Na ruim 11 jaar in Hongkong te hebben gewoond, zijn we weer terug in het Land van Maas en Waal
Thursday, November 06, 2008
D'as dan lekker...
Chiel kwam gisteravond thuis. Ik heb hem opgehaald van de ferry-terminal en we zijn samen gezellig naar huis gelopen. Hij wordt er steeds handiger in om al die chineesjes te omzeilen met zijn koffertje! Deze keer maar 2 geraakt!
Hij kwam thuis, zette zijn laptop aan, en daar begon 't. Achter elkaar ging de skype en de mobiel. En de mail vloog binnen. Dat zeurstemmetje in de laptop die elke roept "Microsoft Entourage needs your attention!" kan ik echt niet meer horen! Sinds de wintertijd is ingegaan en daardoor het tijdsverschil met NL op 7 uur is gekomen, is het echt onmogelijk om voor 8 uur 's avonds te gaan eten. Na de sushi-break ging het gewoon weer door. Hij zat om middernacht nog steeds te bellen met NL.
Daarna kwamen de verhalen weer los...
Maandag is Chiel naar Shun De gegaan. Belangrijk bezoekje. Daar kreeg hij een telefoontje van de office in Shenzhen dat er wat problemen waren met 3 jongens die op kantoor werken. Ik ken ze ook en het zijn hele stille lieve jongens die keihard werken. Chiel zat met zijn gedachten bij dat belangrijke bezoekje en het bericht drong niet helemaal door.
Dinsdag kwam hij op de office/fabriek terug en toen bleek dat de 3 jongens ruzie hadden gehad met de wacht van het fabrieksterrein. Na een warrig en emotioneel verhaal van de medewerkers op de office, is Chiel samen met Echo(zijn rechterhand) en Raymond(de fabrieksmanager) naar de politie gegaan!
De ingang van het fabrieksterrein
Want wat was nou het geval:
De jongens zijn gaan lunchen bij de lokale noedelshop. Ze kwamen weer terug en ze werden door de beveiliging tegen gehouden. Tegenwoordig moet je namelijk een ID-plaatje dragen om het terrein op te mogen lopen. Zij waren dat vergeten mee te nemen. Het lag nog op hun bureau's.
De beveiliging had daar geen boodschap aan, ze mochten niet door lopen. Ze hebben gevraagd of het goed was dat 1 van de jongens door mocht lopen om de ID's op te halen en dat mocht dus niet. Of ze dan even de telefoon mochten gebruiken om een collega te vragen die nog binnen was de ID's te brengen. Ook dat mocht niet. En toen ging het mis...
Zo zien security guards in China eruit.
Hoe het precies gebeurt is weet Chiel niet. Daar kom je nooit achter. Maar ze zijn gaan vechten! En de jongens zijn door de politie meegenomen. Hij heeft moeten praten als brugman maar hij heeft de jongens uit de gevangenis gekregen. En toen bleek dat 1 van de jongens een gebroken arm had opgelopen, een ander bont en blauw uit de gevangenis kwam lopen! Voor alle duidelijkheid, het was niet de politie die dit gedaan, maar de beveilingsmannen! De derde jongen werd nog verhoord. Hij was namelijk ertussen gesprongen om de beveiligingsmannen en zijn vrienden uit elkaar te halen. In eerste instantie mocht hij niet mee van de politie maar uiteindelijk kwam ook hij vrij. Hij was op zo'n manier verhoord dat hij huilend in de armen van Chiel viel!!
Ze zijn zo'n beetje de hele dag bezig geweest met de politie, het ziekenhuis en de manager van het fabrieksterrein die gaat over de beveiliging. Chiel heeft een klacht ingediend tegen de bewaking en samen met de manager van het terrein proberen ze nu een oplossing te vinden hoe dit soort zaken voortaan voorkomen kan worden.
Hij kreeg vanmorgen een mailtje van alle drie de jongens. Ze bedankten hem voor de inspanningen die Chiel had gedaan om hun vrij te krijgen en ze verontschuldigden zich dat ze in zo'n situatie terecht waren gekomen. De arm is gezet, de blauwe plekken zijn nu groen geworden en de jongens zijn nog stiller dan voorheen... En ineens besef je weer dat je in China bent...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment