Ich bin ein BerlinerBol!

Avenue of Stars

Vandaag kwam Arlene rond half elf bij ons op de flat. Koffie gedronken en toen de stad in. Wat geshopt, boodschappen gedaan, nog een drankje op Knutsfort Terrace genomen en we hebben door het Kowloon Park gelopen. Het weer is weer heet en klam en Arlene had veel weg van lekkend ijsje. Dus we hebben lekker kalm aan gedaan.

Kowloon Parc

Chiel moest om 4 uur naar een meeting met "Herreman" en duitser, en wij (Arlene, Jesse en ik)zouden hun ontmoeten bij de Dirty Duck, indisch restaurant in Wanchai om 8 uur.
We werden voorgesteld en toen hadden we al zoiets van: Wat een lachebekje zeg...er kon geen lachje af, en Alexander zei geen woord. Jesse heeft z'n best gedaan, geprobeerd om nog iets van een gesprek te beginnen met Duitser. Maar helaas...

Chiel zei later "het leek wel of ik tegen een doodskist aan het praten was." Wat vermoeiend is dat, als iemand niets zegt, zich niet bemoeid met het gesprek en ook geen moeite doet om, al was het maar uit beleefdheid, iets te zeggen.

Wij hebben in ieder geval heerlijk gegeten en de dames van de Dirty Duck hadden zich weer uitgesloofd. Jesse werd met veel vriendelijke lachjes verwelkomd en het eten was weer puik!
Helaas was onze duitse vriend niet onder de indruk. Hij at ook bijna niets. Nou ja, destemeer bleef er voor ons liggen.

Daarna hebben we een drankje genomen op een terrasje en toen om pijnlijke stiltes te voorkomen, naar Dusk Till Dawn gegaan. Leuke tent met een liveband en je komt nog eens iemand tegen. In dit geval kwam ik een levensgrote schakelkast op de stoep tegen. Ik liep er keihard tegenop. Het leek wel een slapstick-moment. Maar misschien had je het moeten zien, om de lol ervan in te zien...hihi

Herman en duitser, deden ook hier geen moeite om ook maar iets te zeggen en wij dus op het laatst ook niet meer. Godzijdank gingen ze om 11 uur naar huis. Jippie! Jesse, Chiel, Arlene en ik waren opgelucht en het feesten kon beginnen!

We hebben vreselijk veel lol gehad. Komt er ineens een jongen met 2 biertjes in de hand naar Jesse toe. Zegt die jongen " KLM??" Zegt Jesse "Nee, maar jij duidelijk wel dus!"

De hele avond hebben we met Stefan (piloot) en Maarten (piloot) gepraat, gedronken en gelachen en gedanst. Zelfs Arlene werd aan de arm meegesleurd om te dansen, door een ietwat dronken Londense dame, die het enorm naar de zin had.
Tijdens het gesprek bleek dat Stefan in Vierhouten had gewoond en dat Maarten in Zaltbommel woont. In de oude bioscoop naast het Stadscafe! Hoe klein kan de wereld zijn?
Nederlands trots: de KLM piloten Maarten en Stefan

We kwamen om half drie thuis en morgen gaan we naar de 10.000 budha's en Chiel en Jesse gaan morgen hardlopen.
Ondanks Herreman en BerlinerBol hebben we een ouderwetse leuke avond gehad!