Na ruim 11 jaar in Hongkong te hebben gewoond, zijn we weer terug in het Land van Maas en Waal
Monday, August 31, 2009
Ik lijk wel gek! Deel 2.
Boven mijn bureau hangt op het magneetbord met een zeepaard magneetje, een A4-tje met een loop schema. En nu staan er 5 roze kruizen die aangeven hoe vaak ik gerend heb. Vijf maal! Het lijkt alsof dat zeepaardje mij toelacht! Om de andere dag werk ik een deel van schema af. Als het maar even kan dan loop ik samen met Chiel. En op de dagen dat ik niet ren, ga ik naar de boulevard om in de zinderende zon te powerwalken.
De eerste keer moest ik 4 maal 2 minuten joggen met daartussen 2 minuten wandelen. Dat ging goed. De tweede keer dacht ik dat ik dood zou gaan. Ik kreeg mijn adem maar niet onder controle en ik had zin om de renschoenen aan de wilgen te hangen. (Nou zijn die wilgen in geen velden of wegen te vinden in Hong Kong, dus toch maar door gegaan en volgehouden!) De derde keer ging het weer beter en ik kreeg weer wat lol in het rennen. Nou ja rennen...t'is meer joggen...
Deze week moest ik 5 maal 2 minuten rennen met daartussen de 2 minuten wandelen. Het ging geweldig! En vandaag ging het schema omhoog. 5 maal 3 minuten rennen en daartussen 2 minuten wandelen. Ik zag er tegenop als een berg. Mijn faalangst kwam weer boven drijven en ik hoopte maar dat ik het in ieder geval voor 2,5 minuut kon volhouden. Maar wonder boven wonder ging het goed! Ik voelde me goed en ik had geen enkel probleem om die 3 minuten te blijven rennen!
Chiel bleef mij enthousiast aanmoedigen, Kamilla kwam er halverwege bij en liep de rondjes samen met mij, Bram werkte stoïcijns met z'n ipod op zijn hoofd de rondjes af en Jesse en Jos klapten als ze mij voorbij kwamen rennen. En dat gebeurde best vaak want we liepen in het Victoriapark waar je rondjes loopt van 675 meter. Het was ieder voor zich, maar toch met z'n allen!
Chiel vertrekt dinsdag naar China en net op dinsdag zou ik weer moeten rennen. Maar in m'n eentje rennen zie ik (nu nog) niet zitten. En ik heb geen horloge. Kleinigheidje. Dus als het werk het toelaat, dan gaat Jos met mij rennen. Lief.
Ik sta versteld van mezelf! Nadat ik eerst onvermurwbaar was, alles op alles zette om vooral niet mee te gaan in dit absurde ren gebeuren, ben ik nu enthousiast en kijk ik uit naar de dag dat ik mag rennen! Ik heb er zin in!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
klasse Ans ga zo door en als je door traint loop je de mannen erzo uit
sorry Ans ik was vergeten onze naam erbij te zetten
jan en jantina
goed zo! (ik heb er ook 1 haha: http://picasaweb.google.com/remy.honig/DropBox?authkey=Gv1sRgCP_Nw4mngZPh4wE#5375821221833438578)
Groetjes! Remy
en m'n nieuwe telefoon kan t rondje ook nog opnemen! (http://maps.google.com/maps/ms?hl=en&ie=UTF8&msa=0&msid=102742863711591175717.0004724c5ecd2b4ed8b81&ll=52.112409,5.140142&spn=0.029728,0.06094&z=14)
Vrouw, ik ben megatrots op je!!!!
He zus, hartstikke goed!!! En het lichaam houd ookal dit geweld vol??? Fantastisch, benijd je echt!!! Hou vol he? Verder alles goed, hier wel hoor.
Dikke kus
Simone
He sissy, wat goed joh. Ben supertrots op je. Ik weet zeker dat je het straks gaat redden.
Hou vol hoor.
Liefs en dikke kus,
Lody
Well done, compliments from Zwolle ;)
Petje af, werkelijk waar!!
Dat gaat helemaal goed komen straks in Angkor Wat!
Liefs, Yvon
Slim Ans zo'n agenda.
En misschien zijn 5 kruisjes wel een paar hardloopsokken en 10 kruisjes een nieuw t-shirt waard.
Maar voor alle dagen die nog komen gaan is een eigen horloge ook wel een slim cadeautje!
Hou vol hé!
Post a Comment