Tai O

Vanmorgen rond een uurtje of 10 zijn we richting Starferry gelopen. Het weer was weer als vanouds, warm (heel warm!) en klam. Met natte haartjes in de nek gingen we op de ferry naar de overkant.
Toen op de ferry naar Mui Wo en daar hebben we eerst maar koffie met een broodje genomen. We wilden naar Tai O dus natuurlijk is er een bushalte maar dat duurde ons te lang. Lekker makkelijk, met een taxi is stukken beter, dachten we...

Dat de taxichauffeur van die race-handschoentjes droeg, gaf eigenlijk al weg dat dit maar 1 ding kon betekenen...RACEN! Mijn hemel, met 80 km door de haarspeldbochten, als een achtelijke de berg af, inhalen op plekken waarvan je denkt "Past dat wel?", met 1 hand aan het stuur en de andere aan de mobiele telefoon in de haarspeldbochten, daar wordt je een beetje rusteloos van maar goed ik moet wel toegeven dat de trip inderdaad 135 HKD kostte netzoals op het bordje bij de taxi-standplaats.

Arlene ging naar het toilet en we werden een beetje melig!

We hebben door het dorpje gelopen, de gedroogde vis gezien en vooral geroken, gezien hoe de trassie wordt gemaakt, en we hebben een boottochtje gemaakt.

Stokvis en trassie. Ruik je het al?

Nou had ik dat boottochtje al eens gemaakt met Jan en Jantina, de ouders van Jos. Stelt niet zoveel voor. Je betaalt 20 hkd per persoon, je vaart wat door het dorpje en je gaat het water op om "de dolfijnen te zien!". Yeah right...je dobbert wat voor de kust en na 10 minuten zegt die man, "Solly...no dolphins!" en je vaart weer terug.

Dus ik had dit verhaal al uitgebreid aan Arlene en Chiel verteld. Maak je geen voortelling van een dolfijn in het water want dat gebeurt toch niet maar desalniettemin, het is wel lekker om even wat wind te vangen want het was bloedstollend heet!

Zitten we in dat bootje en wat denk je? De ene dolfijn na de andere liet zich aan ons zien op een meter afstand!!!! Wat gaaf! Ze zijn echt roze en het waren grote dolfijnen. Ik denk dat we wel 10 tot 15 dolfijnen hebben gezien! Onwaarschijnlijk gewoon. Het kan dus echt! Dolfijnen zien op 50 meter van de kust van Tai O!
Natuurlijk heb ik er geen foto's kunnen maken want net als je afdrukt is het beest weer onderwater gedoken. Maar in mijn archief zaten deze foto's nog!

Daarna zijn we met de bus terug gegaan naar Tung Chung, hebben daar nog wat rond gelopen en we zijn met de trein terug gegaan naar Tsim Sha Tsui.

Bij thuiskomst zijn we eerst lekker op bed gaan liggen om bij te komen en vanavond hebben we heerlijk gegeten bij Indonesia 1968. De naam geeft het al weg, indonesisch gegeten. Veel te veel maar erg lekker. Kopje koffie bij Wildfire met een Ameretto on the side (ze vragen het niet eens meer maar zetten het gelijk bij ons neer, hihi) en nu zijn we thuis. Arlene ligt al op bed, tja t'is de leeftijd he, maar wij ook hoor! We zijn kapot.

Gelukkig mag Chiel morgen om 7.30 's ochtends op het vliegveld staan om een klant op te halen. Life is soooo sweet!