Saai weekend? Nou nee!

Alles behalve saai! Nu ik er op terug kijk, zijn we zelfs best wel druk geweest!

Vrijdag was Chiel erg druk. De hele dag werd er heen en weer gebeld tot het moment dat ik ECHT honger had en wilde gaan eten. Jos ging mee en later kwamen Bram en Kamilla ook. Ik had ze al een eeuwigheid niet gezien! En het was halloween! We kwamen veel "toegetakelde" mensen tegen, overal zag je "geesten" en kwamen er enge geluiden uit de barretjes.

Na het eten zijn we allemaal naar huis gegaan en bij zitten komen van de drukke werkweek. Voor sommigen onder ons ging de werkweek gewoon door. Neem Jos nou...hij zit dit weekend ergens in China...fotolijstjes in te pakken! Moet kunnen!

Zaterdag zijn Chiel en ik een huishoudtrapje gaan kopen. Heel saai zo'n aankoop maar ik grijp steeds mis. Zo heb ik op de slaapkamer een plafondlamp met 4 peertjes. Trouwens een vreselijke lamp...Maar goed er zijn 3 peertjes kapot. Ik kan er niet bij komen om nieuwe lampjes in te draaien. Heb je toch zo'n trapje nodig, nietwaar? We zijn naar Megabox gegaan, trapje gekocht, heerlijke noedelsoep gegeten en we hebben gekeken naar kindjes die op de ijsbaan les kregen. Echt schattig!

Wat een giller! Hangen ze een bordje met "slippery floor" op de ijsbaan!

's Avonds hadden we een dinner-date met Suzanne, Jos en Jesse. Suzanne nam nog 2 nederlandse vrienden mee die sinds een halfjaar in HK wonen. Heerlijk gegeten bij Spasso, lekker gekletst en weer op tijd naar huis. Jos moest weer naar China vandaag en Jesse keek scheel van de jetlag. Ja, ons "ubermensch" heeft daar ook last van!

En vanmorgen zijn we gaan hiken. Jesse zat al sinds 6 uur vanmorgen klaar wakker op de bank, en hij wilde lekker vroeg gaan hiken. We kregen tot half tien de tijd van hem. Toch sympathiek, hihi. In de MTR gestapt, geprobeerd een taxi te krijgen maar de beste man kon geen woord engels, toch even doorgelopen, toen toch in een taxi naar Sha Tin Heights waar stage 6 van het Wilson Trail begon.


Het was even zoeken naar het begin van de trail. We kwamen van de verkeerde kant aan en dus liepen we de verkeerde kant op. Wilde aapjes gezien. Nou ja aapjes...de eerste de beste aap die we zagen, was een flinke jongen. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb nog nooit zulke grote rode, sorry dat ik het zeg, ballen gezien! Jemig. Het was zelfs een beetje eng!

We hebben een heerlijke trip gehad. Gelachen met de locals, Chiel is nog flink uitgegeleden van een trap maar gelukkig ving de rugzak de klap op, genoten van de uitzichten, bergen met wilde aapjes gezien, jaloers geweest op de locals die aan het bbq-en waren, gelopen over Jubilee Reservoir uit 1935 maar het hoogtepunt was toch wel....KOFFIE!

Zitten we lekker uit te rusten op de top van een berg, komt meneer Plasman ineens met zijn thermoskannetje op de proppen! Heerlijke vers gezette koffie met een stukje chocolade! Nou beter kon echt niet!!

In de taxi gestapt naar Mongkok om de mobiel van Jesse op te halen, toen in de taxi naar een Koreaans bbq restaurant. We hadden zoveel trek gekregen van de bbq luchtjes die we tegen waren gekomen, dat gewoon een noedelsoepje niet meer voldeed!