Gisteravond hebben ze al de koffers ingepakt. En natuurlijk pastte niet alles in die ene koffer dus de handbagage tassen die we al ver van tevoren hadden gekocht kwamen goed van pas. Alles was al helemaal vol gestouwd toen we op weg gingen om naar de huis-Indo te gaan om voor de laatste keer sateetjes te eten met z'n allen.
De avond tevoren waren we met Remy en Rachida naar de huis-Chinees geweest om pekingeend te eten en zelfs Linn vond pekingeend voor 2 dagen achterelkaar te veel!
Op de weg terug van het restaurant naar huis hebben Linn en Joni nog wat schoenen ingeslagen en toen was de vakantie echt voorbij. Helaas.
Vanmorgen is al het losse spul nog in de koffer gestopt en daarna op weg naar het vliegveld. Taxi in en scheuren maar. Dat viel ietsjes tegen omdat we met z'n zessen in 1 taxi zaten en de koffers achterin het vermogen wat tegen hielden. Maar we zijn aangekomen. Op naar de incheckbalie van Air France.
Ze zitten met z'n drietjes gezellig naast elkaar in het vliegtuig en de koffers van Ben en Linn, respectievelijk 19.7 en 19.4 kilo bleven onder het gewicht. Die van Joni, 22.8 kilo maar dat kan ook meer zijn maar dat konden we niet zien. De dame van Airfrance liet gelijk de koffer door gaan op de lopende band met een knipoog. Toch lief.
Nog een laatste kop koffie met een muffin en toen was het echt tijd om door de douane te lopen. Gelukkig geen tranen maar wel hele dikke knuffels. Ik daarentegen barstte in huilen uit nadat ze achter de schuifdeuren verdwenen. Maar dat mag wel toch? Zo heb je je huis vol en zo is er niemand meer.
Daarna weer met z'n tweetjes naar huis gegaan. Chiel zou gelijk doorgaan naar China maar vanwege een powercut in de fabriek, is hij toch maar thuis gebleven. Nu gaat hij morgen weg. Toch lekker. Zit ik niet gelijk helemaal alleen vandaag.
De boel is weer back to normaal. De wasmachine maakt overuren. De kasten zijn weer terug geschoven op hun oude plek. De bedden afgehaald.
Nu is het vooral stil...stil in mij...en mijn huisje....
7 comments:
Ik zat vanmorgen al aan je te denken,zo zit je huis tot de nok toe vol en zo zit je weer in je uppie(met Chiel natuurlijk),als het nog moet komen lijken 3 weken lang maar ze zijn zo om he?
En dat je moet huilen nou ik zou ook brullen hoor als je voor enkele maanden toch weer afscheid moet nemen.Maar.....ik ken mijn zusje en ze is zeer veerkrachtig en gaat binnenkort vast weer leuke dingen doen met de HK family,toch?
En de foto's /filmpjes die ik heb gezien geven aan dat jullie een prachtige tijd samen hebben gehad!
Dikke zoen en knuffel van je zus!
Ik heb het met je te doen! Maar zoals Egbert zegt; vandaag even "bikkelen". Lekker na-praten/
-genieten met Chiel. En dan focus op wat er morgen op het programma staat. Toi toi meissie.
Hoi lieverd, ja en dan ben je helemaal alleen weliswaar met Chiel) maar dat is toch anders. Mis onze gesprekken ook hoor. Hoop je gauw weer in levende lijve te zien. In ieder geval rond kerst toch????
Voor nu dikke knuffel!
Veel liefs, Lody
He zussie, tja dan is het nestje weer leeg he?? Vind dat je je nog kranig hebt gehouden pas de tranen te laten komen, toen de schuifdeuren dicht waren!!! Vond het al akelig om Deborah en Laurens achter te laten en dát was maar voor een paar weekjes. Maar kop op he wijffie..... Dikke klapzoen uit Leiderdorp!!!!
Hoi Ans,
Dat zal wel even gek zijn ja, zo een leeg huis! Gelukkig dat Chiel gister nog in HK bleef!
Heb alles al uitgepakt en gewassen, was al vroeg wakker. Maar nu slaat de moeheid weer toe!
Heeel erg bedankt voor alles!! Heb een hele leuk vakantie gehad die ik niet snel zal vergeten!!
Liefs, Joni
Hallo,
Ontzettend bedankt voor de ervaring van mijn dochter die ze haar leven lang zal koesteren! En natuurlijk bedankt voor alle goede zorgen! Hopelijk gaan die 12 paar schoenen nog een poosje mee( ze heeft het niet van mijn hoor)
Groetjes Kirsten, moeder van Joni
Hallo Kirsten! Graag gedaan hoor. We hebben een supertijd gehad met de meiden. Waren het trouwens 12 paar?! Hahaha!!
Post a Comment