Wat is dat toch? Kom je aan in NL dan voelt alles weer heel normaal, kom je terug in HongKong dan voelt dat weer heel normaal! Raar...of misschien toch niet. Ik heb gewoon 2 "thuisen".
Toen we het vliegveld weer uit kwamen overviel de warmte gelijk weer. Het was niet klam en sticky maar wel warm. Ineens sta je voor schut met je Ugs in die bloedhitte, hihi. Ik was ook erg blij toen ik die dingen weer uit kon schoppen en weer lekker op mijn blote kakkies kon lopen.
Vanaf het moment dat we thuis waren is bij Chiel non-stop de telefoon gegaan. Berry liep hier al een dag rond en Chiel had gelijk een meeting met hem. Daarna meeting met klant, eten met klant, drinken met klant. Ik niet. Ik ben alleen mee gegaan met het eten want ik voelde me enorm brak. Dan mag je wel luxe in zo'n vliegtuig hebben gezeten, t'is en blijft een roteind vliegen en echt slapen komt er niet van.
Toen ik de koffers had uitgepakt ben ik in slaap gevallen op de bank. Even later werd ik wakker met een stijve nek en toen heb ik me maar verplaatst naar de slaapkamer. Weer in slaap gevallen tot een uurtje of 6. Om 7 uur Berry opgehaald en klant, gegeten, toen we thuis kwamen liep Jos even binnen. Gezellig en daarna was ik over m'n slaap heen!
Toch nog even 2 uurtjes geslapen en om 3 's nachts liep ik de was op te ruimen, thee gezet, broodje gegeten en om 8 uur was ik kapot. Geen wonder natuurlijk. Ik moest vandaag thuis blijven omdat ze mijn boodschappen komen bezorgen en tot nu toe (5 uur) nog geen Park&Shop gezien. Dus weer in slaap gevallen op de bank. Gek word ik ervan! Ik beleef de wereld in een soort van roes. Ik heb ook honger op de meest rare tijden!
Chiel heeft nergens last van. Die rent van meeting naar meeting met de mobiele telefoon die bijna vergroeid is met z'n oor!
No comments:
Post a Comment