Tribute to Michael Jackson in HK!

Ik lijk wel gek! Deel 2.

Boven mijn bureau hangt op het magneetbord met een zeepaard magneetje, een A4-tje met een loop schema. En nu staan er 5 roze kruizen die aangeven hoe vaak ik gerend heb. Vijf maal! Het lijkt alsof dat zeepaardje mij toelacht! Om de andere dag werk ik een deel van schema af. Als het maar even kan dan loop ik samen met Chiel. En op de dagen dat ik niet ren, ga ik naar de boulevard om in de zinderende zon te powerwalken.

De eerste keer moest ik 4 maal 2 minuten joggen met daartussen 2 minuten wandelen. Dat ging goed. De tweede keer dacht ik dat ik dood zou gaan. Ik kreeg mijn adem maar niet onder controle en ik had zin om de renschoenen aan de wilgen te hangen. (Nou zijn die wilgen in geen velden of wegen te vinden in Hong Kong, dus toch maar door gegaan en volgehouden!) De derde keer ging het weer beter en ik kreeg weer wat lol in het rennen. Nou ja rennen...t'is meer joggen...

Deze week moest ik 5 maal 2 minuten rennen met daartussen de 2 minuten wandelen. Het ging geweldig! En vandaag ging het schema omhoog. 5 maal 3 minuten rennen en daartussen 2 minuten wandelen. Ik zag er tegenop als een berg. Mijn faalangst kwam weer boven drijven en ik hoopte maar dat ik het in ieder geval voor 2,5 minuut kon volhouden. Maar wonder boven wonder ging het goed! Ik voelde me goed en ik had geen enkel probleem om die 3 minuten te blijven rennen!

Chiel bleef mij enthousiast aanmoedigen, Kamilla kwam er halverwege bij en liep de rondjes samen met mij, Bram werkte stoïcijns met z'n ipod op zijn hoofd de rondjes af en Jesse en Jos klapten als ze mij voorbij kwamen rennen. En dat gebeurde best vaak want we liepen in het Victoriapark waar je rondjes loopt van 675 meter. Het was ieder voor zich, maar toch met z'n allen!

Chiel vertrekt dinsdag naar China en net op dinsdag zou ik weer moeten rennen. Maar in m'n eentje rennen zie ik (nu nog) niet zitten. En ik heb geen horloge. Kleinigheidje. Dus als het werk het toelaat, dan gaat Jos met mij rennen. Lief.

Ik sta versteld van mezelf! Nadat ik eerst onvermurwbaar was, alles op alles zette om vooral niet mee te gaan in dit absurde ren gebeuren, ben ik nu enthousiast en kijk ik uit naar de dag dat ik mag rennen! Ik heb er zin in!

The Love Boat

Ik wist niet dat het bestond. Maar het is er echt! Een heus love-boat achtig hotel in Hong Kong! Dat wil zeggen in Shatin. Voor de oplettende lezers ook bekend als de plek waar de 10.000 Budha's staan en waar de tweede paardenrace stadium is gevestigd!

Gisteren zijn we daar heen gegaan. Onze klant had daar een kamer geboekt. Niet de meest voor de hand liggende plek maar als je van rust en ruimte houd misschien een aanrader.

Voor ons was het "enigszins" uit de buurt. Eerst met de trein vanaf TST-east naar Hung Hom. Daar over stappen op de trein richting Lo Wu en na een 3 kwartier sta je dan op het station in Shatin. Dan nog een taxi naar het Regal Riverside Hotel, dus na een krap uur sta je dan eindelijk in de lobby. En wat voor eentje!

Ik keek m'n ogen uit en ik kreeg er de slappe lach van. Overal waar je keek hingen vlaggetjes en zwembanden, schelpen en zeesterren, in elke hoek stond wel een pingpong tafel en op de muren waren wandschilderingen gemaakt van stranden. Ik verwachte ook om elke hoek "Gopher Smith" en "Captain Merill Stubing"!

Ook hingen overal grote posters met welke activiteiten er allemaal werden gehouden in het hotel. Van danslessen t/m bingo.
Gelukkig was onze klant helemaal in z'n nopjes met het hotel. Hij vond het prachtig. En dat is het belangrijkste toch?

Resume

Vrijdag:
- om 7 uur 's ochtends weer getraind met Jos en Chiel. Bloedheet, laag hangende zon. Daarna weer aan het werk.
- wachten op de glazenwasser. Fa Yuen Streetmarket om runningshirts te kopen voor Jacques.
- lunchen met Chiel. Lekker thuis.
- hotline met Jesse. Waar, hoe laat eten vanavond. En wat te doen met klant.
- eten bij Pawnshop in Wanchai, drankje in 1/5 Nuovo bij Annie, uit de bol bij Dusk Till Dawn.



Zaterdag:
- Brak thuis gekomen vannacht
- Opgestaan om 10 uur
- Schor van zingen
- was gedaan
- afspraak met klant vanavond
- wachten op de dingen die gaan komen...



Zie rest van beschamende foto's hier!

Ik lijk wel gek!

Ik was weer reuze trots op mezelf vanmorgen.

Ik ben vroeg opgestaan, sportkleren aangedaan, ipod op en ik ben gaan powerwalken voor 7.5 km. Oh yeah! Bij thuiskomst zat er geen droge draad meer op m'n lichaam en had ik spierpijn in m'n kuiten. Stukkie lopen bij 36 graden in de volle zon, maar wel met een zeebriesje, moet kunnen. En dat dan slalommend tussen alle mainland chinezen door, die op de avenue of stars foto's van elkaar maken!

En...tatada...ik ben in training voor de 5 km! Wie had dat gedacht? Ik niet maar ik doe het toch! Ik heb de afgelopen week 3 keer getraind samen met Chiel. Hij is best een goede trainer moet ik zeggen. Constant is hij mij aan het motiveren om vooral vol te houden, hihi. En ik moet nog 11 weken, 3 keer per week trainen...t'is nog niet gedaan...

Natuurlijk was het niet moeilijk om mij te motiveren om eerst langs Ocean Terminal te gaan om een echte ren outfit te scoren! Niet zo'n eng kort broekje maar zo'n half lange lycra broek. Het moet wel modieus blijven natuurlijk!

Ook Jesse wilde mij motiveren. Hij bood aan om schoenen te kopen voor mij. Met zo'n chip erin zodat je later op de pc kan zien hoe lang en waar je gerent heb. Maar dit aanbod sloeg ik vriendelijk af. Ik ga m'n best doen, maar als het niet lukt heb ik geen zin om dit m'n hele leven lang te horen, dat hij mij schoenen heeft gegeven die ik niet gebruik. Nee, leer mij Jesse kennen, hihi.


Meer weten hierover? Klik hier!

Als beloning voor dit sportieve afzien zit er een reisje in naar Cambodja, Angkor Wat, begin december. Daar willen de mannen de halve marathon gaan lopen en Bram, Kamilla en ik gaan voor de 5 km. Maar...ik heb net gezien dat er ook een 3 kilometer familie loop is, dus wellicht dat wij dat dan gaan doen. Klinkt in ieder geval meer realistisch! En dichterbij! Ha!

En we steunen gelijk een goed doel! Het inschrijfgeld gaat naar de overlevenden die op landmijnen zijn gestapt. Er is ook een race voor mensen met prothesen! En fiets en rolstoelraces! En wie weet zien we Angelina en Brad nog wel! En dat allemaal op deze geweldige lokatie!



Als ik dat zo lees, dan heb ik nog heel veel tijd om me te bedenken...

Ik moet misschien maar eens een tantra bedenken zoiets als....Just do it, just do it, just do it....(klinkt als een one-liner voor een sportmerk!) ....pijn is fijn, pijn is fijn, pijn is fijn...

Internet probleempjes

He he. Eindelijk gelukt. Ik probeer al de hele dag op internet te komen. Kastje aan, kastje uit. Wel verbinding, geen verbinding. Ik werd er niet goed van. En dan ben je eindelijk op internet, dan krijg je ongevraagd op elke website die je wil openen SOGO-search of INFO-web of ORANGE erop. Vreselijk vervelende sites die je niet weg kan klikken. En het ergste is dat iemand op deze aardkloot dit heeft verzonnen! Had zeker niets anders te doen...

De laatste weken deed ook mijn Mac raar. Hij was super traag. Een venster openen duurde eeuwen. Dan liep hij weer vast. Dan reageerde hij nergens meer op. Opnieuw starten. Stekker eruit, stekker erin. Weer fout. Ik kon wel gillen!! Wat een gezeur! Vooral omdat ze zeggen dat een Apple geen virussen kan krijgen. Dus behalve en firewall die ik al vanaf het begin heb, heb ik gisteren een virus barrier voor de Mac erop gezet en ineens ging alles stukken sneller en sindsdien is hij niet meer vastgelopen.

Als je computer het ineens heel slecht of niet doet, dan heb je pas door hoe afhankelijk je bent van van zo'n ding. Communicatie valt ineens weg. Bah. Maar, effe afkloppen, nu gaat het weer goed.

Maar goed, vandaag ben ik naar de Nederlandse kapster geweest. Kleurtje erin, stukkie eraf. Helemaal goed. Ze huurt 2 stoelen bij een Chinese kapper waar zij haar eigen klanten kan ontvangen. En wat een tent is dat! Echt lachen. Die Chinesen zitten nergens mee. Ik zag een vrouw die haar haar liet verven en de klodders verf dropen over haar schort de vloer op, afgeknipt haar lag overal, eigenlijk was het 1 grote puinhoop. Maar gelukkig heeft Elise haar hoekje helemaal op orde!

Verder is er weinig gebeurd. Alles gaat z'n gangetje. Chiel zit in China en is lekker druk. Ik zit lekker op de bank en doe weinig, hihi. En dan het weer...t'is hier nog steeds achterlijk heet!
De "hot weather warning" is al weken van kracht...lekker!

1 Maand

Gisteren waren we uitgenodigd om de eerste maand van Micah's leven te vieren.



We kregen een prachtige prive kamer bij het chinese restaurant in het Langhamhotel en een voor een druppelden de gasten binnen. Del en Miwa en hun zoontje Sion (weet niet of ik het goed schrijf zo) en vrienden van Cynthia en Michael die ze op zwangerschapsgym hebben ontmoet met een zoontje George en de ouders die net in HK op vakantie waren.



Een kamer vol met baby's! Erg grappig. Zodra eentje begon te huilen, sloeg dat gelijk over naar de ander. Maar ik mag wel met enige trots zeggen dat Micah zich nergens druk over heeft gemaakt. Hij had geen idee. Hij sliep de hele tijd door!

De lunch liep flink uit en aan het einde moesten Chiel en ik echt weg. Hij had namelijk met Jos en Jesse afgesproken om te gaan rennen op Bowenroad en daarvoor wilden ze nog even naar de renshop in Wanchai.

Ik bleef thuis om kroketten te maken. 's Avonds zouden ze allemaal komen eten dus ik had genoeg te doen. Alles stond klaar en toen Jesse en Jos en even later Bram en Kamilla binnen kwamen, werd gelijk de dvd van de beste sportmomenten aller tijden in de dvd geschoven. Helaas...geen beeld.

Dus Jesse heeft thuis de hele mikmak opgehaald. Dvd-speler, boxen noem maar op. Toen kon de sport-zondagavond beginnen.

Het heeft wel wat als je in HK de stem van Umberto Tan door je huis hoort knallen!

Jello shots

Je bent de hele week druk geweest..., familie uitgezwaaid op het vliegveld, containers moeten opnieuw ingepakt worden, pallets raken kwijt bij TNT, kwaliteitscontroles bevestigen waarom je in de eerste plaats kwaliteitscontroles uitvoert, extra administratieve rompslomp die ineens op je bord terecht komt, telefoontjes tot diep in de nacht, klanten die niet betalen, aanbiedingen doen, klanten die de order van vandaag 3 weken geleden geleverd willen hebben..., kortom je beleeft een doorsnee week. Wat doe je dan op vrijdagavond?



Dan ga je dus met z'n allen uit, dan eet je in Wanchai ergens op 3 hoog een pizza, dan drink je koffie bij X-perience en daarna duik je Dusk Till Dawn binnen en je stuurt een nietsvermoedende chinees weg die net aan de tafel wil gaan zitten die wij op het oog hadden! Alle frustraties die de hele week inwendig hebben geborreld komen er in 1 keer uit!



Dan is er maar 1 ding die je kan doen...Jello Shots bestellen in alle kleuren! Die slurp je dan in een moordend tempo naar binnen, vervolgens zing je alle liedjes mee die de live-band inzet totdat je schor bent.


Dan lig je dubbel om al die types die met seconde-lijm schijnbaar vastzitten aan mooie Thaise dames.



Dan bekijk je ineens 30 politieagenten die de bar inkomen en daarna weer net zo snel weggaan. Dan maak je foto's van iedereen, totdat de batterij ermee op houdt.



Dan praat je een uur over een krul op het achterhoofd van de buurman op 7H. Dan maak je maar liefst 20 foto's van je zelf en je achterhoofd!




Dan beledig je onbedoeld de stewardessen van de KLM die toevallig achter je staan als je zegt dat er van die struise dames rondlopen bij KLM, dan ga je op het trottoir zitten voor Dusk Till Dawn samen met de co-piloot van KLM en dan heb je het over enorme rampen. Dan komt de steward van KLM samen met z'n broer vragen bij welke crew je hoort.



Dan begin je weer te sms-en en te bellen met familie in NL die al vanaf het eerste moment doorhebben dat je niet echt nuchter meer bent. Dan zie je het niet meer zitten en wil je het liefste naar huis.



Dan wordt je in de taxi geduwd naar Causewaybay door je vrouw om 4 uur 's nachts omdat deze dame echt wil gaan slapen...



...en vervolgens wordt je pas laat in de zaterdagmorgen wakker!

Chinese visum

Ik hoorde vandaag (pas) dat er weer gedonder verwacht wordt met het Chinese Visum. Voor de mensen die van plan zijn om naar China te gaan of er werken toch belangrijk om te weten.

Beperking F Visa wegens viering 60 jaar Volksrepubliek

publicatiedatum: 22-04-2009 door: Geledraak.nl

De verstrekking van zakelijke F visa voor China wordt weer beperkt. Aanleiding is de viering van 60 jaar Volksrepubliek. Hoewel die pas plaatsvindt op 1 oktober worden nu al restricties ingevoerd. Zo worden geen F visa voor een jaar meer verstrekt en geen multi-entry visa. Wie nu een F visum voor een half jaar aanvraagt krijgt een visum dat tot eind september geldig is en maximaal 2 entries. Dat meldt een het Meshing visum bureau in Shanghai. Ondernemers wordt aangeraden een toeristenvisum (L) aan te vragen of een F visum voor kortere duur. Vorig jaar waren ook visabeperkingen van kracht, in verband met de Olympische Spelen. Veiligheid was toen de reden van de beperking. Waarom speciaal zakelijke visumaanvragers de toegang wordt beperkt is niet geheel duidelijk. Over beperkingen van visa voor toeristen is niets bekend.

Fellali...

Dit behoeft enige uitleg...

Bijna 2 jaar geleden kreeg ik een achterneefje. Robbie. De zoon van Rob mijn neef. Rob helemaal gek van Ferrari, loopt alle races af. Je kent dat wel. En Robbie is helemaal gek op zijn vader. En doet dus mee.

En ik? Ik vind op elke markt wel t-shirtjes van Ferrari voor groot en klein en ik heb dus wat opgestuurd naar Hoek van Holland. Bleek naderhand meer groot dan klein te zijn want Robbie kan nu pas het t-shirtje aan die ik toen gekocht heb, hihi.

Back to normal

Alles staat weer op z'n oude vertrouwde plek. Het opklapbed is weer getransformeerd in een stoel, mijn kast is weer geordend en de hele stapel handdoeken liggen weer keurig gewassen en wel in de badkamer. Op zich wel lekker dat ik weer overal bij kan maar ik had nog graag weken in totale chaos geleefd!

Ik heb vandaag kalm aan gedaan. Een beetje schoonmaken, boodschappen gedaan via internet en bij de CitySuper. Foto's gebrand voor Lody, (ze komen eraan Lody!) en met een bakkie op de bank gehangen.

Morgen komt Therasita en de boodschappen van de supermarkt. En morgen ga ik lekker lunchen met Wytske. Gezellig.

Stil in mij (en mijn huisje!)

Dinsdag. De wekker ging om 6.15 en een voor een werden we wakker. De koffie liep al (ik was natuurlijk al veel vroeger wakker) en de douche liep al in beide badkamers. Vandaag vertrekken Ben, Linn en Joni...

Gisteravond hebben ze al de koffers ingepakt. En natuurlijk pastte niet alles in die ene koffer dus de handbagage tassen die we al ver van tevoren hadden gekocht kwamen goed van pas. Alles was al helemaal vol gestouwd toen we op weg gingen om naar de huis-Indo te gaan om voor de laatste keer sateetjes te eten met z'n allen.

De avond tevoren waren we met Remy en Rachida naar de huis-Chinees geweest om pekingeend te eten en zelfs Linn vond pekingeend voor 2 dagen achterelkaar te veel!

Op de weg terug van het restaurant naar huis hebben Linn en Joni nog wat schoenen ingeslagen en toen was de vakantie echt voorbij. Helaas.

Vanmorgen is al het losse spul nog in de koffer gestopt en daarna op weg naar het vliegveld. Taxi in en scheuren maar. Dat viel ietsjes tegen omdat we met z'n zessen in 1 taxi zaten en de koffers achterin het vermogen wat tegen hielden. Maar we zijn aangekomen. Op naar de incheckbalie van Air France.

Ze zitten met z'n drietjes gezellig naast elkaar in het vliegtuig en de koffers van Ben en Linn, respectievelijk 19.7 en 19.4 kilo bleven onder het gewicht. Die van Joni, 22.8 kilo maar dat kan ook meer zijn maar dat konden we niet zien. De dame van Airfrance liet gelijk de koffer door gaan op de lopende band met een knipoog. Toch lief.

Nog een laatste kop koffie met een muffin en toen was het echt tijd om door de douane te lopen. Gelukkig geen tranen maar wel hele dikke knuffels. Ik daarentegen barstte in huilen uit nadat ze achter de schuifdeuren verdwenen. Maar dat mag wel toch? Zo heb je je huis vol en zo is er niemand meer.

Daarna weer met z'n tweetjes naar huis gegaan. Chiel zou gelijk doorgaan naar China maar vanwege een powercut in de fabriek, is hij toch maar thuis gebleven. Nu gaat hij morgen weg. Toch lekker. Zit ik niet gelijk helemaal alleen vandaag.

De boel is weer back to normaal. De wasmachine maakt overuren. De kasten zijn weer terug geschoven op hun oude plek. De bedden afgehaald.

Nu is het vooral stil...stil in mij...en mijn huisje....

Morakat

Morakat

We wonen nu eenmaal in een gebied waar typhoons overkomen. Sommige zijn het vermelden niet waard, andere zijn een stuk heviger. Het bestuur van Hong Kong neemt altijd de typhoons serieus. Soms zo erg dat wij westerlingen het gewoonweg betuttelend en overdreven vinden.

De typhoon Goni b.v. was hier een T8 terwijl in onze westerse ogen het niet meer was dan een stormpje die we in NL tijdens de herfst kennen. Maar de Hongky's nemen elke waarschuwing serieus. Want mocht het T8 worden of de Black Rain Warning worden afgegeven, dan stopt alles! Openbaar vervoer rijdt tot 1 uur na de waarschuwing, scholen gaan dicht, de airport wordt gesloten en de winkels (!) ja de winkels gaan dicht! Dit heeft tot gevolg dat iedereen dus een dagje vrij krijgt, en misschien is het daarom wel zo'n heet hangijzer.

De Hongky's kennen geen 3 weken zomervakantie. Ze hebben maximaal een week vrij. En alle daarbijkomende gratis vrije dagen zijn van harte welkom. En terecht. Maar omdat Hong Kong misschien wel zo serieus omgaat met typhoons gebeurt er misschien wel zo weinig tijdens zo'n storm, bedacht ik me later. Kijk nou wat er is gebeurt in China en Taiwan en de Philipijnen waar Morakat overheen is gekomen. Niets anders dan dood en verderf!



Terwijl wij in Phuket waren aan de Andaman zee, bleek dat typhoon Morakat een super typhoon bleek te zijn. Een doorsnee van 1600 km! Geen kleintje dus en gelukkig kwam hij niet over Thailand of Hong Kong. Hij ging wel over Taiwan. En daar zijn ook meer dan 300 doden gevallen...

Tijdens onze vakantie is er een tsunami waarschuwing geweest voor het gebied waar wij zaten! In de Andaman zee was een aardbeving geweest! Later bleek dat de waarschuwing weer werd ingetrokken omdat de aardschok niet groot was... Maar wij als toeristen hebben echt nergens iets gehoord of gezien van de lokale overheid dat er een waarschuwing was! En wij zaten echt op het strand!

Vanmorgen zag ik op CNN dat de typhoon Morakat in totaal al meer dan 800 doden heeft gemaakt. Modder rivieren en landslides hebben mensen overvallen. En als klap op de vuurpijl is er vanmorgen ook nog een aardbeving geweest aan de oostkant van Taiwan en het uiterste zuiden van Japan. Een tsunami waarschuwing is wederom afgegeven. En Taiwan krijgt nu dat ook nog over zich heen!

(CNN) -- A 6.7-magnitude earthquake hit off the shores of Japan on Monday morning, according to the U.S. Geological Survey.

The epicenter of the quake was located 65 miles (105 kilometers) from Japan's Ryukyu Islands and 132 miles (212 kilometers) from the coast of Taiwan.

The temblor -- which ran 22.4 miles (36 kilometers) deep -- hit at about 9:05 a.m. Monday (8:05 p.m. ET Sunday).

A minor tsunami warning for waves up to .5 meters (1.5 feet) was issued by the Japan Meteorological Agency.

Rain's dinner party

Het blijft altijd leuk om bij Rain en Lydia te worden uitgenodigd om lekker te eten en de meest vreemde spelletjes te doen. Als er iets is wat ik geleerd heb in de afgelopen jaren, is om elk gevoel van schaamte uit te schakelen en gewoon mee te doen. Kan me nog goed herinneren hoe het voelde om voor de eerste keer ever een karaoke microfoon in de hand te houden!

Gisteravond had Rain een avond georganiseerd voor ons omdat dit het laatste weekend in Hong Kong was voor onze kinderen en die van Steve. Hij had zich weer vreselijk uitgesloofd qua eten en zelf spelletjes bedacht. Drie verschillende spelletjes tussen 4 teams en het verliezende team kreeg een straf. Durian!




Misschien niet zo bekend bij de meeste mensen. Het is een vrucht die ontzettend stinkt en zeer romig is. Het stinkt zo vreselijk, dat de meeste hotels verbieden om deze vrucht het hotel in te brengen. Je begrijpt iedereen deed er van alles aan om niet de verliezer te worden van deze avond.

Helaas was het team van Chiel, Ben, Joni en Emma de klos. Zij kregen de Durian voor de kiezen. En gelukkig was Amy met haar nichtje ook aanwezig die grote fan zijn van deze vrucht. Zij hebben de verliezers geholpen om de Durian op te eten.

And so we met again...

De Big Budha! Ik denk dat ik de big Budha nu zo'n 25 keer heb gezien. Maar het blijft leuk om iemand de Budha te laten zien voor de eerste keer.


Joni was er nog niet geweest en ze wilde de Budha graag zien. Dus we zijn per trein naar Tung Chung vertrokken en vandaar hebben we de kabelbaan genomen naar boven op de berg. Wel in een gewoon karretje en niet in de Crystal car die een glazen bodem heeft. Ik bedenk me nu opeens dat dit een leuk ritje is voor Jos! Hij is gek op hoogtes!

We stappen uit en natuurlijk begon de lucht dicht te trekken en het begon te regenen. Niet voor lang gelukkig. Maar net lang genoeg om bij Starbucks een bakkie te doen. Toen was het zover. De 300 traptreden mochten we beklimmen en de meiden hadden gympen aan maar omdat ik in Phuket aan het trapje van de boot mijn teen gekneusd heb of gebroken (nee ik ben niet naar de dokter geweest maar de teen is blauw, zwart en rood en flink opgezwollen) had ik slippers aan. Niet zo fijn op een nat beregende trap dus.

Helaas was de Budha in de mist gehuld maar we hebben foto's kunnen maken! Daarna naar Tai O, beetje rondgelopen en een tochtje per boot gemaakt om de roze dolfijnen te zien. Nou die waren niet thuis maar het was wel lekker om wat wind te vangen.

's Avonds zijn we naar Wanchai gegaan. Silla, Steve en zijn kinderen waren er. En natuurlijk Rain en Lydia en Crystal. Hotpotten stond op het menu. Voor Joni een geweldige grote stap omdat Joni niet gek is op vis. Ze heeft van alles gegeten en liet zich verrassen. Echt een bikkel. En dat vond Rain ook. Hij was verbaasd dat ze alles gewoon proefde. Helaas geen foto's omdat de batterij net op dat het begaf.

In de vroege morgen kwamen ze thuis. Ben, Linn en Joni. En vanmorgen was het in de middag toen ze wakker werden. Straks nog even naar de Ladiesmarket en vanavond gaan we bij Rain thuis eten.

Weer terug van weg geweest

We zijn er weer. Gisteravond zijn we terug gekomen van ons tripje naar Phuket. We hebben een heerlijke tijd gehad en ondanks dat we er midden in de regentijd waren, hebben we maar 3 tropische regenbuien gehad!





Het klimaat was heerlijk. In Hong Kong was het de laatste tijd vies warm en plakkerig en in Phuket was het wel flink warm maar niet klam. Zalig. En het hotel was ook al zo lekker. Aan Karon Beach zaten we in het South Sea Karon Resort gelijk aan het strand. Trendy met een beachy uiterlijk. Mooie kamers en een heerlijk zwembad waar we het groot gedeelte van de tijd te vinden waren.





En het dorpje was precies goed. Genoeg te doen en een grote keuze uit restaurantjes. En het straatbeeld werd niet gevormd door een overschot van oude blanke mannen met jonge Thaise meiden die midden in hun midlifecrisis zitten! Ze waren er wel natuurlijk, de westerse kalende mannen met bierbuik, gehesen in een t-shirt hempje met daarop het logo van Singha bier en een bandana op het grijze kalende hoofd en aan de arm een Thais meisje die qua leeftijd hun kleindochters konden zijn.



Maar wij hebben met z'n allen een geweldige vakantie gehad. Heel veel gedaan en vooral genoten van elkaar, de zon en de groene chicken curry! We zijn op olifant safari geweest, we hebben de zee grotten bezocht per kano, we hebben de marktjes bezocht, we hebben ons gek gegeten aan het heerlijke Thaise eten en we hebben flink uitgerust.



Chiel is nog wel elke dag online gegaan om emails te beantwoorden. En natuurlijk de telefoontjes die altijd precies vallen tijdens het avondeten! Echt 100% vakantie hebben is slechts 1 keer gelukt in al die jaren. En dat was toen we voor 3 dagen op een bootje zaten in de jungle van Indonesië. En dat was alleen omdat er geen bereik was... en geen elektriciteit...Ik word daar soms niet goed van maar het hoort erbij...denk ik...

Enfin er is te veel gebeurt om op te schrijven daarom maar een selectie van de foto's en wat filmpjes!

Cute lah!

Warm, heel warm!

Niet te geloven hoe snel het weer hier veranderd! Zo krijg je onweersbuien met harde regen op je bolletje en zo smelt je weg vanwege de klamme hitte.

Vanmorgen zijn we dan tgoch naar de 10.000 Budha's in Shatin gegaan. Het stond eigenlijk voor gisteren op het programma maar door onvoorziene omstandigheden is dat niet doorgegaan. Vanmorgen wel!


In de trein naar Shatin en toen de berg op. Dat was wel even afzien want het was verschrikkelijk benauwd en warm. Rachida zat nergens mee. Die rende gewoon de berg op, 2 keer! Ik haat mensen die zo sportief zijn!!!

Ook hier waren ze weer bezig met herstelwerkzaamheden. Maar goed. Zeker 10.000 Budha's gezien, tempeltjes gezien en daarna dimsummen in het chinese restaurant in het winkelcentrum. Lekker gegeten, de trein weer in, de meiden zitten nu aan het zwembad, Chiel en Remy hebben net op de loopband gestaan (had ik al gezegd dat ik mensen haat die zoooooo sportief zijn?) en ik heb hier de keet even opgeruimd.

Morgen gaan we heel vroeg naar het vliegveld want dan mogen we met z'n allen naar Phuket! Tada!!! Gezellig. Om 8 uur vliegen we en we komen aan om half 11. Hebben we nog lekker de hele dag. We komen 13 augustus weer terug. Kort maar krachtig dus.

Ik ga straks alvast de tas inpakken en daarna gaan we naar de Peak. Kijken naar HK bij nacht. Velly velly romantic!