En nou is ze weg...

Uitzicht vanaf dim sum restaurant in StarHouse.

Tjonge wat gaat dat toch snel! Eerst zit je weken uit te kijken naar de komst van Simone, dan is ze eindelijk hier, vervolgens knipper je 2 keer met je ogen en dan moet je haar alweer wegbrengen naar het vliegveld!

Woensdagavond hebben we nog heerlijk gegeten bij Hutong. Ik mag wel zeggen, een van mijn favourite plekjes in Hong Kong! Heel bijzonder, prachtig uitzicht over de haven, heerlijk eten en het restaurant is gestyled in een oud Beijing's binnenplaatsje! Dit alles krijg je niet voor niets natuurlijk...er hangt een stevig prijskaartje aan!

Maar onze Berry was zo aardig om deze avond te sponsoren. Toen hij hoorde dat e.i.n.d.e.l.i.j.k. Simone naar Hong Kong zou komen, twijfelde hij geen moment en trakteerde hij op een etentje! Lief toch? Bedankt Berry, het was heerlijk!

Door het flinke aantal glazen witte wijn, jazeker een lekker chardoneetje, liepen wij niet geheel in nuchtere toestand naar onze flat terug. We kwamen binnen, ik ben linea recta naar mijn bed gegaan en vervolgens in coma geraakt! De volgende morgen was ik weer helemaal bij!

Op elke foto heeft ze haar ogen dicht, sorry!

Simone en ik hebben nog de laatste boodschappen in Mongkok gehaald, nog heel lekker dim sum gegeten in het Starhouse, nog koffie gedronken bij verschillende Starbucks outlets en daarna zijn we maar vast begonnen met de koffer in te pakken.

Kijk qua volume was er geen enkel probleem. Het pastte allemaal prima in de koffer! Uhmmm...maar het gewicht was slechts 10 kilo te veel!! Help!! Simone raakte een beetje overhit door dit alles, maar alles is goed gekomen.

Omdat zij dus niet terug vloog met British Airways, kon zij gerust een handbagagetas en een damestas meenemen het vliegtuig in! Dus 8 kilo in de handbagage en 2 kilo overgewicht vond FinAir geen enkel probleem!

's Avonds hebben we nog lekker mexicaans gegeten met Jesse, Kamilla en Bram. Omdat het Simone's laatste avond in Hong Kong was en omdat Kamilla afgelopen woensdag jarig was en dat moest even gevierd worden. Maar niet te veel want iedereen moest vandaag weer werken en dus hebben we besloten om vanavond nog even de bloemetjes buiten te zetten. Samen met Pim! Hij vliegt vannacht weer terug naar NL maar een birellaatje gaat er nog wel in!

Op de terugweg in de taxi hebben we zooooo ontzettend gelachen. En ik moet eerlijk zeggen dat ik niet eens meer weet waarom, maar de tranen liepen bij ons over de wangen. Chiel en Jesse zaten heel knus op de achterbank met een gedeelde veiligheidsgordel en Simone moest zowat aan het zuurstof van het lachen! Als je denkt dat Jesse er wat pips uitziet..., KLOPT! Hij werd half opgehangen in de veiligheidsgordel!

Toen we thuis waren nogmaals alles nagelopen of alles was ingepakt en ik moest nog "even" een cd-tje branden met de fotobestanden. Nou wat er alles mis is gegaan dat wil je niet weten maar we gingen naar bed om half drie! En dat terwijl we 's ochtends om 6 uur moesten opstaan om Simone weg te brengen!!

En dat hebben we gedaan... heel vroeg... Ze is nu al een paar uurtjes in het vliegtuig. Gedver...Ik zal haar missen...het was hardstikke gezellig.

Maar wat ik niet zal gaan missen is dit:

Op de een of andere manier is Simone een wandelend rampje! Alles wat ze aanraakt gaat stuk! Zo is deze vakantie mijn wasmachine naar z'n grootje, is mijn boodschappenwagentje bezweken onder de enorme druk van vele vele kadootjes, deed het koffie-apparaat het niet meer vanmorgen, heeft ze de rits van MIJN handbagagetas gemold, wilde de cd-brander niets meer doen, heeft ze het ponsje met chinese tekens gebroken, en zit de wc verstopt.... en o ja alleen al omdat Simone naast hem stond in de lift heeft Chiel zijn telefoon laten vallen!

Bedankt Simone, het was een onvergetelijke vakantie!!!! (Hihi)