat is het Hilton!
De foto's van Pattaya en de Halve Marathon kan je hier vinden!
2 comments:
Alweer een geweldig avontuur!
Ik geniet altijd van de manier waarop jij je verhaal doet Ans!
Hihi, bedankt Arlene!
Post a Comment