Weer terug!

We zijn weer thuis! Gisternacht om 2 uur stapten we de Pinnacle weer binnen. Natuurlijk had onze vlucht weer vertraging maar het taartje dat we als dessert kregen bij de Emirates maakte alles weer goed!

Ok, laat ik maar beginnen bij het begin. Het was GEWELDIG!


We zijn 's nachts aangekomen in Bangkok en met een minibusje naar het hotel gegaan. Eenmaal aangekomen in het hotel en op de kamer, wilde Chiel even naar het toilet. Helaas zag hij het drempeltje niet...gevolg....het kapje van zijn grote teen lag los en hij bloedde als een rund. Receptie gebeld en binnen 5 minuten stond er thai's mannetje chiel zijn teen te verbinden.
Gelukkig is alles verder goed gegaan en heeft hij er geen last van ondervonden. De teen is weer in goede conditie. Later die week werden Martijn, Remy en Emma nog wel ziek. En nu is Linn ziek en ligt ze op de bank.

De volgende dag werden we opgehaald door Steve, Cilla, Sam en Emma in een ander minibusje en gingen we op weg naar de kust.
Een lange saaie busrit van zo'n 4 uur met een thaise chauffeur die NIET kon rijden. Maar ach we waren op weg naar Koh Samet! We hebben nog 1 ministopje gehad zodat we konden plassen en wat eten konden kopen en toen gelijk weer door.

Bij de ferrypier hebben we een speedboat gehuurd en daar gingen we met z'n 10 in. Een boottocht from hell, hoge golven en de boot klapte steeds op het water waardoor we gewoon de lucht in werden geschoten.
Maar iedereen vond het super alleen Cilla en ik waren wit om de neus. Maar als je dan eenmaal aan land bent op Koh Samet dan vergeet je alles in 1 klap. Wat een gaaf uitzicht! Een bounty-eiland!!


Onze huisjes zagen er schattig uit. Aquablauw aan de buitenkant met verweerde stoetjes en tafeltjes op de veranda.
Het enige nadeel was dat ons huisje (van Chiel en mij) elke avond bezoek kreeg van 1 grote kakkerlak! Gedver, ik haat die krengen.

En we hadden een huiskat die elke morgen bij het ontbijt verscheen om de overgebleven worstjes en ham op te eten.


De kids van Steve waren een beetje stil en erg op zich zelf. In het begin dachten we dat ze het niet naar hun zin hadden maar na 2 dagen bleek dat ze gewoon zo zijn. Althans bij daglicht! Zodra het donker werd, veranderden ze ineens. Gooi er een paar biertjes in en je hebt hele andere mensen! Linn had ze al gauw vernoemd tot onze "vleermuisjes". "Overdag hangen ze ondersteboven aan de lamp in hun huisje en 's avonds vliegen ze uit. Tot dat het weer licht wordt! Dan hangen ze weer aan de lamp!"

We hebben van alles gedaan. Op het strand gehangen, getracht het eiland te bewandelen, een taxirit gehad in een open pick-up truck over een weg die de naam weg niet mag hebben, gedanst, gedronken, een heleboel BBQ Thai Seafood tot ons genomen.

En verder gesnorkeld, visfarm bezocht waar zeeschildpadjes werden gefokt, ge-jetskied, para-sailen, gekaart, strand massage gehad, pedicure en een manicure voor weinig en natuurlijk Linn's verjaardag gevierd!

Ik had vlaggetjes meegenomen van huis om op te hangen voor het huisje. Van die nederlandse voetbal vlaggetjes. De dag erop toen ik de vlaggetjes eraf had gehaald, wilde de baas van het complexje heel graag de vlaggetjes hebben. Binnen 2 minuten hingen ze bij hem in het restaurantje! Dus als er iemand nog eens koh samet gaat bezoeken, dan zie je gelijk waar wij hebben gelogeerd!

Aan het eind van de week hebben we besloten om de laatste 2 dagen van de vakantie door te brengen in Bangkok. Het strand was zalig, de zon heerlijk maar na een week had iedereen het wel een beetje gehad. Overal maar dan ook overal zit zand. In je kleren, in je bed, in je schoenen, in je haren, echt overal! Iedereen had wel zin in een schoon bed zonder zand en wat belangrijk was we hadden allemaal wel zin in een maaltijd die anders was dan BBQ Thai Seafood. Op het hele eiland was er niets anders te krijgen!

Dus op naar Bangkok op vrijdag. We waren allemaal aardig vroeg wakker. We zagen zelfs Emma en Sam al buiten lopen! We dachten echt dat ze al geslapen hadden maar bij navraag bleek dat ze net waren thuis gekomen om 10 uur 's ochtends van het stappen!

Maar goed weer met de boot naar de kust, busje in en naar het hotel City Lodge op Sumkhuvit road soi 9 in Bangkok. Hartje centrum met de uitgang van het hotel OP een marktje! Helemaal goed dus.

Lekker hotel, schone lakens, goede douche. We zijn 2 dagen lekker wezen shoppen, aan het wandelen geslagen en uit geweest. Maar op zondag hadden we dat ook wel gezien. We waren toe aan ons eigen bedje!

Bangkok vonden ze leuk om te zien maar ook vies en alles is een puinhoop.
En er kwam ook bij dat alles, maar dan ook werkelijk alles in het teken staat van het sex-toerisme in Bangkok. Zelfs onze eigen kids werden er onpasselijk van.

Je kan geen club in gaan of er staat een danseres op de bar, je ziet geen man lopen die niet op zoek is naar een Private Dancer, je kan niet in de lift staan of er staat wel een man in met een thaise die na 45 minuten weer weggaat, je kan niet in een taxi stappen of de chauffeur wil je wel brengen naar een dame. De jongens zeiden dat ze zich schaamden dat ze als man over straat liepen. Je wordt steeds aan gesproken door die grietjes. Zelfs bij het ontbijt zitten de dames al als aasgieren te wachten op DE MAN! Nog sterker, je hoort ze al smoesen "Farang, farang!" (blanke!) als je bij Starbucks een kopje koffie wilt kopen!

Nee, we zijn het allemaal eens dat Hong Kong stukken beter is. Tenminste als dit niet is wat je zoekt.

Gisteren zijn we nog even bij Berry langs gegaan die met z'n gezin in een hotel zat in Bangkok. Zij waren die ochtend aangekomen en gaan 3 weken door Thailand trekken. Alles was toch nog goed gekomen. Berry heeft zijn voet gebroken en enkelbanden gescheurd en heeft z'n vakantie nog wat naar achteren kunnen schuiven. Gelukkig maar.


We hebben daarna nog wat gegeten en toen de spulletjes gepakt en naar de airport gegaan. We hebben een heerlijke vakantie gehad met heel veel zon. En nu zijn we lekker thuis. En ik ben aan was nummer 3 toe. Nog maar 3 te gaan!

O ja en de foto's kan je straks zien in het foto-album aan de rechter kant!